Jak dzisiaj wyglądają: Sarah Polley

Jesteście ciekawi jak dzisiaj wygląda idolka z dziecięcych lat?

Sarah Polley jest dziś cenioną kanadyjską aktorką, a od niedawna – również reżyserką i scenarzystką. Jej talent i osobowość, szybko znalazły uznanie zarówno krytyków, jak i twórców filmowych.

Po "Drodze do Avonlea", jako nieco starsze „dziecko”, zachwyciła dojrzałymi kreacjami u znanego, kanadyjskiego reżysera Atoma Agoyana w dramatach „Klub Exotica” (1994) i w „Słodkie jutro” (1997, zespołowa nagroda National Board of Review oraz indywidualna Boston Society of Film Critics Award).

Późniejsze spotkanie z Davidem Cronenbergiem na planie kanadyjskiego dramatu sensacyjnego „Ostatnia noc” (1998) zaowocowało rolą w dramacie sci-fi „eXistenZ” w jego reżyserii (1999), z kolei pochodzący z tego samego roku występ u boku Katie Holmes w komedii kryminalnej „Go”, przyniósł jej Canadian Comedy Award i nominację do Independent Spirit Award.

W 2000 roku dała świetny występ u boku Seana Penna w amerykańsko - francuskim thrillerze „Przekleństwo wyspy” Kathryn Bigelow. W tym samym roku zagrała też u Michaela Winterbottoma w westernie „Królowie życia”, a rok później wcieliła się w postać głównej bohaterki niezależnej produkcji Hala Hartleya „Nie ma takiej rzeczy” (2001).

Szukając innych sposobów ekspresji, w międzyczasie zaczęła kręcić krótkometrażówki, z których jedna („Don’t Think Twice” 1999) miała swoją premierę na festiwalu Sundance, z kolei „I Shout Love” została nagrodzona Genie Award (2001).

W 2003 roku po raz pierwszy spotkała się z Isabel Coixet na planie dramatu „Moje życie beze mnie” (nagroda Genie, Vancouver Film Critics Circle Award, Chlotrudis Award i nominacja do nagrody Goya), znacznie głośniejszy występ dając w powstałym dwa lata później „Życiu ukrytym w słowach” z Timem Robbinsem i Julie Christie (nominacja do Barcelona Film Award i do Europejskiej Nagrody Filmowej).

Wzięła udział w kolejnym remake’u znanego horroru, zatytułowanym „Świt żywych trupów” (2004), dołączyła do obsady przygodowej produkcji fantasy „Beowulf – Droga do sprawiedliwości” z Gerardem Butlerem i Stellanem Skarsgårdem (2005) i wystąpiła obok Jessiki Lange i Tima Rotha w filmie „Nie wracaj w te strony” Wima Wendersa (2005), zanim nastąpił jej spektakularny, pełnometrażowy debiut reżysersko -scenariopisarski.

„Away from Her” (2006) – dramat, będący adaptacją opowiadania Alice Munro „The Bear Came Over the Mountain” zdobył uznanie krytyków i publiczności na całym świecie, otrzymując nominację do Oskara za Najlepszy Scenariusz Adaptowany, oraz szereg innych wyróżnień, jak m.in. Chlotrudis Award, dwie nagrody Directors Guild of Canada, trzy nagrody Genie, nagrody krytyków w Toronto, San Francisco, Phoenix, Nowym Jorku, Los Angeles i Central Ohio i nagrody publiczności na FF w Portland i Sarasocie.

Pierwszoplanowa kreacja chorej na Alzheimera bohaterki pisana była specjalnie dla Julie Christie – niezwykle cenionej przez młodą reżyserkę aktorki, którą miała okazję poznać bliżej, dzięki spotkaniu na planie horroru „Nie ma takiej rzeczy” Hartleya w 2001 roku.

Ostatnio, aktorkę można było oglądać na małym ekranie w kilku odcinkach komediowego serialu TV „Slings and Arrows” (2006) z udziałem ojca, Michaela Polleya oraz w mini-serialu historyczno-biograficznym „John Adams” z Paulem Giamattim i Laurą Linney (2008).