Francuski symbol seksu kończy dziś 75 lat

Brigitte Bardot obchodzi urodziny.

Urodziła się 28 września 1934 roku w Paryżu. Ze swoją nieprzeciętną urodą, szybko rozpoczęła pracę w show-biznesie – najpierw jako modelka, później – aktorka. W wieku 15-tu lat pojawiła się na okładce magazynu „Elle”, w wieku 18-tu zadebiutowała w filmie „Le Trou Normand” (1952).

Szybko zyskała status gwiazdy, pojawiając się przynajmniej w jednej produkcji rocznie (m.in. w „Wielkich manewrach” 1956 René Claira, czy amerykańsko- francuskiej produkcji „Ich wielka miłość” 1953 z Kirkiem Douglasem), zanim nie nastąpił przełomowy występ Bardot w filmie ówczesnego męża, Rogera Vadima „I Bóg stworzył kobietę” (1956).

Film był owiany skandalizującą otoczką, a dzięki zagranej w nim roli aktorka ukształtowała swój aktorski wizerunek kobiety-dziecka, nie zważającej na obowiązujące normy obyczajowe i konwenanse, oraz śmiało je przekraczającej.

Aż do 1974 roku, kiedy ostatecznie porzuciła karierę filmową, występowała właściwie nieustannie, głównie w produkcjach francuskich, ale nie tylko.

Grała u tak znanych mistrzów kina francuskiego, jak Julien Duvivier („Kobieta i lalka” 1958), Henri- Georges Clouzot (dramat sądowy „Prawda” 1960), Louis Malle („Życie prywatne” 1961 z Marcello Mastroiannim, „Viva María!” 1965 z Jeanne Moreau, nominacja do BAFTA, „Historie niesamowite” 1968), Jean-Luc Godard („Pogarda” 1963, „Męski - żeński: 15 scen z życia” 1962), nierzadko polemizując z obiegowym wizerunkiem zmysłowej kobietki (szczególnie w „Prawdzie” Clouzota, gdzie rzeczywiście udowodniła swój talent, pokazując, że ma do zaoferowania znacznie więcej, niż ładną buzię).

Pojawiała się również w produkcjach obcojęzycznych. Rok 1965 to udział w amerykańskiej komedii „Droga Brigitte” z Jamesem Stewartem, gdzie Bardot zagrała samą siebie.

W 1968 roku partnerowała Seanowi Connery w westernie „Shalako” Edwarda Dmytryka, a w 1971 roku wystąpiła obok Claudii Cardinale w komedii przygodowej „Królowe Dzikiego Zachodu”.

Ostatnim filmem z udziałem Bardot był francusko-włoski dramat Rogera Vadima „Gdyby Don Juan był kobietą” (1973).

Po zerwaniu z filmem, aktorka poświęciła się aktywnej walce o prawa zwierząt. W 1976 roku założyła specjalną fundację sygnowaną własnym nazwiskiem, na którą środki pozyskiwała m.in. z założonego w Saint- Tropez butiku oraz ze sprzedaży biżuterii i pamiątek z planów filmowych.

Powszechnie kojarzona jako inicjatorka i uczestniczka rozmaitych akcji społecznych przeciwko produkcji prawdziwych futer. Z jej inicjatywy wypłynął m.in. protest przeciwko odstrzałowi wilków w Bieszczadach.

Bardot pamiętana jest nie tylko jako jeden z największych, ponadczasowych seks- symboli w dziejach show- biznesu i jedna z najbardziej gorliwych obrończyń praw zwierząt, ale także jako propagatorka biustonosza typu push-up, przez wielu powszechnie nazywanego zresztą „bardotką”.

Jej wpływ na światową modę był swego czasu ogromny – aktorka znajdywała rzesze naśladowczyń swojego stylu na całym świecie.

W latach 60-tych i 70-tych nagrywała piosenki, m. in. ze swoim życiowym partnerem, muzykiem Sergem Gainsbourgiem.