''Robin Hood: Faceci w rajtuzach'': Co się stało z Carym Elwesem?

Nigdy nie zależało mu na sławie, filmy, w których miał zagrać, wybierał wedle własnego uznania, uważając, aby nie dać się zaszufladkować.

Z czasem propozycji było coraz mniej i aktor często musiał zadowalać się projektami niszowymi, serialami lub rolami epizodycznymi; w dodatku od zawsze unikał skandali i od kilkunastu lat pozostaje w szczęśliwym związku małżeńskim, nie dając pożywki tabloidom.

W lipcu miją 22 lata od premiery kultowej komedii "Robin Hood: Faceci w rajtuzach". Co się stało z Carym Elwesem, który wcielił się w głównego bohatera?

Urodził się w Londynie jako Ivan Simon Cary Elwes, syn portrecisty Dominica Elwesa i dekoratorki Tessy Kennedy (jego rodzice rozwiedli się, gdy był małym chłopcem, a kilka lat później ojciec popełnił samobójstwo).

Ivan, który dość szybko zdecydował się przyjąć sceniczny pseudonim „Cary Elwes”,zamiłowanie do występów przejawiał od dziecka i wybrał szkołę, która pomagała mu rozwijać jego zainteresowania.

Na początku lat 80. wyjechał do Nowego Jorku, gdzie pobierał lekcje aktorstwa i otrzymał swoją pierwszą poważną pracę – został asystentem producenta.

W 1986 roku, mając już za sobą niewielkie doświadczenie aktorskie, otrzymał angaż w historycznym filmie „Lady Jane”, w którym wystąpił u boku Heleny Bonham Carter.

To tam wypatrzył go reżyser Rob Reiner, który szukał odtwórcy głównej roli w swoim nowym dziele, adaptacji powieści Williama Goldmana „Narzeczona dla księcia”. Młody, nieopatrzony Elwes wydał się mu idealnym kandydatem.

Film, choć bardzo udany i uchodzący dziś za kultowy, w 1987 roku nie wzbudził sensacji.

- Studio nie wiedziało, jak to sprzedać. Kiedy „Narzeczona dla księcia” weszła do kin, widownie były puste – wspominał z żalem Elwes. - Nikt nie chciał tego oglądać. Film stał się popularny dopiero wtedy, gdy na sklepowych półkach pojawiły się kasety VHS.

Po „Narzeczonej dla księcia” Elwes został zasypany propozycjami udziału w filmach kostiumowych, ale odrzucał wszystkie, bojąc się zaszufladkowania. Z czasem, oczywiście, zmienił zdanie – w 1992 roku pojawił się w „Draculi”, a rok później w „Robin Hoodzie – Facetach w rajtuzach”.

To tam wypowiada słynną już kwestię o brytyjskim akcencie (będącą przytykiem do Kevina Costnera)... którą, jak się okazuje, usłyszano w niewielu krajach.

W Niemczech przetłumaczono ją jako „ponieważ w przeciwieństwie do innych Robin Hoodów nie kosztowałem producentów 5 milionów dolarów”, we Francji brzmiała „ponieważ w przeciwieństwie do innych Robin Hoodów nie tańczę z wilkami”, a na Węgrzech: „ponieważ w przeciwieństwie do Kevina Costnera mam kształtny tyłek”.

Film okazał się wielkim hitem - również w Polsce, gdzie przez wiele miesięcy królował w osiedlowych wypożyczalniach wideo.

Potem zawodowo radził sobie różnie, często grywając w niezbyt satysfakcjonujących projektach. Nie narzeka jednak na przebieg swojej kariery, ciesząc się, że mógł wystąpić w tak wielu dobrze przyjętych produkcjach.

Jednym z ważniejszych dla niego filmów był telewizyjny „Jan Paweł II”, w którym Elwes wcielił się w Karola Wojtyłę. Wspominał, że w młodości dane mu było zobaczyć papieża na własne oczy, a to spotkanie mocno zapisało się w jego pamięci.

- Kiedy miałem 22 lata, moja mama zabrała mnie do Watykanu, abym mógł go zobaczyć. To był niezwykle charyzmatyczny, ciepły, empatyczny, pełen uroku człowiek – opowiadał.

Elwes nie odpoczywa od pracy ani przez chwilę, choć ostatnio rzadko kiedy pojawia się w produkcjach głównego nurtu - grywa w serialach, filmach telewizyjnych i użycza głosu w grach komputerowych.

Jakiś czas temu na rynku wydawniczym pojawiła się jego książka „As You Wish: Inconceivable Tales from the Making of The Princess Bride”, którą, jak twierdzi, napisał, ulegając nieustającym prośbom fanów.

Na ten rok zaplanowano również pięć premier z jego udziałem – aktor zagrał w thrillerze „H8RZ”, w dramacie „The Greens Are Gone” Peera Pedersena, w czarnej komedii „Sugar Mountain”, „Indiscretion” oraz podkładał głos w filmie animowanym „A Mouse Tale”. W przyszłym roku mamy go zobaczyć w dramacie „Being Charlie” Roba Reinera. (sm/gk)