Syberia, Monamour
Środek syberyjskiej tajgi. Tu żyje się na tyle, na ile pozwoli przyroda…
17.11.2011 17:03
-Możemy ja zarznąć na mięso - mówi sześcioletni Lioszka.
-Nie gap się! Jedz cholero, przytyj trochę! - kończy, patrząc na kozę.
…Wokół tylko gęsty las i dzikie zwierzęta, od których nawet ludzie się tu niewiele różnią; gotowi w każdej chwili do ataku, pazerni na namiastkę uczuć. Historię Lioszki kontrastuje los żołnierzy, których dowódca jest idealnym przedstawicielem okrucieństwa i brutalności systemu.
Leciwy dziadek jest dla chłopca jedynym oparciem i rodziną. Matka dawno zmarła, a ojciec wyjechał i mimo słabnącej nadziei na jego szczęśliwy powrót do domu, Lioszka tęsknie go wyczekuje. Jedynym gościem w chatce pośrodku złowrogiej tajgi bywa wuj Jurij, przynosząc wieści z „reszty świata”.
Zimna, obca, zamknięta i odrzucająca pustką samotności Syberia, przedstawiona jest surowo i minimalistycznie, czyli jednak realnie. Skąpe i wrogie, jak syberyjski krajobraz, są tu również dusze ludzi, których losy splatają się że sobą, niezależnie nawet od ich woli. Dzieli ich świat wyobrażeń, lecz nierozerwalnie łączą realia syberyjskiej walki o przetrwanie. Sława Ross w zapierającej dech w piersi sekwencji obrazów pokazuje, niemal biblijnie, rozróżnienie dobra i zła, życie bez miłosierdzia. Choć, zdaniem reżysera, prawdziwe człowieczeństwo to zdolność okazywania współczucia, to tu frazes ten zastępuje zezwierzęconą rzeczywistość.
Syberia, Monamour
Tytuł originalny | Siberia, Monamour |
Gatunek | dramat |
Kraj produkcji | Rosja |
Rok produkcji | 2011 |
Czas trwania | 102 min. |
Obsada |