Agora - antychrześcijańska prowokacja czy portret silnej kobiety?

Źródło zdjęć: © Forum Film

25 lutego 2010, 12:30

12 marca na nasze ekrany trafi wielkie kostiumowe widowisko w reżyserii Alejandra Amenábara („Otwórz oczy”, „Inni”, „W stronę morza”) – *„Agora”. Film już na pierwszym pokazie prasowym podzielił polskich dziennikarzy; jedni zwracali uwagę na niezwykle aktualne spojrzenie na problemy Bliskiego Wschodu, inni uznali film za wielką antykatolicką prowokację.*

Tłem dla opowiadanej historii jest powolny zmierzch grecko-rzymskiej cywilizacji pod wpływem oddziaływania chrześcijaństwa. Główna bohaterka filmu, grana przez Rachel Weisz („Wierny ogrodnik”, „Był sobie chłopiec”) charyzmatyczna uczona i filozofka Hypatia, odznaczała się otwartym spojrzeniem na kwestie religijne. Wymagała od samej siebie i swych uczniów, zarówno chrześcijan, jak i pogan, wysiłku umysłu, woli i wyrzeczeń. Pomimo iż cieszyła się powszechnym szacunkiem, została bestialsko zamordowana przez chrześcijańskie bractwo parabolanów, podburzone kazaniami patriarchy Aleksandrii, późniejszego św. Cyryla.

– Bardzo mi zależało na tym, aby nie interpretowano tego filmu jako antychrześcijańskiego. To film przeciw tym wszystkim, którzy – kiedyś lub dziś – używają przemocy, broniąc swych racji – tłumaczył reżyser w wywiadzie dla hiszpańskiego dziennika „El Pais”. – Widzimy, jak kończy się jedna z najbardziej oświeconych epok, a zaczyna jedna z najmniej oświeconych – mówiła z kolei odtwórczyni głównej roli, Rachel Weisz. I dodawała:

– Wśród poetów romantycznych Hypatia była otoczona prawdziwym kultem. Widzieli w niej heroinę, która poniosła śmierć z rąk fundamentalistów. Postacią historyczną, podobnie jak sama Hypatia, jest patriarcha Cyryl. – Hypatia nie wierzy w przemoc, on tak – mówił o nim Amenábar. Sami Samir („Pytanie do Boga”), odtwórca roli Cyryla, podkreślał, że i jemu, i reżyserowi nie chodziło bynajmniej o stworzenie „czarnego charakteru”: – Jego zasługi dla umocnienia chrześcijaństwa są bezsporne. Z czasem jednak zaczął dążyć do władzy dla samej władzy. Ale nie chcieliśmy łatwo go oceniać. Niech widz sam zadecyduje.