Agnieszka Fitkau - Perepeczko

Urodziła się 6 maja 1942 roku w Warszawie. Dorastała i wychowywała się w Milanówku. W 1966 roku ukończyła studia w PWST w Warszawie. To rok przełomowy w jej życiu również z innego względu – zmiany stanu cywilnego.

W ciągu piętnastu kolejnych lat kariery zawodowej, dzieliła czas między plan filmowy i scenę teatralną. Była aktorką Teatru Komedia w Warszawie (1970-80), występowała również gościnnie na deskach innych stołecznych teatrów: Rozmaitości i Dramatycznego.

Na ekranie zadebiutowała w 1968 roku w głośnej ekranizacji „Lalki” Wojciecha Jerzego Hasa, gdzie pojawiła się w epizodycznej rólce „młodej damy”. W tym samym roku dała nieco większy występ w filmie dla młodzieży „Tabliczka marzenia” wg powieści Haliny Snopkiewicz, w reżyserii debiutującego wówczas Zbigniewa Chmielewskiego.

Rok 1970 to spotkanie z Andrzejem Wajdą i rola koleżanki głównej bohaterki w „Krajobrazie po bitwie”. Nie licząc epizodu u Krzysztofa Zanussiego w telewizyjnym filmie „Za ścianą” (1971), roli pielęgniarki w gwiazdorsko obsadzonych „Wyspach szczęśliwych” Stanisława Brejdyganta (1972) i kreacji postaci legendarnej aktorki, Heleny Modrzejewskiej w mini-serialu „Ród Gąsieniców” Konrada Nałęckiego (1979), dekada lat 70-tych to przede wszystkim drugoplanowe i epizodyczne występy w komediach. Zagrała „urzędniczkę” w „Motodramie” Andrzeja Konica (1971), stewardessę w „Nie lubię poniedziałku” Tadeusza Chmielewskiego (1971), panią Burk w „Motylem nie jestem, czyli romans 40-latka” Jerzego Gruzy (1976) i lokatorkę pytającą o kaszę w „Nie ma róży bez ognia” Stanisława Barei (1974).

W tym samym czasie wzięła również udział w kilku spektaklach Teatru TV (m.in. „Mądremu biada” 1968, „Chcę wyjść za mąż” 1972).

W 1981 roku wyemigrowała wraz z mężem do Australii, gdzie wcześniej, jako modelka, prezentowała kolekcję Mody Polskiej. Na Antypodach pracowała jako modelka, aktorka i fotograf.

Ma na swoim koncie udział w kilku filmach i serialach australijskich. W 1984 roku zagrała w kilku odcinkach znanego w Polsce serialu kryminalnego „Więźniarki”. Poza tym zagrała w takich produkcjach telewizyjnych, jak mini-serial „The Lancaster Miller Affair” (1990), czy serial „Babies” (1997) oraz zaliczyła kilka występów na dużym ekranie („The Humpty Dumpty Man” P.J. Hogana 1986, „Dead to the World” 1991, „Lucky Break” 1994, „The Sound of One Hand Clapping” 1998).

W 1997 roku powróciła na polskie ekrany, dzięki roli Lidy w filmie Eugeniusza Priwieziencewa „Prostytutki”. Sześć lat później dołączyła do obsady serialu „M jak miłość”, gdzie wcieliła się w rolę matki Stefana Mollera – Simony (2003-2007). Nacechowana sporą dawką komizmu kreacja atrakcyjnej, energicznej „60-tki” przyniosła aktorce ogromną popularność i sympatię widzów. Dziś śmiało można określić tę rolę jako najsłynniejszą w całej filmografii Fitkau- Perepeczko.

Odkąd rozstała się z „M jak miłość”, rzadko pojawia się na ekranie, poświęcając się innym formom twórczości. W 2008 roku wystąpiła jedynie gościnnie w roli Maggie w serialu komediowym „39 i pół” z Tomaszem Karolakiem.

Jest autorką tomu wspomnień, zatytułowanego „Babie lato, czyli bądź szczęśliwa całe życie” oraz książek: „Fascynacje kulinarne gwiazd”, „Fascynujące podróże gwiazd”, „S jak Serial”, „Na plan nie wpuszczać”, „Śniadanie w łóżku i inne rozkosze … kulinarne”.

Była redaktorką naczelną miesięcznika „Magiczna Quchnia” (od 1998 roku).

Szefuje agencji fotograficznej Family Tradition Photo, specjalizującej się w obsłudze uroczystości rodzinnych i przyjęć.

Prowadzi własną stronę internetową, gdzie m.in. dzieli się swoimi sposobami na zachowanie atrakcyjnego wyglądu i dobrego samopoczucia, mimo upływu lat, czego sama jest żywym wcieleniem i przykładem.