Ks. Przekaziński: Kolberger był człowiekiem niezawodnej przyjaźni

Jeden z najwybitniejszych aktorów Krzysztof Kolberger nie żyje. Miał 60 lat. Od wielu lat walczył z chorobą nowotworową. Najbardziej pamiętany z ról w "Dziadach" i "Weselu", odczytał też testament Jana Pawła II w czasie żałoby po śmierci papieża, co uznał za jedno ze swoich najważniejszych zadań aktorskich. Tak artystę wspomina Ks. Andrzej Przekaziński, dyrektor Muzeum Archidiecezji Warszawskiej.

"Pana Krzysztofa Kolbergera bliżej poznałem gdzieś na samym początku stanu wojennego. Był jednym z pierwszych aktorów, którzy zaangażowali się w prace Teatru Niezależnego Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Od tej pory byliśmy zawsze w kontakcie, aż do końca - po raz ostatni rozmawiałem z nim przez telefon kilka dni temu.

Był niezwykłym człowiekiem, ogromnej kultury, niezawodnej przyjaźni - na dobre i na złe, można zawsze było na niego liczyć. Był też człowiekiem głębokiej wiary - bardzo głęboko przeżywał każdą mszę świętą, w której uczestniczył.

Obserwowałem czasami, jak przygotowywał się do wystąpień; docierał do sensu każdego tekstu, który później wypowiadał - niezależnie, czy to miało miejsce na scenie, czy w kościele. Podziwiałem go, jak mimo ciężkiego stanu zdrowia pojechał do Watykanu, gdzie był pierwszym lektorem testamentu papieża Jana Pawła II.

Informacja o śmierci Krzysztofa Kolbergera jest dla mnie wstrząsem. Będzie mi go po prostu bardzo brakować, jako przyjaciela, jako bliskiego człowieka. Mam nadzieję, że z tamtej strony będzie nam dalej pomagał".

Krzysztof Kolberger urodził się 13 sierpnia 1950 r. w Gdańsku. W 1972 r. ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWST w Warszawie. W tym samym roku zadebiutował jako aktor teatralny rolą Kubusia w "Hyde Parku" Adama Kreczmara w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego na scenie Teatru Śląskiego w Katowicach.

W 1973 r. przeniósł się do Warszawy i został zaangażowany do Teatru Narodowego, kierowanego przez Adama Hanuszkiewicza. W teatrze tym występował do 1982 r. Potem występował na scenach teatrów Współczesnego (1982-1987) i Ateneum (1988-2000).

Wykreował też wiele ważnych ról w spektaklach Teatru Telewizji.

Zajmował się ponadto reżyserią teatralną. W Teatrze Wielkim w Warszawie wyreżyserował na przykład "Krakowiaków i górali" Wojciecha Bogusławskiego (1991), w Teatrze Wielkim w Poznaniu - "Nędzę uszczęśliwioną" Macieja Kamieńskiego (1997).

Jedną ze swoich pierwszych ról filmowych Krzysztof Kolberger zagrał w "Mazepie" Gustawa Holoubka z 1975 r. Wśród kolejnych były m.in. role w "Kontrakcie" Krzysztofa Zanussiego (1980), "Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny" Janusza Majewskiego (1982), "Jeśli sie odnajdziemy" Romana Załuskiego (1982), "Na straży swej stać będę" Kazimierza Kutza (1983), "Przyspieszeniu" Zbigniewa Rebzdy (1984) i "Dziewczętach z Nowolipek" Barbary Sass (1985).

Kolberger był także wybitnym interpretatorem poezji - m.in. Czesława Miłosza, Cypriana Kamila Norwida, Juliusza Słowackiego, Adama Mickiewicza i Karola Wojtyły.