Rafał Olbrychski
Miejsce urodzenia: | Warszawa |
Filmografia: | Rozmowa z człowiekiem z szafy (1993) (Karol) Szczęśliwego Nowego Jorku (1997) (Pank) Pokój saren (1997) (syn) Kochaj i rób co chcesz (1997) (Sławek Wiśnik) Dzieje Mistrza Twardowskiego (1995) (młody Jan Michał Twardowski) Słodko gorzki (1996) (Maria Leon Marlon Schultz) |
Muzyk, aktor, zdobywca prestiżowej Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego za główną rolę w dramacie „Rozmowa z człowiekiem z szafy” Mariusza Grzegorzka. Syn legendarnego aktora Daniela Olbrychskiego.
Urodził się 26 lutego 1971 roku w Warszawie. Od dziecka przejawiał muzyczne zainteresowania. Już jako 16-latek założył własny zespół Reds, dwa lata później nagrywając pierwszą płytę – Changing Colours.
Jako aktor zaistniał w latach 90-tych, pojawiając się w nielicznych, ale bardzo znaczących produkcjach filmowych. Zachwycił krytyków i publiczność wyjątkowo dojrzałym debiutem w wielokrotnie nagradzanym filmie Mariusza Grzegorzka „Rozmowa z człowiekiem z szafy” (1993).* Rola nieprzystosowanego do życia w społeczeństwie, skrzywdzonego i wycofanego bohatera przyniosła mu prestiżową nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego.*
Dwa lata później spotkał się z ojcem, Danielem Olbrychskim na planie kostiumowej produkcji „Dzieje mistrza Twardowskiego”, gdzie zagrał młodszą wersję tytułowej, granej przez ojca, tytułowej postaci (1995).
W 1996 roku zagrał jedną z głównych ról w głośnym filmie Władysława Pasikowskiego „Słodko gorzki”, a rok później wcielił się w pierwszoplanową postać ambitnego organisty - absolwenta konserwatorium w „Kochaj i rób co chcesz” Roberta Glińskiego (1997). Był współtwórcą ścieżki dźwiękowej do obu tych produkcji.
W tym samym roku wystąpił w kameralnej, telewizyjnej produkcji Lecha J. Majewskiego „Pokój saren. Opera autobiograficzna” i zagrał zwariowanego brata Bogusława Lindy w głośnym filmie „Szczęśliwego Nowego Jorku” Janusza Zaorskiego (1997).
Rok później wydał kolejną płytę z zespołem Reds, zatytułowaną Berlin, po czym na 10 lat właściwie całkowicie odsunął się od show-biznesu. W tym czasie nadal zajmował się muzyką, trudnił dziennikarstwem (m.in. jako jeden z gospodarzy kącika kulinarnego programu Pytanie na śniadanie, emitowanego w TVP2) i założył niedużą, prywatną firmę.
Do show-biznesu powrócił w 2007 roku, przede wszystkim dzięki udziałowi w edycji popularnego programu rozrywkowego „Taniec z gwiazdami”, w którym partnerował Ewie Szabatin. W tym samym roku pojawił się gościnnie w jednym z odcinków „Kryminalnych”.
W lutym 2009 roku wydał pierwszą solową płytę, zatytułowaną „Tatango”. Płyta zawiera autorskie kompozycje, do których teksty napisał Wojciech Młynarski. Jeden z utworów wykonał w duecie z Marylą Rodowicz.
Ma na swoim koncie występy na deskach Teatru Wielkiego w Warszawie, Opery Bałtyckiej w Gdańsku i warszawskiego Teatru na Woli.
Jest zwolennikiem sportów ekstremalnych – nurkuje, lata na paralotni, jeździ konno.
Komentarze