Marcin Bosak: Wymarzylem sobie pracę z Agnieszką Holland

**Bez wątpienia to jego pięć minut w świecie filmu. Marcin Bosak właśnie skończył zdjęcia do komedii Łukasza Karwowskiego, „Mała wielka miłość”. Zagrał u Agnieszki Holland i ma nadzieję na dalszą współpracę. W serialach dostaje coraz ciekawsze role, jak na przykład postać asystenta premiera w „Ekipie”.**

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Mateusz Bonowicz z "Ekipy" to bardzo interesująca postać: młody, ambitny, odnoszący sukcesy. Jakie cechy Marcina Bonowicza lubi Pan najbardziej?** Hmm, to bardzo trudne pytanie, gdyż mam wrażenie, że czasami aktor nie ma świadomości niektórych cech swojej postaci. Bardzo często się zdarza natomiast, że widz lepiej rozczytuje, jak ktoś kreuje postać. Ale jeśli miałbym mówić o pozytywnych cechach Mateusza, po pierwsze zwróciłbym uwagę na oddanie swojemu szefowi.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))A bardzo imponujące, ale pragmatyczne cechy, jak to, że Mateusz Bonowicz władał paroma językami, był w trakcie robienia doktoratu, jego promotorem był premier? Nie można nie wspomnieć o jego błyskotliwości.** Oczywiście, ma Pani rację. Powyższe cechy zawsze podnoszą rangę i wartość człowieka. Jednakże z drugiej strony, doktorat nie jest rzeczą, która mnie przekonuje. Mimo to przyznaję, że bardzo cenię ludzi, którzy mają wyższy stopień naukowy. Natomiast duże wrażenie faktycznie robiła na mnie znajomość kilku języków. Myślę, że każdy człowiek byłby bardzo szczęśliwy, gdyby posiadał powyższą umiejętność.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Czy uważa jednak Pan, że idealista, jakim był Turski, pracownik naukowy, który znał kulisy polityki tylko od strony teoretycznej jest odpowiednim człowiekiem, który ma rządzić państwem?** Jeżeli ma wokół siebie ekipę specjalistów, fachowców w pewnych dziedzinach, którzy potrafią szukać słusznych rozwiązań konkretnych problemów, to dlaczego nie miałby być idealistą i dlaczego jego władza miałaby nie zmierzać w dobrym kierunku?

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Czy chciałby Pan, żeby Polska miała takiego premiera, jakim był premier Turski?** Tak. Dobrze by było, jakby ludzie, znajdujący się u władzy nie skupiali się na samym fakcie rządzenia. Uważam ponadto, że odpowiednie stanowiska powinni zajmować odpowiedni ludzie, to znaczy wykształceni w tym kierunku specjaliści od konkretnych zagadnień, pochylający się tylko nad nimi. Nie twierdzę jednak, że nie jest to tendencja, która już rozpoczęła się w naszym kraju. Mam na to wielką nadzieję.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Jakie w takim razie cechy powinien mieć dobry premier?** To bardzo trudne pytanie. Przede wszystkim w momencie spokoju na arenie międzynarodowej, kiedy nie ma zagrożenia zewnętrznego dla państwa, czy jakichś niepokojów nie musi być tak zwanym wielkim przywódcą, jak powiedzmy Piłsudski, czy ktoś, kto, mówiąc kolokwialnie, weźmie naród „za mordę” i poprowadzi w jakimś kierunku. Myślę, że w momencie historycznym, w jakim jesteśmy obecnie, potrzebujemy kogoś, kto dobrze zarządza zasobami ludzkimi, czyli jak już wczesniej zaznaczyłem: dobiera sztab profesjonalistów i zarządza społecznymi problemami, problemami dotyczącymi, różnych warstw społecznych.

Jeszcze raz podkreślam, że przede wszystkim siła nie leży w jednej osobie, tylko w całym zespole, który potrafi dobrze zarządzać tym, co zostaje im oddane pod opiekę.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Śledzi Pan życie polityczne, bieżące wydarzenia?** Przez ostatni czas, za sprawą mediów nie dało się nie śledzić życia politycznego Polski. Wystarczyło na przykład zajrzeć na portal internetowy i siłą rzeczy zdobywało się informacje, związane z bieżącą sytuacją polityczną. Uważam ponadto, że w ostatnim okresie panował przesyt kreowania mało znaczących zdarzeń, rzeczy nieistotnych.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Śledzi Pan życie polityczne, bieżące wydarzenia?** Przez ostatni czas, za sprawą mediów nie dało się nie śledzić życia politycznego Polski. Wystarczyło na przykład zajrzeć na portal internetowy i siłą rzeczy zdobywało się informacje, związane z bieżącą sytuacją polityczną. Uważam ponadto, że w ostatnim okresie panował przesyt kreowania mało znaczących zdarzeń, rzeczy nieistotnych.

Proporcje trochę się zachwiały. Jednak z moich ostatnich obserwacji wynika, że wszystko zaczyna wracać do normy i zatrzymuje się na rozsądnym poziomie – można bez problemu wywnioskować, jakie zdarzenie ma naprawdę znaczenie.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Jak się Panu współpracowało z Marcinem Perchuciem, dla którego rola premiera była pierwszą duża rolą filmową?** Bardzo dobrze nam się razem pracowało, Marcin jest bardzo profesjonalnym aktorem. Oprócz tego bardzo lubimy się prywatnie i myślę, że nie było to bez znaczenia dla ostatecznego efektu naszej pracy. Tak bardzo lubimy z Marcinem razem pracować, że śmiejemy się, że niedługo pewnie zagramy braci, gdyż obaj mamy głęboko osadzone oczy.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Razem budowaliście relację premier-asystent, czy skupialiście się bardziej na swoich partiach?** Myślę, że ta energia, którą wymieniamy prywatnie nie była bez znaczenia i bardzo nam pomagała w tworzeniu relacji. Ustaliła się ona w miarę naturalnie. Uważam, że casting do naszych postaci został dobrze przeprowadzony, gdyż sytuacja zastana dużo nam dawała. Natomiast oczywiście sami zbudowaliśmy sobie historię uniwersytecką, to, że Mateusz był studentem Konstantego Turskiego. Potem staraliśmy się razem, metodą małych kroków, rozwijać tę wspólną przestrzeń.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Ekipa jest często porównywana przez prasę do „Tajemnicy twierdzy szyfrów”, emitowanej równolegle przez TVP, gdzie pan także zagrał. Zauważyłam jednak, że „Ekipa” zbiera o wiele lepsze recenzje – dzięki błyskotliwemu scenariuszowi, wartkiej akcji. Nawet Pan powiedział, że „Twierdza” to była zabawa małych chłopców w wojnę. Pracę, nad którym z seriali ceni Pan sobie bardziej?** Tak naprawdę kręcenie „Tajemnicy twierdzy szyfrów” to nie była do końca zabawa. Staram się poważnie traktować powierzone mi zadania, tego wymaga mój zawód.

Poza tym zarabiałem za to bardzo rozsądne pieniądze, pracowałem w doborowym towarzystwie i do tego wszystkiego świetnie się bawiłem. Trzeba jednak tu pewne sprawy rozgraniczyć, gdyż oba seriale to zupełnie różne gatunki. W „Tajemnicy twierdzy szyfrów” było sporo tak zwanej roboty fizycznej, biegania po lesie, chodzenia w mundurach. Była to dla mnie namiastka służby wojskowej, dlatego śmiałem się, że kręcenie „Tajemnicy twierdzy szyfrów” było zabawą małych chłopców w wojnę. To wyglądało, jakbyśmy rzeczywiście byli w koszarach. Dodatkowo cała obsada, jeżeli chodzi o mój wątek to byli mężczyźni.

W przypadku „Ekipy” nie do przecenienia jest praca z Agnieszką Holland. To spotkanie otworzyło niewątpliwie dla mnie nowy etap w postrzeganiu pewnych rzeczy, wyobrażaniu sobie tego, co robię, zauważeniu, w którym kierunku można się rozwijać, jak można pracować nad sobą, budować napięcie. Podglądałem, jak Agnieszka pracuje jako reżyser i w związku z tym sam zacząłem myśleć, żeby kiedyś spróbować reżyserii.

Praca na planie „Ekipy” to niewątpliwie bardzo ważny, przełomowy moment w moim życiu. Powiem szczerze, że jak człowiek zawsze sobie marzy, z kim chciałby pracować, ja zawsze marzyłem, że miło byłoby się spotkać z Agnieszką Holland. Moje marzenie się spełniło, ale myślę, że to się wydarzy jeszcze raz.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))W nowej polskiej komedii Łukasza Karwowskiego, „Mała wielka miłość” gra pan Marcela. Co to za postać?** Marcel to przyjaciel głównej bohaterki, Joanny. Jest jej bardzo oddany. Uczęszcza za nią do szkoły rodzenia, gdyż bardzo interesują go pewne zagadnienia związane z okresem ciąży. Poza tym ma ogromną potrzebę bycia komuś potrzebnym. Jak każdy człowiek ma tę potrzebę mniejszą lub większą, to można śmiało stwierdzić, że Marcel ma tę cechę bardziej rozwiniętą. Jest to człowiek bardzo wrażliwy, można nawet powiedzieć, że jego wrażliwość jest bardzo specyficzna. I to właśnie na uwypukleniu tej cechy skupiłem się w procesie kształtowania charakteru Marcela.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Szczerze mówiąc, przez pryzmat tego, co Pan opowiada o Marcelu i przez analizę kadrów z filmu, posunęłabym się do wniosku, że Marcel to homoseksualista.** Myślę, że to bardzo dobry trop (śmiech). Ja sobie go jednak tak nie wyobrażałem, wolałem uwypuklać tę wrażliwość a nie opierać się na schematach pewnych zachowań.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Dlaczego, po „Tylko mnie kochaj”, zgodził się Pan znowu wziąć udział w komedii romantycznej?** Przede wszystkim dlatego, że miałem szansę wykreowania tej tak zwanej odmiennej wrażliwości. To był wabik, który mnie przyciągnął. Myślę, że większość aktorów, jeżeli miałoby możliwość zmierzyć się z podobnym tematem, stawiłoby mu czoła.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Dlaczego, po „Tylko mnie kochaj”, zgodził się Pan znowu wziąć udział w komedii romantycznej?** Przede wszystkim dlatego, że miałem szansę wykreowania tej tak zwanej odmiennej wrażliwości. To był wabik, który mnie przyciągnął. Myślę, że większość aktorów, jeżeli miałoby możliwość zmierzyć się z podobnym tematem, stawiłoby mu czoła.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Nie sądzi Pan, że gatunek komedii romantycznej jest ostatnio plagą naszej kinematografii? Przeprowadziłam statystyki i zauważyłam, że na przełomie stycznia i lutego na ekrany polskich kin wchodzi aż 8 komedii romantycznych – o podobnym scenariuszu, a nawet o podobnym tytule.** Tutaj znowu zwróciłbym się w stronę proporcji. Szkoda, że przewaliły się one na rzecz gatunków, które się łatwo sprzedają. Natomiast biorąc udział w tym projekcie, nie myślałem, że biorę udział w komedii romantycznej. Skupiłem się tylko na możliwości zagrania geja, co było bardzo interesujące. Poza tym uważam, że w projekcie brało udział wielu wspaniałych aktorów, a spotkanie z nimi, także prywatnie rzecz biorąc, było dużą zachętą.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Łukasz Karwowski, reżyser „Małej wielkiej miłości” twierdzi, że jego produkcja zdecydowanie różni się od pozostałych polskich "produkcji romantycznych". Co Pana zdaniem wyróżnia ten film?** Myślę, że przede wszystkim współpraca z amerykańskimi aktorami w tej produkcji. Z Michaelem, filmowym Ianem, mamy cały czas kontakt mailowy, spędziliśmy tutaj bardzo miłe chwile. Myślę, że ten zagraniczny akcent jest tym, co wyróżnia naszą produkcję. Część akcji dzieje się w Stanach Zjednoczonych i dotyczy życia ludzi egzystujących w zupełnie innych warunkach i w kontrastującej rzeczywistości z tą naszą, polską.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Jak Pan ocenia współpracę z aktorami amerykańskimi?** Moja ocena jest niewątpliwie bardzo wysoka. Nie chciałbym jednak różnicować zagadnień polscy – amerykańscy aktorzy, gdyż nasi rodzimi są bardzo profesjonalni. Natomiast w pracy aktorów amerykańskich jest niebywale fajna przestrzeń. Polscy aktorzy mają tendencję, która zmierza w stronę napięcia się na to, żeby fajnie zagrać. Natomiast siła i poziom gry aktorów amerykańskich bierze się z rozluźnienia. To cecha, której starałem nauczyć się od nich.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Jeden z programów, oceniających polski showbiznes wydał opinię, że polscy aktorzy mają kompleks aktorów zagranicznych i niezrealizowanej kariery za wielką wodą. Co Pan myśli o tym zagadnieniu?** Być może tak jest. Ja nie mam tego kompleksu. Świetnie odnajduję się i czuję w tym, co robię w Polsce. Nie mam tez potrzeby wyjeżdżania stąd, tu się urodziłem. Ponadto jestem zdania, że nawet gdybym uczył się od dzieciństwa angielskiego to nigdy nie będę mówił tak świetnie, żeby móc swobodnie tam zagrać.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Ale prawda jest taka, że wielu aktorów europejskich wyjeżdża za Ocean i robi tam karierę, mimo że mają silny ojczysty akcent.** Widocznie to wynika z ich potrzeby. Ja jej na razie nie czuję. Nie mówię tu jednak o kinie europejskim, gdyż takiej możliwości nie chciałbym wykluczać. Natomiast do Hollywood mnie nie ciągnie, gdyż tam oprócz wartościowych rzeczy, jest mnóstwo wszechogarniającego kiczu.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Myśli Pan, że jest jednak syndrom, jakaś forma mentalnego kompleksu, która przesądza o tym, że polscy aktorzy, mimo usilnych starań, nie mogą rozwinąć swojej kariery w Hollywood?** Przede wszystkim myślę, że wynika to z pewnego strachu, braku pewności w tym, co się robi i zbyt małej determinacji.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Nie mogłabym nie zadać jeszcze jednego pytania a propos Stanów Zjednoczonych. Czy żałuje Pan, ze nie odwiedzi siostry na Broadway’u?** Kto wie, może będę ją jeszcze tam odwiedzał. Ona ma dopiero 19 lat i myślę sobie, że jeśli będzie chciała pojechać na Broadway, to jest na tyle uzdolnioną osobą, że będzie mogła to zrobić. Nie żałowałem, że Ania nie wygrała „You can dance” z jednego zasadniczego względu.

Podczas trwania programu wszedłem na fora internetowe i czytałem nieprzychylne Ani komentarze i cieszę się, zamkną się usta osobom, które sądzą, że zaszła tak daleko w programie dzięki tak zwanym plecom brata. Myślę jednak, że przed Anią cały świat stoi otworem. Jestem pewien, że i tu, w Polsce, na pewno będzie miała mnóstwo interesujących zajęć.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Zwróćmy się w stronę Pana działalności teatralnej. Zauważyłam, że w filmie Pan dużo eksperymentuje, sięga po różne, czasami bardzo ryzykowne gatunki. Natomiast w teatrze jest Pan bardzo zasadniczy – wierny od 2003 roku Teatrowi Dramatycznemu.** Tak, a bierze się to z tego, że ciągle mam bardzo ciekawe propozycje w Teatrze Dramatycznym. Do tego mam tę przyjemność pracowania z reżyserami, z którymi zawsze marzyłem pracować. Teatr Dramatyczny umożliwia mi zatem ciągły rozwój, a do tego pracę z doskonałą ekipą.

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))W Teatrze Dramatycznym wystawialiście „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” Petra Zelenki. Co jest Pana zwyczajnym, codziennym szaleństwem?** Tak naprawdę nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie, gdyż mam wrażenie, że na każdym kroku spotykają mnie takie zwyczajne szaleństwa (śmiech).

**(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Jakie ma Pan najbliższe plany zawodowe?** Zakończyłem właśnie zdjęcia do Teatru Telewizji, do spektaklu w reżyserii Jacka Gąsiorowskiego, który będzie wyemitowany prawdopodobnie zaraz po Nowym Roku. Niestety, nie mogę powiedzieć nic więcej na ten temat. Poza tym cały czas czekam na ciekawe propozycje filmowe. A w Teatrze Dramatycznym od Nowego Roku zaczynam kolejny projekt, ale i w tym przypadku wolałbym zachować tajemnicę. ****(( bigphoto http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/wp_logo.gif #size=65x29#))Dziękuję bardzo za rozmowę.