Brooke Shields
Miejsce urodzenia: | New York, USA |
Filmografia: | Na desce (2011) (Caroline) She's Out of Control (1989) Kawaler / The Bachelor (1999) (1999) Mayor of Sunset Strip (2001) (siebie) Sahara (1983) (1983) (Dale) Spojrzenie mordercy (1996) (Mimi Wolverton) Communion (1976) (Karen Spages) Craptastic! (2012) (Ona sama) Pępek świata () (Rita Glossner) Zemsta futrzaków (2010) (Tammy Sanders) Nocny pociąg z mięsem (2008) (Susan Hoff) Szminka w wielkim mieście () (Wendy Healy) Weekend, The (1999) (Nina) Niekończąca się miłość (1981) (Jade Butterfield) |
Aktorka i modelka amerykańska, popularna szczególnie w latach 80-tych. Nastoletnia bohaterka wielu skandali, z których jeden wzbudziła jako pamiętna odtwórczyni głównej roli żeńskiej w „Błękitnej lagunie”.
Urodziła się 31 maja 1965 roku w Nowym Jorku w rodzinie o nie byle jakich tradycjach. Jej matka była fotomodelką, ojciec pracował w branży kosmetycznej, dziadek był znanym tenisistą, w latach 30-tych grywającym również w filmach, babcia z kolei była poważaną, włoską arystokratką. Rodzice rozwiedli się niedługo po narodzinach Brooke, która, za sprawą swojej mamy, już jako 11-miesięczne dziecko rozpoczęła pracę przed obiektywem (reklamy produktów, typu pieluchy, puder, mleko etc.). Nic dziwnego, że przy tak wczesnym starcie, niewątpliwej urodzie i słusznym wzroście (183 cm), w wieku 16 lat miała za sobą doświadczenie w pracy modelki dla tak znanych magazynów, jak m.in. Cosmopolitan, Elle, Glamour, Seventeen, czy Vogue.
Jeszcze szybciej potoczyła się filmowa kariera Brooke, ku której znowu popchnęła ją matka – niezrealizowana aktorka. Brooke już jako 9-latka zadebiutowała na małym ekranie u boku takich gwiazd jak Christopher Plummer i Faye Dunaway, w telewizyjnej adaptacji sztuki Arthura Millera „After the Fall” (1974), natomiast dwa lata później nastąpił jej debiut filmowy, w kultowym horrorze „Alicjo, słodka Alicjo” (1976). Antykościelna wymowa filmu wzbudzała sensację, szczególnie w zestawieniu z młodziutką, wychowaną w ultrakatolickiej atmosferze, grającą główną rolę Shields.
Było to jednak nic w porównaniu z tytułową kreacją w „Ślicznotce” Louisa Malle’a, gdzie dwunastoletnia zaledwie, aktorka, zagrała młodocianą prostytutkę, nie unikając również rozbieranych zdjęć (1978).
Nastoletnia kariera Shields, generalnie obfitowała w kontrowersje, wynikające z odważnych, jak na swój wiek, projektów, w których brała udział. Do takich należała niewątpliwie emitowana w 1981 roku, telewizyjna reklama dżinsów Calvina Kleina z jej udziałem (ze słynną kwestią „Want to know what gets between me and my Calvins? Nothing”), jak również głośny, skandalizujący obraz „Błękitna laguna” (1980).
* Rola w tym ostatnim przyniosła aktorce pierwszą z trzech Złotych Malin w karierze. Kolejne dostała za drugoplanowe występy w „Saharze” (1983) i komedii „Wyścig armatniej kuli 3” (1989), co wraz z nominacją za najgorszą, pierwszoplanową rolę w „Niekończącej się miłości” Zeffirellego (1981) pretendowało ją do zdobycia nominacji do Złotej Maliny dla Najgorszej Aktorki Dekady (1990), a nawet Najgorszej Aktorki Stulecia (2000), których jednakowoż udało jej się uniknąć.*
Jawna niechęć krytyków nie przekładała się na reakcje publiczności, która cztery lata z rzędu (1981-84) wybierała Shields Najlepszą Aktorką Młodego Pokolenia.
Dekadę lat 80-tych zamknęła występem u boku Timothy’ego Daltona w komedii „Brenda Starr” (1989). W latach 90-tych stale występowała, zarówno na małym, jak i dużym ekranie, jednak nie udało jej się utrzymać popularności porównywalnej z tą, jaką cieszyła się u progu kariery.
Pojawiła się m.in.: obok Martina Sheena w dramacie „Running Wild” (1992), jako tytułowa bohaterka thrillera TV „Osaczyć Laurę” (1993), obok Keanu Reevesa w komedii sci-fi „Freaked” (1993), wraz z Reese Witherspoon w czarnej komedii „Spojrzenie mordercy” (1996), czy jako gwiazda włoskiej produkcji „Amerykański romans” (1994). Dziesięć lat później ponownie została zaproszona do Italii, by wystąpić obok Chevy Chase’a w filmie „Nasz włoski mąż” (2004).
* W latach 1996-2000 grała tytułową rolę w serialu komediowego „A teraz Susan”, otrzymując za tę rolę po dwie nominacje do Złotego Globu i Golden Sattelite Award. W latach 1999-2000, Shields była też jedną z producentek serialu.*
Rok 1999 to udział w kilku dość znanych produkcjach, takich jak: telewizyjna komedia „Napad prawie doskonały”, komedia romantyczna „Kawaler” z Chrisem O’Donnellem i Renée Zellweger, dramat „Czarne i białe” z Robertem Downeyem Jr., czy nagrodzony na MFF w Seattle „Weekend” z Geną Rowlands. W ostatniej dekadzie bardzo rzadko pojawiała się na ekranie (komedie „Kamerdyner” 2005, „Bag Boy” 2007).
W 2008 roku wystąpiła w głośnym thrillerze „Nocny pociąg z mięsem” z Vinnie Jonesem. W tym samym roku rozpoczęła swoją przygodę, jako jedna z trzech głównych bohaterek serialu „Lipstick Jungle” (2008-2009).
Brooke Shields ma na swoim koncie występy sceniczne, przede wszystkim w głośnych, broadwayowskich musicalach („Grease” 1995, Kabaret” 2001, „Chicago” 2005).
Komentarze