Trwa ładowanie...
d2y8rls

Donald Sutherland

Najnowsze informacje
Oceń jako pierwszy:
Miejsce urodzenia:

New Brunswick, Kanada

Filmografia:

Instynkt (1999) (Dr. Ben Hillard)

W sieci zła (1998) (Lt. Stanton)

Zasady walki (2000)

Hamlet (2000) (2000) (Książę Norwegii)

Act of the Heart (1970) (Michael Ferrier)

Final Fantasy: The Spirits Within (2001)

Osadzony (1989) (Warden Drumgoole)

Dziewczyny z przemytu (2005) (Bill Meehan)

Without Limits (1998) (Bill Bowerman)

Obywatel X (1995) (Fetisov)

Mechanik: Prawo zemsty (2011) (Harry McKenna)

Igrzyska śmierci (2012) (President Snow)

Szefowie wrogowie (2011) (Jack Pellit)

Kosmiczni kowboje (2000)

Johnny Got His Gun (1971) (Christ)

Joanna (1968) (Lord Peter Sanderson)

Man on the Train (2011) (Profesor)

Rewolucja (1985) (Major Peasy)

Włoska robota (2003) (2003) (Ojciec Stelli)

Szósty Stopień Oddalenia (1993) (Flan Kittredge)

JFK (1991) (X (nieznany geberał))

Sucha biała pora (1989) (Ben du Toit)

Ognisty podmuch (1991) (Ronald Bartel)

Koneser (2013) (Billy Whistler)

Operacja Sofia (2012) (Ambasador Ashdown)

Tajemnice Stonehenge (2008) (Narrator)

Dawn Rider (2012) (Ksiądz)

Wyspa skarbów (2012) (Flint)

Zorza polarna (2005) (Ronald Shorter)

Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia (2013) (President Snow)

Purchawka (2007) (Richard Lars)

Święty () (James McCleary)

Filary Ziemi () (Bartholomew)

Nie wszystko złoto co się świeci (2008) (Nigel)

Zabić wspomnienia (2007) (Raines)

Pan życia i śmierci (2005) (Colonel Oliver Southern)

Podział (1968) (Dave Negli)

Pani Prezydent () (Nathan Templeton)

Seks, kasa i kłopoty () (Tripp Darling)

Pytając o miłość (2006) (Hellfrick)

Demon: Historia prawdziwa (2005) (John Bell)

Duma i uprzedzenie (2005) (pan Bennet)

Parszywa dwunastka (1967) (Vernon Pinkley)

Klute (1971) (John Klute)

Dzień szarańczy (1975)

Zwyczajni Ludzie (1980) (Calvin)

Castello dei morti vivi (1964) (Policjant)

Fanatyk / Fanatic (1965) (1965) (Joseph)

Promise Her Anything (1966)

Billion Dollar Brain (1967)

Sunshine Patriot (1968) (Benedeck)

Start the Revolution Without Me (1970) (Charles/Pierre)

Nie oglądaj się teraz (1973) (John Baxter)

Richter und sein Henker (1976) (Robert Schmied)

Eagle Has Landed (1976) (Liam Devlin)

Bethune (1977) (Dr. Norman Bethune)

Disappearance, The (1977) (Jay Mallory)

Invasion of the Body Snatchers (1978) (Matthew Bennell)

Murder by Decree (1979) (Robert Lees)

Bear Island (1979) (Frank Lansing)

Powrót Maxa Dugana (1983) (Brian Costello)

Winter of Our Discontent (1983) (Ethan Hawley)

Ordeal by Innocence (1984) (Dr. Arthur Calgary)

Heaven Help Us (1985) (Brother Thadeus)

Rosary Murders (1987) (Father Koesler)

Apprentice to Murder (1988) (John Reese)

Buster's Bedroom (1990)

Bethune: The Making of a Hero (1990) (Dr. Norman Bethune)

Krzyk kamienia (1991) (Ivan)

Quicksand: No Escape (1992) (Murdoch)

Railway Station Man (1992) (Roger Hawthorne)

Shadow of the Wolf (1992) (Henderson)

Great Books (1993) (Narrator)

Younger and Younger (1993) (Jonathan Younger)

Lifeforce Experiment (1994) (Dr. MAC MacLean)

Oldest Living Confederate Widow Tells All (1994) (Marsden)

Epidemia (1995) (generał McClintock)

Natural Enemy (1997) (Ted)

Shadow Conspiracy (1997) (Conrad)

Free Money (1998) (Judge Rolf Rausenberg)

Toscano (1999)

Setting Sun (1999)

Virus (1999) (Robert Everton)

Behind the Mask (1999) (Dr. Bob Shushan)

Złoto dla zuchwałych (1970) (Oddball)

Split (1968) (1968) (Dave Negli)

Bertolucci secondo il cinema (1975)

Czas Zabijania (1996) (Lucien Wilbanks)

Assignment, The (1997) (Jack Shaw/Henry Fields)

Bedford Incident (1965) (Nerny)

Gabinet Grozy doktora Zgrozy (1965) (Bob Carroll)

Sebastian (1968) (Ackerman)

Interlude (1968) (Lawrence)

Oedipus the King (1968) (Chorus Leader)

Alex in Wonderland (1970) (Alex)

Little Murders (1971) (Reverend Dupas)

F.T.A. (1972)

Lady Ice (1973) (Andy Hammon)

Prawo Dana Candy'ego (1973) (Dan Candy)

Jego najlepszy numer (1973) (Veldini)

S.P.Y.S (1974) (Bruland)

Liens du sang (1977) (Carella)

Kentucky Fried Movie (1977) (kelner)

Animal House (1978) (Profesor Dave Jennings)

Man, a Woman and a Bank (1979) (Reese Halperin)

North China Commune (1980) (Narrator)

Sprawa wagi państwowej (1980) (Roger Keller)

Gas (1981) (Nick the Noz)

Threshold (1981) (Dr. Vrain)

Igła (1981) (Faber)

War Story (1981) (Narrator)

Świry (1984) (Weslake)

Oviri (1986) (Paul Gaugin)

Trouble with Spies (1987) (Appleton Porter)

Lost Angels (1989) (Charles Loftis)

Domena władzy (1991)

Daleka droga do domu (1991)

Buffy postrach wampirów (1992) (Merrick)

Red Hot (1993) (Kirov)

Benefit of the Doubt (1993) (Frank)

Władcy marionetek (1994) (Andrew Nivens)

Punch (1994)

W sieci (1994) (Bob Garvin)

Hollow Point (1995) (Garrett Lawton)

Hunley (1999) (Pierre Beauregard)

Path to War (2002)

First Great Train Robbery (1979) (Agar)

1900 (1976) (Attila)

Przerażenie (2000) (Michael)

Wzgórze nadziei (2003) (pastor Monroe)

Ad Astra (2019)

d2y8rls

Jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych, a jednocześnie najmniej docenionych aktorów starszego pokolenia, od blisko pół wieku stale obecny na ekranach kin. Z pochodzenia jest Kanadyjczykiem. Zasłynął jako kapitan „Sokole Oko” w „MASH-u” Roberta Altmana, w kolejnych latach budując status gwiazdy, dzięki licznym występom w znanych, pierwszoligowych produkcjach. Grał u takich reżyserów, jak m.in. Alan J. Parker, Federico Fellini, Bernardo Bertolucci, Werner Herzog, czy Oliver Stone. Jest ojcem aktora Kiefera Sutherlanda.

Urodził się 17 lipca 1935 roku w Saint John w Nowym Brunszwiku, w Kanadzie, dorastał w Nowej Szkocji. Jako 14-latek okrył się sławą jako najmłodszy DJ-a radiowy w całej Kanadzie. Początkowo studiował inżynierię, szybko jednak porzucił ten kierunek dla anglistyki. To właśnie podczas studiów miały miejsce jego pierwsze próby teatralne.

W 1956 roku, jako świeżo upieczony absolwent Uniwersytetu w Toronto, wyjechał do Londynu, gdzie kontynuował naukę w tamtejszej Academy of Music and Dramatic Arts. Miał już za sobą występ na londyńskim West Endzie, gdy zadebiutował na ekranie, we francusko-włoskim horrorze „Zamek żyjących trupów” (1964). Po występach w brytyjskich filmach z tego samego gatunku (m.in. „Gabinet grozy doktora Zgrozy” 1965) wyjechał do USA, a pierwszą produkcją hollywoodzką w jakiej wystąpił, była sensacyjno-wojenna „Parszywa dwunastka” Roberta Aldricha (1967).

* Przełomowym i, po dziś dzień, jednym z najbardziej znanych występów Sutherlanda (mimo że dał ich w sumie blisko 150, licząc produkcje telewizyjne), była rola kapitana „Sokole Oko”, jednego z chirurgów w antywojennej, nagrodzonej Złotą Palmą w Cannes komedii „MASH” Roberta Altmana (1970, nominacja do Złotego Globu, Laurel Award).*

Choć nigdy nie był uznany za aktora wybitnego, na pewno nie sposób odmówić mu jednego – wszechstronności. Z powodzeniem występował w typowo komercyjnych produkcjach - komedii wojennej „Złoto dla zuchwałych” z Clintem Eastwoodem (1970), w tytułowej roli Johna „Klute’a” w głośnym thrillerze Alana J. Parkera (1971) i komedii „Jego najlepszy numer” z udziałem Jane Fondy (1973, nominacja do BAFTA), czy w horrorach: „Nie odwracaj się teraz” Nicolasa Roega (1973, nominacja do BAFTA), „Dzień szarańczy” Johna Schlesingera (1975) i „Inwazja porywaczy ciał” Philipa Kaufmana (1978, nominacja do Saturna), by wymienić tylko niektóre.

Jednocześnie, zapraszany był na plan przez cenionych, europejskich twórców - Federico Felliniego (tytułowa rola „Casanovy” 1976), Bernardo Bertolucciego („Wiek XX” z Gérardem Depardieu i Robertem De Niro 1976), Louisa Malle’a (niezbyt udana komedia „Świry” 1984), czy Wernera Herzoga („Krzyk kamienia” 1991).

* W 1980 roku wystąpił w obsypanym Oskarami dramacie Roberta Redforda „Zwyczajni ludzie” (nominacja do Złotego Globu), a w 1981 roku zgarnął nagrodę Genie za główną rolę w kanadyjskim dramacie sci-fi „Próg”, jednak udane występy u progu lat 80-tych wcale nie przełożyły się na sukcesy w kolejnych latach. Przeciwnie, kariera Sutherlanda przeżywała wówczas regres, właściwie aż do początku lat 90-tych, kiedy to powrócił do łask, dzięki kreacji tajemniczego „X” w głośnym „JFK” Olivera Stone’a (1991). Dołączył do gwiazdorskiej obsady dramatu Rona Howarda „Ognisty podmuch” (1991), zagrał w głośnych thrillerach: „W sieci” Barry’ego Levinsona (1994) i „Epidemia” Wolfganga Petersena (1995), a za rolę w telewizyjnym dreszczowcu „Obywatel X” otrzymał pierwszy Złoty Glob i nagrodę Emmy (1995).*

Udanym wyborem okazał się występ w dramacie sportowym „Przed metą” Roberta Towne’a, za który otrzymał Golden Satellite Award i nominację do Złotego Globu (1998). Ponadto wystąpił wówczas w tak znanych produkcjach, jak dramat „Czas zabijania” Joela Schumachera (1996), thrillery: „Misja specjalna” (1997), „W sieci zła” (1998), „Wirus” (1999) i „Panic” (2000), czy komedia „Space Cowboys” Clinta Eastwooda (2000, zespołowa nominacja do Blockbuster Entertainment Award).

* W ostatnich latach, aktor doceniany jest częściej za swoje występy na małym ekranie. Rola w wojennym dramacie telewizyjnym „Na ścieżce wojennej” w reżyserii Johna Frankenheimera przyniosła mu drugi Złoty Glob (2002). Trzy kolejne nominacje do tej nagrody otrzymał z kolei za występy w serialach: „Pani Prezydent” z Geeną Davis (2005), „Dziewczyny z przemytu” z Mirą Sorvino (2005, również nominacja do Emmy) i „Seks, kasa i kłopoty” z Williamem Baldwinem (2007).*

Na dużym ekranie można go było oglądać w: komedii kryminalnej „Włoska robota” z Charlize Theron (2003), obsypanym nominacjami do Oskara, gwiazdorsko obsadzonym „Wzgórzu nadziei” (2003), w kostiumowej adaptacji „Dumy i uprzedzenia” z Keirą Knightley (2005), politycznej „Rewolcie” z Ralphem Fiennesem (2006), w dramacie „Zorza polarna” z Juliette Lewis (2005, nominacja do Satellite Award, nagrody na MFF RiverRun i Ft.Lauderdale), melodramacie „Pytając o miłość” z Salmą Hayek (2006), czy, całkiem ostatnio, w komedii „Nie wszystko złoto co się świeci” z Kate Hudson i Matthew McConaugheyem (2008).

W latach 70-tych brał aktywny udział w kampanii antywojennej. W 1972 roku, wraz z Jane Fondą wzięli udział w pacyfistycznym dokumencie „F.T.A.”.

Jedynie dwukrotnie spotkał się na planie z synem, Kieferem Sutherlandem. Były to: komedia „Powrót Maxa Dugana” Herberta Rossa (1983) i „Czas zabijania” Joela Schumachera (1996). Miał dość pomysłowy zwyczaj nadawania swoim synom oryginalnych imion, zapożyczonych od nazwisk reżyserów. I tak, Kiefer otrzymał imię po Warrenie Kieferze (vel Lorenzo Sabatinim), reżyserze horroru, w którym Donald zadebiutował; Roeg – po Nicolasie Roegu, z którym aktor spotkał się na planie horroru „Nie odwracaj się teraz”, a Rossif – po francuskim twórcy, Frédériku Rossifie.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d2y8rls
d2y8rls
d2y8rls
d2y8rls

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj