Nagrał świąteczny hit, który znają wszyscy. Bing Crosby miał burzliwe życie

Harry Lillis Crosby Jr. przyszedł na świat 3 maja 1903 roku w mieście Tacoma, niedaleko Seattle. Był czwartym z siedmiorga dzieci w katolickiej rodzinie irlandzko-angielskiej. Miał około trzech lat, gdy jego rodzice podjęli decyzję o przeprowadzce do Spokane. Tam ojciec, Harry, podjął pracę w browarze Inland.

Państwo Crosby byli bardzo muzykalni. Ojciec grał na mandolinie i zachęcał gromadkę dzieci do śpiewania. Posiadali jeden z pierwszych fonografów w Spokane. To dodatkowo rozbudzało miłość przyszłego artysty do muzyki.

Jako dziecko Harry Lillis uczęszczał do szkół katolickich, a później do jezuickiego liceum Gonzaga High School. Dostał się na uniwersytet i zamierzał zostać prawnikiem. Wkrótce jednak jego pasja do muzyki zwyciężyła. Co ciekawe, choć ciągle podśpiewywał i miał prawdziwy talent, nigdy nie nauczył się czytać nut i zrezygnował z lekcji śpiewu po kilku tygodniach.

W 1921 roku założył młodzieżowy zespół The Musicaladers, w którym był wokalistą i perkusistą. "Bing Crosby" lepiej pasowało do muzyka niż "Harry Lillis Crosby Jr.". Pseudonim Crosby'ego "Bing" wziął się z jego dziecięcej fascynacji komiksem "The Bingville Bugle", który ukazywał się w lokalnej gazecie. Sąsiad, Valentine Hobart, zaczął nazywać małego Harry’ego "Bingo z Bingville", gdy chłopiec miał około siedmiu lat. Przezwisko przylgnęło na całe życie.

W 1925 roku Bing Crosby, wraz z kolegą z zespołu Alem Rinkerem, opuścił deszczowy stan Washington i wyruszył do słonecznego Los Angeles. Liczył, że odniesie sukces w branży rozrywkowej. Wkrótce trafił do orkiestry Paula Whitemana, najsłynniejszego big-bandu tamtej dekady. Baryton Crosby'ego i jazzowy styl pozwoliły mu wyróżnić się spośród innych śpiewających artystów. Parę lat po przyjeździe do Kaliforni nagrał z triem The Rhythm Boys swoje pierwsze hity, w tym "Ol' Man River" z 1928 roku.

Dwa lata później zadebiutował na wielkim ekranie – tytuł "King of Jazz" wydaje się dziś symboliczny i proroczy. Od tamtej pory Bing łączył kino i muzykę. W 1931 roku rozpoczął karierę solową. Cała Ameryka nuciła jego szlagiery "I Surrender, Dear" czy "At Your Command". Bing Crosby stał się sensacją dzięki własnemu programowi radiowemu, który pomógł wykreować niepowtarzalny styl "crooner".

W latach 30. podpisał kontrakt z wytwórnią Decca Records i przez dekady dominował na listach przebojów. Nagrał ponad 1600 piosenek – w tamtych czasach był to absolutny rekord. Jego największym hitem i wizytówką okazała się nastrojowa piosenka "White Christmas", zaprezentowana w filmie "Holiday Inn" z 1942 roku. Był to najlepiej sprzedający się singiel wszech czasów – około 50 milionów sprzedanych egzemplarzy. Utwór "White Christmas" (najczęściej w wykonaniu Binga, choć na przestrzeni lat swoje aranżacje prezentowali też inni artyści) do dziś króluje w okresie świątecznym.

Inne ponadczasowe szlagiery Binga to między innymi "Swinging on a Star", "Pennies from Heaven", "Don't Fence Me In" i "I'll Be Seeing You". Jego wyjątkowy styl muzyczny wpłynął na kolejne pokolenia wykonawców. Programy radiowe Crosby'ego, takie jak "Kraft Music Hall" i "The Bing Crosby Show" były niezwykle popularne, a jego pionierskie wykorzystanie wcześniej nagranych audycji radiowych zrewolucjonizowało branżę. W międzyczasie zagrał w ponad 70 filmach, między innymi w serii "Road to..." z Bobem Hope’em i Dorothy Lamour. Zdobył Oscara dla najlepszego aktora za "Idąc moją drogą" z 1944 roku. Pod koniec swojej kariery Bing Crosby został uznany za jednego z najbardziej wpływowych artystów XX wieku, pozostawiając po sobie trwałe dziedzictwo zarówno w muzyce, jak i kinie.

Wszechstronnie utalentowany Bing Crosby nie narzekał na brak powodzenia u kobiet. Jego życie prywatne to dwa małżeństwa, parę romansów i mnóstwo plotek.

W 1930 roku ożenił się po raz pierwszy. Jego wybranką była aktorka i piosenkarka Dixie Lee. Doczekali się czterech synów. Dixie zdecydowanie zbyt często zaglądała do kieliszka, co nie sprzyjało pracy nad związkiem. Im większe sukcesy odnosił Bing, tym rzadziej pojawiał się w domu, a jego osamotniona żona więcej piła. Zrezygnowała z własnej kariery, aby wychowywać dzieci, ale nie spodziewała się, że de facto będzie samotną matką. Docierały do niej także plotki o romansach Binga. Dixie zmarła na raka jajnika w 1952 roku. Crosby był zdruzgotany. Dla synów stał się surowym i niekiedy emocjonalnie niedostępnym ojcem.

W 1957 roku Crosby poślubił Kathryn Grant, byłą aktorkę, o 30 lat młodszą od niego. Kathryn wspominała, że była urzeczona charyzmą i głosem Crosby'ego od ich pierwszego spotkania, kiedy miała zaledwie 19 lat. Wniosła w życie Binga spokój, radość życia i poczucie bezpieczeństwa. Mieli razem troje dzieci. Ich małżeństwo było często przedstawiane jako szczęśliwe, ale nadal pojawiały się plotki o skokach w bok Crosby'ego. Mówiono o jego romansach z Grace Kelly, Inger Stevens, Judy Garland i Joan Caulfield. Pomimo tych plotek, Kathryn pozostała mężowi oddana, a małżeństwo pary przetrwało aż do śmierci Crosby'ego.

W ostatnich latach życia Binga Crosby’ego jego zdrowie zaczęło szwankować. Mimo to pozostał niezwykle aktywny. Po Bożym Narodzeniu w 1973 roku trafił do szpitala z poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia – guzem w płucu. Guz na szczęście okazał się łagodny, ale lekarze musieli usunąć dwie piąte lewego płuca. Bing obawiał się, że wpłynie to na jego karierę, ale stosunkowo szybko wyzdrowiał i wrócił do pracy. Nagrał jeszcze kilka albumów i programów telewizyjnych. W 1977 roku, świętując swoje 50-lecie w show-biznesie, Crosby spadł ze sceny. Upadek skutkował uszkodzeniem kręgosłupa. Jednak gdy tylko Bing poczuł się lepiej, kontynuował występy.

Śmierć Crosby'ego nastąpiła nagle, 14 października 1977 roku. Zaledwie kilka dni po zakończeniu serii występów w londyńskim Palladium i nagraniu ostatniego albumu oraz świątecznego programu telewizyjnego. Podczas pobytu w Hiszpanii, na wyjeździe golfowym, Crosby rozegrał rundę z przyjaciółmi, wygrał grę i, będąc podobno w dobrym nastroju, zasłabł. Przyczyną był rozległy zawał. Uwielbiany artysta miał 74 lata. Jego bliscy mówili, że kochał trzy rzeczy: występy, kino i golfa – zmarł więc, robiąc jedną z tych rzeczy, które kochał.

Bing Crosby był człowiekiem twardo stąpającym po ziemi. Pragnął sukcesu, ale osiągnął znacznie więcej, niż się spodziewał. Jego niezwykły talent, wszechstronność i kreatywność uczyniły go legendą. Jako muzyk, piosenkarz, gwiazda Hollywood, osobowość radiowa zrewolucjonizował muzykę popularną. Stał się najbardziej utytułowanym artystą swojej epoki. Jego szlagiery to klasyka amerykańskiej muzyki rozrywkowej. Również poza Ameryką Bing Crosby był i nadal jest jednym z najbardziej cenionych wykonawców. Prawdziwy talent uczynił go artystą ponadczasowym.