Gwyneth Paltrow

Urodziła się 27 września 1972 roku w Los Angeles, jako córka producenta i reżysera filmowego, Bruce’a Paltrowa oraz aktorki Blythe Danner. Choć dzieciństwo spędziła w samym sercu filmowego świata, na początku lat 80-tych jej rodzina przeprowadziła się na Manhattan, do Nowego Jorku – centrum amerykańskiego świata teatralnego.

Latem zawsze obserwowała występy matki podczas Williamstown Theatre Festival, w którym w efekcie sama wzięła udział, debiutując w ten sposób na scenie w 1990 roku. Ne ukończyła studiów – rzuciła college po jednym semestrze, by poświęcić się grze aktorskiej. Miała wrodzony talent, ale i „plecy”. Zawsze rozsądnie dokonywała wyboru ról, nie stroniąc od produkcji niezależnych i mniej znanych, które dawały jej możliwość kreacji ciekawej postaci.

Zadebiutowała niewielką rolą w filmie „Magia tańca” (1991) z Johnem Travoltą, w tym samym roku pojawiając się też jako młoda Wendy w „Hooku” Stevena Spielberga - przyjaciela rodziców i ojca chrzestnego młodej Gwyneth.

Jej kariera rozwinęła się w szybkim tempie, w połowie lat 90-tych stawiając Paltrow pośród najbardziej rozpoznawalnych gwiazd Hollywood.

W najbliższych latach wystąpiła m.in. w jednej z głównych ról w romansie „Krew z krwi, kość z kości” (1993), pojawiła się u boku Brada Pitta w thrillerze Davida Finchera „Siedem” (1995), w filmie kostiumowym Jamesa Ivory’ego „Jefferson w Paryżu” (1995), jak również w dramacie Paula Thomasa Andersona – „Sydney”(1996).

Tytułowa rola „Emmy” (1996, nagroda Satellite) w brytyjsko- amerykańskiej adaptacji powieści Jane Austen, w której Paltrow miała okazję błysnąć biegłością w mowie z brytyjskim akcentem, przesądziła o angażu do Oscarowej roli w „Zakochanym Szekspirze” (1998) Johna Maddena, z Josephem Fiennesem w roli tytułowej. Oprócz Nagrody Akademii, Paltrow zgarnęła za nią również Złoty Glob oraz nominację do BAFTA, jak też – wraz z Fiennesem - nagrodę filmową MTV w kategorii Najlepszy Pocałunek.

Jeszcze w tym samym roku pojawiła się w komedii romantycznej „Przypadkowa dziewczyna” (1998), rok później zagrała wraz z Judem Law, Mattem Damonem i Cate Blanchett w thrillerze „Utalentowany pan Ripley” (1999), a w 2000 była gwiazdą muzycznego filmu „Tylko w duecie” w reżyserii ojca oraz melodramatu „Gra o miłość” z Benem Affleckiem.

Występ w komedii braci Farrelly „Płytki facet” (2001) zapoczątkował bardziej komediowy okres w karierze aktorki („Austin Powers i Złoty Członek” 2002, „Szkoła stewardess” 2003).

W 2002 roku wystąpiła w romansie „Opętanie” z Aaronem Eckhartem, a rok później wcieliła się w postać poetki Sylvii Plath w biograficznym obrazie „Sylvia” (2003) z Danielem Craigiem w roli Teda Hughesa.

W 2005 roku ponownie zagrała u Maddena, tym razem w dramacie „Dowód” z Anthonym Hopkinsem i Jakiem Gyllenhaalem. Rola przyniosła jej drugą nominację do Złotego Globu.

Rok później ponownie wystąpiła obok Josepha Fiennesa w mniej znanej produkcji komediowej „Biegając z nożyczkami”, zagrała też Peggy Lee w dramacie biograficznym „Bez skrupułów” z Sigourney Weaver oraz pojawiła się na planie komedii romantycznej „Miłość i inne nieszczęścia” (2006) z Brittany Murphy.

Ostatnio miała okazję spotkać się na planie z ex-narzeczonym, Bradem Pittem, przy okazji kręcenia zdjęć do dramatu historycznego „Dirty Tricks”. Wzięła też udział w superprodukcji sci-fi „Iron Man” (2008).

Oprócz sporadycznych występów w produkcjach ojca, zdarza jej się grać również w filmach w reżyserii brata, Jake’a Paltrowa (komedia romantyczna „Dobranoc, kochanie” 2007).

W 2008 roku zagrała w filmie “Iron Man”, a w 2010 w “Iron Man 2”. W tym samym roku wystąpiła gościnnie w kilku odcinkach serialu muzycznego pt. “Glee”.