"Body/Ciało": Historyczny sukces autorki filmu

Wielki sukces Szumowskiej, jeszcze przed finałem festiwalu, zwiastowały spływające z całego świata pozytywne recenzje „BODY/CIAŁO”. Już wtedy film nazywano „mroczną perłą festiwalu i obrazem, który wprowadza do kina nowy gatunek”. Wyjątkowo dużo miejsca poświęcała mu kobieca prasa i dedykowane paniom portale. „Szumowska zawsze była blisko ciała, szczególnie kobiecego” – pisało francuskie Tess – „W swojej mrocznej komedii reżyserka w intrygujący sposób portretuje kobiece ciało, wystawione na działanie czasu, smutku i samotności. Jednak w konsekwencji silne i zwycięskie.” „To nasz ulubiony film na tej imprezie” – podkreślała recenzentka Toute La Culture.

„Cieszę się, że dostąpiłam takiego wyróżnienia. I że to, co robię zostało docenione przez międzynarodowe grono” – powiedziała Szumowska po odebraniu statuetki na Berlinale. „To historyczne wydarzenie, żeby kobieta reżyser i Polka otrzymała nagrodę za najlepszą reżyserię. Jestem reżyserem, ale i kobietą. To jest super kombinacja” – dodaje.

Cyniczny prokurator (Janusz Gajos) i jego cierpiąca na anoreksję córka (Justyna Suwała) próbują, każde na swój sposób, odnaleźć się po tragicznej śmierci najbliższej osoby. Gdy pewnego dnia terapeutka dziewczyny – Anna (Maja Ostaszewska) oznajmi im, że zmarła skontaktowała się z nią z zaświatów i ma dla nich wiadomość, będą zmuszeni zweryfikować swoje poglądy na życie i na śmierć.

Film „Body/Ciało” znalazł się w elitarnym gronie tytułów nominowanych do Złotego Niedźwiedzia i przyniósł Małgorzacie Szumowskiej Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera 65. MFF Berlinale. Stawia to ją obok największych nazwisk polskiego kina – Romana Polańskiego, Andrzeja Wajdy i Krzysztofa Kieślowskiego. W obsadzie, jak zawsze u autorki „Sponsoringu” i „33 scen z życia”, znakomite nazwiska – Janusz Gajos („Układ zamknięty”), Maja Ostaszewska („W imię…”), Adam Woronowicz („Pani z przedszkola”), Ewa Dałkowska („Korczak”), Władysław Kowalski („Bogowie”), Tomasz Ziętek, aktorskie odkrycie „Kamieni na szaniec” i Małgorzata Hajewska-Krzysztofik („33 sceny z życia”). W roli filmowej córki Janusza Gajosa brawurowo debiutuje wszechstronnie utalentowana Justyna Suwała. Autorem zdjęć jest Michał Englert, laureat festiwalu Sundance („Nieulotne”) i FPFF w Gdyni za inny z obrazów Szumowskiej – „33 sceny z życia”.