Jean-Jacques Annaud

Jean-Jacques Annaud rozpoczął karierę jako reżyser nagradzanych reklam telewizyjnych. Jego filmowy debiut to "Czarne i białe w kolorze" (1977), oparty na osobistych doświadczeniach reżysera obraz opowiadający o grupie francuskich kolonialistów w Zachodniej Afryce roku 1914. Film, zignorowany we Francji, okazał się zaskakującym hitem w Stanach Zjednoczonych, gdzie zdobył Oskara za najlepszy film zagraniczny. Później Annaud zdobył sobie reputację specjalisty od poważnych, stylowych adaptacji. Najpierw nakręcił "Walkę o ogień" (1981) - nominowany do Oscara za charakteryzację, sugestywny portret prymitywnego człowieka który przyniósł reżyserowi dwa Cezary. Potem przyszedł czas na "Imię róży" (1986), średniowieczną opowieść o tajemniczych morderstwach w klasztorze na podstawie powieści Umberto Eco. Znaczny sukces międzynarodowy odniósł także filmem "Niedźwiadek" (1989), wciągającą opowieścią o walce tytułowego niedźwiadka z myśliwymi, opowiedzianą z punktu widzenia zwierzęcia. W 1992 filmem "Kochanek" Annaud
wywołał skandal obyczajowy i zdobył kolejnego Cezara. Kolejnym sukcesem było "Siedem lat w Tybecie" (1997) z Bradem Pittem w roli głównej, który to film zyskał uznanie tak krytyków jak i widzów. W 2001 roku reżyser pokazał, że dobrze czuje się jako twórca widowisk, kręcąc film wojenny o bitwie stalingradzkiej, "Wróg u bram". W 2004 roku Annaud powrócił zaś do motywu ukazania zwierzęcych bohaterów w "Dwóch braciach".