Leni Riefenstahl

Berta Helene Amalie “Leni” Riefenstahl urodziła się 22 sierpnia 1902 roku w Berlinie, zmarła 8 września 2003 roku w Pöcking w Niemczech. Rozpoczęła karierę jako tancerka – w wywiadzie udzielonym w 2002 wspominała, że taniec dawał jej poczucie prawdziwego szczęścia. Gdy kontuzja zmusiła ją do porzucenia tańca, Riefenstahl zainteresowała się kinem.

** Największą sławę przyniósł jej film “Olimpiada”, o olimpiadzie w Berlinie w 1936 r.**Do końca życia Riefenstahl odmawiała uznania współpracy z Hitlerem za swój błąd, twierdząc, że była zmuszona do realizacji kontrowersyjnych filmów.

Reżyserka korzystała podczas prac nad filmem “Niziny” na początku lat 40. z usług ok. 120 romskich statystów, dostarczonych na plan z nazistowskich obozów Maxglan i Marzahn. Zastępowali oni aktorów hiszpańskich, którzy z powodu wojny nie mogli wystąpić w filmie. Większość romskich statystów została następnie zamordowana w hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Premiera filmu odbyła się dopiero w 1954 r.

Po wielu latach przedstawiciele Stowarzyszenia Romów domagali się od reżyserki gestu zadośćuczynienia. Riefenstahl wyraziła ubolewanie z powodu cierpień Romów w czasie hitlerowskiego reżimu. Reżyserka utrzymywała, że zrealizowane przez nią filmy były dokumentami, a nie pronazistowską propagandą.

We wrześniu 1939 reżyserka dokumentowała inwazję na Polskę, jednak - jak sama później mówiła - protestując przeciw zbrodniom. Po wojnie sąd wojskowy uwolnił Leni Riefenstahl od winy, tym niemniej przez wiele lat była bojkotowana. Wtedy zajęła się dokumentowaniem natury, kręcąc m. in. filmy w Afryce.

Od lat 60. Riefenstahl poświęciła się fotografii artystycznej oraz produkcji filmów przyrodniczych. Ostatni film Leni Riefenstahl, “Podwodne impresje”, został nakręcony w roku 2000 w głębinach Oceanu Indyjskiego.

Leni Riefenstahl była dwukrotnie zamężna. Jej pierwszym mężem był Peter Jacob (1944 - 1947, rozwód); natomiast drugim Horst Kettner (od 2003, do jej śmierci).