Robert Redford: Ale on się trzyma!

Na jego miejscu wielu już dawno dałoby sobie spokój, przeszło na emeryturę, założyło ciepłe kapcie i z rozrzewnieniem wspominało minione lata. Ale nie Robert Redford. Aktor obchodzący w tym roku swoje 76 urodziny od kilku lat przeżywa drugą młodość. Musicie przyznać, że

Najsłynniejszy amerykański aktor lat 70. nadal reżyseruje, zajmuje się produkcją, kieruje słynnym festiwalem Sundance i gra. Na listopad zapowiedziana jest premiera thrillera „The Company You Keep”, w którym Redford stanął po obu stronach kamery. W filmie oprócz Redforda wystąpią również Shia LaBeouf, Stanley Tucci i Nick Nolte.

W sieci można spotkać głosy, że dziarski Redford jest przystojniejszy niż kiedykolwiek, a praca skutecznie go odmładza. I trudno się z tym nie zgodzić. Zobaczcie, jak dziś prezentuje się ten seksowny staruszek!

Robert Redford urodził się 18 sierpnia 1936 roku w Santa Monica w Kalifornii.

Uczęszczał na Uniwersytet Colorado, gdzie załapał się na stypendium sportowe (grał w baseball), jednak w 1957 roku rzucił to zajęcie, by odbyć artystyczną podróż po Europie, podczas której malował obrazy. Po powrocie do USA studiował scenografię teatralną i aktorstwo w Nowym Jorku.

Karierę aktorską zaczynał od gry na scenie i w telewizji. Na przełomie lat 50. i 60. pojawił się w wielu produkcjach telewizyjnych (m.in. „Maverick” 1960, „Strefa mroku” 1962), zdobywając nawet nominację do Emmy za gościnny występ w „Alcoa Premiere” (1962).

Od początku lat 60. występował na Broadwayu, sukces odnosząc kreacją w sztuce „Boso w parku” (1963) Neila Simona.

Debiutem Roberta Redforda na dużym ekranie była rola w dramacie wojennym „War Hunt” (1962), na planie którego Redford po raz pierwszy zetknął się z Sydneyem Pollackiem (tu w roli aktora) – reżyserem, którego kolejne dzieła niejednokrotnie będą wyznaczać kolejne punkty w karierze przyszłego gwiazdora.

Trzy lata później, w 1965 roku, otrzymał Złoty Glob dla Najbardziej Obiecującego Aktora za rolę w „Inside Daisy Clover”. Popularność i jeszcze większe uznanie przyniosły aktorowi występy u boku Jane Fondy - w „Obławie” Arthura Penna (1966) oraz w filmowej wersji sztuki „Boso w parku” (1967).

Za trzy role z 1969 roku – u boku Paula Newmana w westernie George’a Roya Hilla „Butch Cassidy i Sundance Kid” (jako Sundance Kid), w sportowym „Zjazdowcu” i westernie „Był tu Willie Boy”, otrzymał nagrodę BAFTA dla Najlepszego Aktora.

Lata siedemdziesiąte należały do Redforda – pojawił się w wielu znaczących produkcjach, ugruntowując swój status aktora utalentowanego, jak również zjednując rzesze fanów.

W latach 1975, 1977 i 1978 otrzymał Henrietta Award (Złoty Glob) dla Ulubionego Aktora Filmowego.

Zagrał wówczas m.in. w komedii kryminalnej „Żądło” George’a Roya Hilla (1973, nominacja do Oscara), melodramacie „Tacy byliśmy” Sydneya Pollacka (1973), w ekranizacji „Wielkiego Gatsby’ego” (1974) z Mią Farrow czy wreszcie w głośnych filmach politycznych: „Kandydat” (1972), „Trzy dni Kondora” (1975) Sydneya Pollacka oraz „Wszyscy ludzie prezydenta” (1976) Alana J. Pakuli z Dustinem Hoffmanen.

Po kilku latach przerwy, w trakcie których triumfalnie zadebiutował jako reżyser (dramat „Zwyczajni ludzie” 1980, Oscar i Złoty Glob za reżyserię) i twórca rozsławionego nieco później Sundance Film Institute (organizującego warsztaty i festiwale, mającego na celu wspieranie ciekawych, debiutujących, niezależnych twórców amerykańskich), powrócił do gry w filmie i wystąpił w przebojowym melodramacie Sydneya Pollacka „Pożegnanie z Afryką” (1985) z Meryl Streep.

Generalnie jednak kolejne lata poświęcił na dalsze projekty reżysersko-producenckie oraz *pracę związaną z Instytutem Sundance.*

Redford nie zrezygnował z aktorstwa i sporadycznie pojawiał się w filmach, m.in. „Hawanie” (1990) Sydneya Pollacka, „Niemoralnej propozycji” (1993) Adriana Lyne’a czy „Ukrytych strategiach” (2007) z Meryl Streep i Tomem Cruise'em.

W 1994 roku odniósł spory sukces, realizując film „Quiz Show” (nominacje do Oscara dla Najlepszego Filmu i dla Najlepszego Reżysera, nominacja do BAFTA dla Najlepszego Filmu, nominacja do Złotego Globu za reżyserię).

W tym samym roku otrzymał Nagrodę im Cecile’a B. DeMille’a (Honorowy Złoty Glob) za całokształt działalności, zaś w 2002 roku wręczono mu honorowego Oscara za dorobek aktorski i reżyserski oraz wspieranie kina niezależnego.

Prywatnie jest mężem niemieckiej malarki Sibylle Szaggars, z którą przez 10 lat romansował.
(gk/mn)