Trwa ładowanie...
d5tvs6w

Julie Delpy

Najnowsze informacje
Oceń jako pierwszy:
d5tvs6w

Aktorka francuska, jedna z najbardziej rozpoznawalnych gwiazd filmowych pochodzących z tamtego kraju z uwagi na liczne i częste występy w filmach hollywoodzkich. Najbardziej znane kreacje stworzyła u boku Ethana Hawke’a w dyptyku „Przed wschodem słońca” i „Przed zachodem słońca” Richarda Linklatera oraz u Krzysztofa Kieślowskiego w „Białym”. Od pewnego czasu realizuje się również jako scenarzystka i reżyserka.

Urodziła się 21 grudnia 1969 roku w Paryżu, jako córka aktorów: Marie Pillet i Alberta Delpy. Fakt ten sprawił, że na scenie debiutowała właśnie u ich boku już jako 5-latka.

* Na dużym ekranie debiutowała w 1978 roku rolą w filmie francuskim „Guerres civiles en France”. Przełomowym dla jej europejskiej kariery występem był ten w „Detektywie” (1985) Jeana-Luca Godarda.* U tegoż reżysera zaliczyła też debiut anglojęzyczny, w adaptacji szekspirowskiego „Króla Leara” (1987) z Woodym Allenem.

Zdolna, cechująca się specyficzną „porcelanową” urodą i posiadająca sławnych rodziców Delpy, od początku chętnie zatrudniania była przez europejskich mistrzów.

Nie licząc wspomnianych wyżej ról o Godara, zagrała także u Agnieszki Holland w filmie „Europa, Europa” (1990), u Carlosa Saury w „Ciemnej nocy” (1989), u Leosa Caraxa w „Złej krwi” (1986, nominacja do Césara), czy u Volkera Schlöndorffa w „Homo Faber” (1991, nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej) z Samem Shepardem.

Rola u Holland nie była jedynym polskim akcentem w karierze Delpy.

W 1992 roku zagrała u Janusza Kijowskiego w „Tragarzu puchu”, zaś przede wszystkim była jedną z gwiazd trylogii „Trzy kolory” Krzysztofa Kieślowskiego, kreując jedną z głównych ról żony Karola (Zbigniew Zamachowski) w „Białym” (1994).

Począwszy od 1993 roku i występu w roli Konstancji w anglojęzycznej ekranizacji „Trzech muszkieterów” z Charliem Scheenem, Kieferem Sutherlandem i Chrisem O’Donnellem, w przeciwieństwie do większości aktorów francuskich, Delpy postanowiła związać się głównie z kinem amerykańskim i występować nawet jeśli nie w stricte hollywoodzkich, to jednak w anglojęzycznych produkcjach.

W 1995 roku pojawiła się w pamiętnej kreacji w filmie Richarda Linklatera „Przed wschodem słońca” z Ethanem Hawke w głównej roli męskiej.

Dziewięć lat później aktorzy ponownie spotkali się na planie kontynuacji filmu, zatytułowanej „Przed zachodem słońca” (2004).

* Jako współtwórczyni scenariusza (razem z Hawkiem, Linklaterem i Kimem Krizanem) Delpy nominowana była do Oscara i Independent Spirit Award, zaś jako odtwórczyni głównej roli została uhonorowana brytyjską Empire Award oraz nagrodą krytyków w San Francisco.*

Zanim zadebiutowała jako reżyserka pełnometrażowego filmu „Powiedz mi” (2000) z udziałem Ethana Hawke, wystąpiła m.in. w komedii romantycznej „Przyjęcie urodzinowe” (1998), jako Sonia w telewizyjnej adaptacji „Zbrodni i kary” (1998), lesbijka w komedii „Cheerleaderka” (1999) oraz Julie w komedii Miki Kaurismäkiego „Los Angeles bez mapy” (1998).

W 2000 roku zagrała w thrillerze „Piasek”, w 2001 – w niemiecko- amerykańskiej komedii „Investigating Sex” z Tilem Schweigerem, Nickiem Nolte i Neve Campbell, w 2004 – w mini-serialu „Frankenstein” Kevina Connora, a w 2005 – w znanym filmie Jima Jarmuscha „Broken Flowers” z Billem Murrayem.

Rok 2006 to występ u boku Justina Theroux w thrillerze „Tajemnica przeszłości” oraz u boku Richarda Gere i Alfreda Moliny w dramacie Lasse Hallströma „The Hoax”.

* W 2007 roku odniosła sukces jako scenarzystka i reżyserka komedii romantycznej „Dwa dni w Paryżu” z własnym udziałem (Delpy również samodzielnie zmontowała obraz). Film przyniósł jej nominację do Césara za Najlepszy Scenariusz, nominację do Independent Spirit Award dla Najlepszego Debiutanckiego Filmu (nominacja dla Delpy jako jednej z producentek) oraz nagrodę Coup de Coeur na Międzynarodowym Festiwalu Filmów o Miłości.*

Delpy jest aktorką utalentowaną również muzycznie. Podejmowane w wieku dziecięcym lekcje gry na klarnecie, a w późniejszym okresie – na gitarze nie poszły na marne.

W 2003 roku wydała – znów na przekór stereotypowi francuskiej aktorki śpiewającej – anglojęzyczny album z piosenkami własnej kompozycji i wykonania.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d5tvs6w
d5tvs6w
d5tvs6w
d5tvs6w

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj