Alfred Molina

Urodził się 24 maja 1953 roku w Londynie, dorastał w słynnej londyńskiej dzielnicy Notting Hill. Postanowił zostać aktorem, gdy jako siedmiolatek obejrzał w kinie „Spartakusa”. Pierwsze występy sceniczne dawał jako nastoletni aktor młodzieżowego National Youth Theater (1969-71). Zgodnie z brytyjską tradycją, odebrał staranne wykształcenie aktorskie w Guildhall School of Music and Drama w Londynie. Kiedy debiutował w filmie, miał za sobą bogate, kilkuletnie doświadczenie teatralne (m.in. jako aktor Royal Shakespeare Company).

** Jego filmowy debiut może dziś robić wrażenie (rola Sapita w „Poszukiwaczach zaginionej Arki” Spielberga 1981), jednak wbrew pozorom nie okazał się przełomowy dla Moliny.**

W ciągu kolejnych lat dzielił czas pomiędzy występy w filmach brytyjskich (m.in. telewizyjny film „Meantime” Mike’a Leigh 1984, komedia romantyczna „List do Breżniewa” 1985) i hollywoodzkich (baśniowa produkcja „Zaklęta w sokoła” z Michelle Pfeiffer 1985). I choć uznanie zdobył za występ w brytyjskiej produkcji (biograficzny komediodramat „Nadstaw uszu” Stephena Frearsa 1987), ostatecznie postawił na karierę w Hollywood, dokąd przeprowadził się w 1993 roku.

Miał szczęście do spotkań z ciekawymi twórcami (z Jim Jarmuschem na planie „Truposza” 1995; Paulem Thomasem Andersonem na planie „Boogie Nights” 1997 i „Magnolii” 1999 i z Lasse Hallströmem podczas realizacji „Czekolady” 1999), a także do występów w głośnych produkcjach, u boku znanych gwiazd (w tym: Mela Gibsona i Jodie Foster w westernie „Maverick” 1994, Marisy Tomei i Anjeliki Huston w „Rodzinie Perezów” 1995, Bena Kingsleya i Michaela Madsena w „Gatunku” 1995, Meryl Streep i Liama Neesona w dramacie „Wczoraj i dziś” 1996, czy Sophie Marceau i Seana Beana w ekranizacji „Anny Kareniny” 1997).

Jednocześnie kontynuował karierę sceniczną, w 1995 roku debiutując na nowojorskiej scenie w sztuce „Molly Sweeney”, a trzy lata później zgarniając nominację do Tony za broadwayowski debiut w spektaklu „Art”. W 2004 roku otrzymał kolejną nominację do tej prestiżowej nagrody, za rolę w kolejnej wersji musicalu „Skrzypek na dachu”.

Był gwiazdą sitcomów: „Zalotnik w akcji” (1999-2001) oraz krótko emitowanego serialu „Bram i Alice” (2002), a w 2001 roku zaliczył występ w roli słynnego Herculesa Poirot w telewizyjnej adaptacji „Morderstwa w Orient Expresie” Agathy Christie.

** W 2002 roku dał jeden z najbardziej znanych występów w karierze, wcielając się w postać meksykańskiego malarza – Diego Rivery w biograficznym dramacie Julie Taymor „Frida” z Salmą Hayek. Kreacja tej postaci wymagała od niego sporego przybrania na wadze, jednak szybko pozbył się nadmiaru kilogramów, na potrzeby kolejnej słynnej roli - Doctora Octaviusa w „Spider-Manie 2” (2004). Oba występy przyniosły mu ważne wyróżnienia. Pierwszy – nominacje do BAFTA, Golden Satellite Award i Screen Actors Guild Award, a drugi - Imagen Award, Visual Effects Society Award oraz nominacje do Saturna, London Critics Circle Film Award, Golden Satellite Award i MTV Movie Award (w kategorii Najlepszy Czarny Charakter).**

W międzyczasie ponownie spotkał się z Jarmuschem na planie „Kawy i papierosów” i partnerował Josephowi Fiennesowi na planie historycznej produkcji „Luter”, opowiadającej o życiu słynnego reformatora (oba z 2003 roku).

W 2006 roku zagrał u Rona Howarda w słynnej ekranizacji „Kodu da Vinci” z Audrey Tautou i Tomem Hanksem oraz u Kennetha Branagha w adaptacji szekspirowskiej komedii „Jak wam się podoba”. Powtórnie spotkał się też z Hallströmem na planie komediowego „Blefu” z Richardem Gere (2006, nominacja do London Critics Circle Film Award).

Ostatnie produkcje z jego udziałem, to komedia „Różowa Pantera 2” ze Stevem Martinem (2009) oraz ekranizacja słynnej gry komputerowej „Książę Persji” (2010).