Andrzej Haliński

Polski scenograf. Pracował na planie takich filmów jak: „Ogniem i mieczem”, Cudowne dziecko”, „Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem”, „Mniejsze zło”, „Randka w ciemno”, „Bitwa warszawska 1920”.

Andrzej Haliński urodził się 25 sierpnia 1945 roku w Krakowie. Z wykształcenia jest architektem (absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej). Od 1972 zajmuje się scenografią filmową. W latach 1985-94 mieszkał i pracował w USA i Kanadzie. Tworzy też scenografię do spektakli Teatru Telewizji.

Jest członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Związku Artystów Scen Polskich, Academy of Canadian Cinema and Television, Directors Guild of Canada a także United Scenic Artists w Nowym Jorku.

Jest autorem scenografii do ponad pięćdziesięciu filmów fabularnych, seriali i filmów telewizyjnych oraz spektakli Teatru Telewizji. Debiutował jako drugi scenograf przy Sanatorium pod Klepsydrą Wojciecha Hasa i Ziemi obiecanej Andrzeja Wajdy. Od 1972 pracownik PRF Zespoły Filmowe.

W 1999 roku zdobył nagrody Złote Lwy - za najlepszą scenografię w Ogniem i mieczem (1999), natomiast w 1987 zdobywca Brązowych Lwów Gdańskich za najlepszą scenografię (1980, 1981, 1982-89) za Cudowne dziecko (1986).

Jest autorem wydanej w 2002 roku autobiograficznej książki "10 000 dni filmowej podróży". W 2011 roku wyprodukował film „Tajemnica Westerplatte” oraz stworzył scenografię do „Bitwy warszawskiej 1920”.