Pierwszy raz w polskiej telewizji TVP Kultura pokaże mniej znane filmy niemieckiego klasyka *Fritza Langa.*
Emisję każdego filmu poprzedzi rozmowa Michała Chacińskiego z Tadeuszem Sobolewskim na temat twórczości reżysera.
W ramach przeglądu zostaną pokazane:
24 lutego, godz. 22.05: „Testament doktora Mabuse” (1933) Dźwiękowa kontynuacja niemego filmu „Doktor Mabuse: Gracz”. Demoniczny Mabuse powraca zza grobu by nadal terroryzować i siać zamęt. Obok „M – morderca” kolejne arcydzieło Langa z gatunku filmu gangsterskiego. Ostatni film zrealizowany przez reżysera w przedwojennych Niemczech: został zatrzymany przez cenzurę nazistowską, a sam Lang musiał uciekać z kraju. TVP Kultura prezentuje zrekonstruowaną cyfrowo wersję filmu.
25 lutego, godz. 22.20: „Kaci także umierają”(1943) Film jest owocem współpracy trzech emigrantów z nazistowskich Niemiec do Hollywoodu: Fritza Langa, współautora scenariusza Bertolda Brechta (to jego jedyny scenariusz w Hollywood) i Hannsa Eislera (jego ścieżka dźwiękowa do tego filmu zdobyła szereg nagród, w tym nominację do Oscara). Film jest luźno oparty na autentycznej historii zamachu na Reinharda Heydricha - nazistowskiego protektora departamentu Czech i Moraw – kata z Pragi. Kręcono go jeszcze w czasie wojny, kiedy dokładne dane dotyczące tego zabójstwa nie były znane: stąd Lang i Brecht przypisują je czechosłowackiemu podziemiu komunistycznemu, nie uwzględniając wsparcia Brytyjczyków.
26 lutego, godz. 22:15: „Szkarłatna ulica” (1945) Jeden z najgłośniejszych filmów noir w dorobku Fritza Langa. Tragiczna historia amatorskiego malarza uwikłanego w niefortunny romans z pełnokrwistą femme fatale. W role odtwórców głównych ról wcielili się klasyczni aktorzy Hollywoodzcy: Edward G. Robinson (pamiętny Mały Cezar) i Joan Bennett. Film jest remakiem filmu „Suka” Jeana Renoira.
27 lutego, godz. 22:20: „U progu tajemnicy” (1948) Michael Redgrave i przede wszystkim kapitalna Joan Bennett w kolejnym filmie noir w dorobku Fritza Langa. Ciekawy scenariusz, zdradzający silną fascynacje psychoanalizą w Hollywood w tamtych latach, uzupełniają kapitalne zdjęcia Stanleya Corteza. Film jest świetnym przykładem walki amerykańskiego kina lat 40. z narzuconym gorsetem moralnym w postaci Kodeksu Haysa. Najlepszym przykładem jest scena palenia papierosów przez dwójkę bohaterów sugerująca seks przedmałżeński.