''Musimy o tym mówić'' - były żołnierz GROMu o ''ZABIĆ BOBRA''

Do kin wchodzi film „Zabić bobra” Jana Jakuba Kolskiego, który opowiada historię byłego żołnierza jednostek specjalnych, który wraca w rodzinne strony i próbuje poradzić sobie z otaczającą go rzeczywistością. Czy to dobrze, że powstał film podejmujący taki temat w odniesieniu do polskich żołnierzy?

Andrzej K. „Kisiel”: Tak to bardzo dobrze - temat jest bardzo drażliwy. Musimy o tym mówić. Społeczeństwo musi mieć świadomość, że ten syndrom istnieje. Z drugiej strony musimy o tym mówić z wielką rozwagą. Film pokazuje byłego żołnierza, który uległ takiemu właśnie syndromowi co ma pokazać polskiemu społeczeństwu, że ten problem istnieje! Pewna część społeczeństwa uważa, że obecne wojny nas nie dotyczą a żołnierze jadą tam tylko dla pieniędzy. Temat ten jednak to osobna, delikatna sprawa. Państwo musi zwrócić uwagę na to aby wykorzystywać potencjał byłych mundurowych w przeciwnym razie to zjawisko może przybrać większe rozmiary.

Nie jest to proste. GROM, obecność na wojnach i wykonywanie niebezpiecznych misji musi pozostawić coś wewnątrz. Moja żona zauważyła pewne zmiany. Cywil to inny świat. Przez pewien okres po służbie nie mogłem się przyzwyczaić. Postawa i zachowanie pewnych ludzi wydawała mi się irracjonalna. W jednostkach specjalnych wyznaje się wartości braterstwa broni – między nami są proste zasady.

Służba w jednostce GROM była moim marzeniem. Nawet za nią tęsknie. Gromowcem w duszy jest się do końca życia. Jeśli tylko mogę, to śledzę co się dzieje w jednostce. Zawsze kiedy czytam na paskach telewizji informacyjnej o ich kolejnych sukcesach, to czuję się jakbym tam był. Kiedy dowiaduję się o śmierci moich braci z jednostek specjalnych czy regularnych to bardzo mnie boli serce. Wszyscy, którzy walczą na wojnie siłą rzeczy stają się braćmi broni.

Pytanie wbrew pozorom nie jest łatwe, ponieważ główny bohater ma bardzo mocny syndrom urazowy. Mogę nawet powiedzieć, że jego najcięższą postać. Mówiłem wcześniej o specyficznych więzach braterstwa broni. Oczywiście każdy ma specyficzny charakter i w inny sposób radzi sobie z tym co robił lub widział w trakcie wojny. Mam nadzieję, że takich najcięższych przypadków będzie jak najmniej w przyszłości, ale musimy liczyć się z taką ewentualnością.

Odbiór był bardzo dobry. Otrzymałem wiele ciepłych słów i dowodów uznania, co naprawdę sprawiło mi wiele radości. Upewniłem się, że moja służba była potrzebna. To daje dużo satysfakcji oraz poczucia celowości naszych działań poza granicami. Z każdej książki przekazujemy 13 zł na Fundację Sprzymierzeni, która pomaga byłym żołnierzom i funkcjonariuszom poszkodowanym podczas wykonywania zadań. Oprócz tego każdy, kto zamawia poprzez Internet książkę z autografem dopłaca kolejne 13 zł. Proszę sobie wyobrazić, że więcej sprzedajemy z autografem niż bez. Pokazuje to, że część społeczeństwa rozumie jaka to ciężka i odpowiedzialna służba dla ojczyzny.

„Zabić bobra” w kinach od 21 marca