''Karuzela'' - wywiad z aktorką Marią Pawłowską
"Świat jest dużo mniejszy, podróże po globie nie są już większym problemem. Przez to ludzie nie są nauczeni odpowiedzialności. Wydaje mi się, że „Karuzela” również porusza ten temat." - mówi Maria Pawłowska, czyli filmowa Natalia.
Jest to twój pierwszoplanowy debiut na dużym ekranie. Jak wyglądała praca na planie?
Jest to bardzo ciężka praca, która często trwa od wczesnych godzin porannych do późnego wieczora. Od aktora wymaga dużej elastyczności, ponieważ nierzadko skacze się po różnych scenach, co chwilę robi się coś innego. Bardzo ważny jest wtedy reżyser, który ma wizję i wie, co chce osiągnąć. Potrzebny jest zwłaszcza początkującemu aktorowi, którego może przeprowadzić. Na planie „Karuzeli” była fantastyczna atmosfera. Nie czułam się zestresowana, ani skrępowana. Musiałam się wiele nauczyć, a wszyscy byli dla mnie bardzo pomocni.
Twoja filmowa bohaterka to osoba twardo stąpająca po ziemi – wie czego chce i dąży do realizacji swoich planów. Na ile taka postawa jest ci bliska?
Wydaje mi się, że Natalia nie jest osobą, która osiąga swoje cele idąc po trupach i szkodząc drugiemu człowiekowi. Jest przede wszystkim dobrym człowiekiem, który częściej pomaga innym niż ich wykorzystuje. Jest pozytywną dziewczyną która chciałaby przeżyć szczęśliwe życie, założyć rodzinę. W tym przypadku jesteśmy podobne, ale ja nie planuję życia w ten sam sposób, jak Natalia. Częściej idę na żywioł. Jeżeli widzę, że dzieje się coś fajnego, to staram się to wykorzystać.
Według reżysera, pokolenie o którym opowiada „Karuzela” jest bardzo zagubione, m.in. dlatego, że później dojrzewa. Czy zgadasz się z tym?
Myślę, że coś w tym jest. Dziś nie musimy decydować się od razu, co chcemy robić w życiu. Zawsze możemy zmienić zdanie i obrać nową ścieżkę życia, robić coś zupełnie innego. Świat jest dużo mniejszy, podróże po globie nie są już większym problemem. Przez to ludzie nie są nauczeni odpowiedzialności. Wydaje mi się, że „Karuzela” również porusza ten temat. Na człowieka spada coś, od czego nie da się uciec. Trzeba wtedy podjąć odpowiedzialność za swoje czyny.
Które wybory w twoim życiu okazały się najtrudniejsze?
Szczerze mówiąc staram się nie skupiać, czy coś jest trudne czy nie. Po prostu podejmuję decyzje, którą muszę.
