Krzysztof Pieczyński
Miejsce urodzenia: | Opole |
Reżyser: | |
Scenarzysta: | |
Filmografia: | Boże skrawki (2001) (oficer niemiecki) Sala samobójców (2010) (Andrzej) Pokuszenie (1995) (1995) (Komendant) Enduro Bojz (2000) (ojciec Kuby) Reakcja Łańcuchowa (1996) (Lucasz Screbneski) Pianista (2002) (Gębczyński) Jack Strong (2014) (Zbigniew Brzeziński) Pierwszy milion (serial) () (Robert Borucki) Komisarz Alex () (Profesor Szymański) Ziarno prawdy (2015) (Grzegorz Budnik) Brakujące słowo (2007) (Narrator) Uwikłanie (2011) (Igor, człowiek Witolda) Dzieci Ireny Sendlerowej (2009) (Dr Janusz Korczak) Generał. Zamach na Gibraltarze (2009) (Generał Władysław Sikorski) Jasminum (2005) (Brat Czeremcha) Poza zasięgiem (2004) (Ibo) Jutro będzie niebo (2001) (mężczyzna) Tanie pieniądze (1985) (Adam) Generał () (Generał Władysław Sikorski) Prawo miasta () (Bogdan) Nightwatching (2007) (Jacob de Roy) Dom () (Bronek Talar) Grający z talerza (1995) (Lunda) Jak narkotyk (1999) (Jacek) Idol (1984) (1984) (Tomasz Sołtan) Prowokator (1995) (Andrzej Woyda) |
Znany aktor filmowy i teatralny, poeta i prozaik, szerokiej publiczności znany przede wszystkim z roli doktora Brunona Walickiego w telenoweli „Na dobre i na złe”. Laureat trzech aktorskich nagród na FPFF w Gdyni, mający na swoim koncie całkiem spore doświadczenie jako odtwórca ról w zagranicznych produkcjach.
Urodził się 27 marca 1957 roku w Opolu. Studiował w krakowskiej PWST, którą ukończył w 1980 roku. Jeszcze w tym samym roku zadebiutował jako tytułowy „Kordian” Juliusza Słowackiego na scenie Teatru Powszechnego w Warszawie, z którym był związany aż do momentu czasowej emigracji z kraju.
* Zanim wyjechał, zaliczył kilka znaczących występów filmowych i telewizyjnych z których dwa – rola Września w „Wielkim biegu” Jerzego Domaradzkiego (1981) i „bohatera” w „Jeziorze Bodeńskim” Janusza Zaorskiego (1985), przyniosły mu najwyższy laur aktorski na FPFF w Gdyni (1986). Ponadto dał pamiętne, pierwszoplanowe występy w „Idolu” Feliksa Falka (1984), „Krzyku” Barbary Sass (1982) i wojenno-biograficznym „Dniu czwartym” Ludmiły Niedbalskiej, gdzie wcielił się w postać Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (1984) oraz wziął udział w serialach: „Dom”, będącym jego ekranowym debiutem (1980) i „Życie Kamila Kuranta”, gdzie zagrał tytułowego bohatera (1982).*
W 1986 roku zdecydował się na emigrację do Stanów Zjednoczonych, gdzie przebywał przez dziesięć kolejnych lat.
W tym czasie zagrał jedynie w jednej amerykańskiej produkcji – historycznym „Projekcie Manhattan” z Paulem Newmanem (1989), jednak jego „hollywoodzkie” doświadczenie zaowocowało całkiem licznymi propozycjami w latach 90-tych (głośny thriller akcji „Reakcja łańcuchowa” z Keanu Reevesem i Morganem Freemanem 1996, seriale „Pacific Blue”, „Sliders – Piąty wymiar” i „Baza Pensacola” 1997, horror TV „Dom Frankensteina” 1997, film akcji sci-fi „Kosmiczny terror” z Michaelem Holdenem i Danielem Baldwinem 1998).
Wówczas dzielił już występy w produkcjach amerykańskich z tymi w rodzimych produkcjach. Zanim na nowo zdobył popularność dzięki roli doktora Walickiego w telenoweli „Na dobre i na złe” (1999-2003), ponownie spotkał się z Barbarą Sass („Pokuszenie” 1995, „Jak narkotyk” 1999) oraz po raz pierwszy zagrał u Jana Jakuba Kolskiego „Grający z talerza” 1995) i z u Krzysztofa Langa („Prowokator” 1995).
* Potwierdził status znakomitego aktora, rok po roku zdobywając aktorskie laury na FPFF w Gdyni – za drugoplanową rolę policjanta Jodły w „Daleko od okna” Kolskiego (2000) i za pierwszoplanową kreację „mężczyzny” w filmie „Jutro będzie niebo” Jarosława Marszewskiego (2001).*
Jako aktor z doświadczeniem w pracy zagranicą, dał znaczące występy w kilku głośnych, polskich koprodukcjach („Boże skrawki” Jurka Bogajewicza z Willemem Dafoe 2001, „Pianista” Romana Polańskiego 2002, „Poza zasięgiem” ze Stevenem Seagalem 2004, „Jan Paweł II” z Johnem Voightem 2006, „Nightwatching” Petera Greenawaya 2007).
Raz jeszcze spotkał się z Kolskim („Jasminum” 2006) i z Langiem (serial sensacyjno-kryminalny „Prawo miasta” 2007), zagrał mafioza w „Reichu” Władysława Pasikowskiego (2001), pułkownika Mariana Januszajtisa w mini-serialu biograficznym „Marszałek Piłsudski” Andrzeja Trzosa- Rastawieckiego (2001) i szefa służb specjalnych w „Karierze Nikosia Dyzmy” Jacka Bromskiego (2002).
Ostatnim projektem filmowym z jego udziałem jest biograficznym film „Generał” Anny Jadowskiej i Lidki Kazen, w którym wcielił się w tytułową rolę generała Władysława Sikorskiego (2008).
* Ma na swoim koncie kreacje teatralne, w tym dwadzieścia w spektaklach Teatru TV. Jedną z najbardziej znanych jest tytułowa rola w sztuce „Fryzjer” w reżyserii Macieja Pieprzycy, która przyniosła mu laur na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej w Sopocie w 2004 roku.*
Ponad dwadzieścia lat wcześniej otrzymał inną teatralną nagrodę – „Radar’83” za „wyróżniającą się osobowość i walory warsztatowe”, zaprezentowane, dzięki kreacjom w „Kordianie”, „Mefiście” oraz „Iwonie, księżniczce Burgunda” na Spotkaniu Poetyckim im. Edwarda Stachury w Toruniu.
Pieczyński jest również poetą i prozaikiem. Wydał kilka książek i tomów poezji, m.in.: „Listy z Ameryki”, „Wiersze z aniołem”, „Zebrane z powietrza”.
Komentarze