Elżbieta Karkoszka

Elżbieta Karkoszka urodziła się 17 marca 1943 roku w miejscowości Ściegny koło Piotrkowa Trybunalskiego. W 1967 roku została absolwentką Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie. Rozpoczęła pracę twórczą wcześnie, bo w 1963 roku w Starym Teatrze, podczas pierwszego roku studiów w krakowskiej PWST.

Władysław Krzemiński, ówczesny dyrektor, powierzył jej główną rolę Helen w sztuce, którą reżyserował „Cud w Alabamie” W. Gibsona, w tym samym czasie Andrzej Wajda obsadził ją w swojej pierwszej inscenizacji Wesela S. Wyspiańskiego (rola Isi). Pierwsze lata po dyplomie spędziła w krakowskim Teatrze Rozmaitości (1967-70). Powróciła do Starego Teatru w 1970 roku i pozostaje w jego zespole do dzisiaj.

Wielokrotna współpraca z Andrzejem Wajdą ukazała wszechstronność jej aktorstwa. Była w jego przedstawieniach pełną rozpaczy, potulną Marią Szatow w Biesach F. Dostojewskiego, heroiczną Nike spod Cheronei w Nocy listopadowej S. Wyspiańskiego, histeryczną, żałosną starą panną Emilią Chomińską w Z biegiem lat, z biegiem dni… wg. scenariusza J. Olczak-Ronikier,

Aktorka grała też w wielu filmach fabularnych, takich jak: „Pałac”, „Szansa”, „Panna nikt”, „Moje miasto”, „Enen”, „Święta krowa”, „W imię diabła”. Widzieliśmy ją również w takich serialach jak „Klinika samotnych serc”, „Na dobre i na złe” czy „Sława i chwała”.