Adam Fidusiewicz

Szerokiej publiczności znany jest przede wszystkim jako Maks Brzozowski z telenoweli „Na Wspólnej”, uczestnik popularnych programów rozrywkowych i odtwórca roli Stasia Tarkowskiego w głośnej ekranizacji powieści „W pustyni i w puszczy”.

Jeden z najbardziej rozpoznawalnych gwiazdorów młodego pokolenia i – jak czasem czytamy – typowy przedstawiciel cierpiących na ADHD.

Urodził się 18 lutego 1985 roku w Warszawie. Zadebiutował jako dziesięciolatek, w filmie dla dzieci „Różany zamek” Wojciecha Molskiego, na planie którego po raz pierwszy spotkał się m.in. z Matyldą Damięcką, późniejszą ekranową koleżanką z „Na Wspólnej”. Uzdolniony muzycznie, jako nastolatek zdobył również doświadczenie na scenie, biorąc udział w musicalach Janusza Józefowicza: „Piotruś Pan” oraz „Metro”.

* Przełomowym momentem w karierze aktorskiej Fidusiewicza był fakt pokonania ponad 2 tysięcy kandydatów w castingu do roli Stasia Tarkowskiego w głośnej ekranizacji „W pustyni i w puszczy” w reżyserii Gavina Hooda (2001).*

Do roli Stasia musiał nauczyć się jeździć konno, na wielbłądzie oraz słoniu, co widzowie mieli okazję podziwiać zarówno na dużym, jak i małym ekranie. Ta wciąż dziecięca rola przyniosła mu rozgłos i względną rozpoznawalność. Na planie partnerowała mu debiutantka Karolina Sawka w roli Nel oraz zawodowi aktorzy, z Arturem Żmijewskim i Andrzejem Strzeleckim na czele, w rolach rodziców głównych bohaterów.

* Po chwili ciszy, powrócił na ekrany, dzięki stałemu angażowi w telenoweli „Na Wspólnej” (2003-2008), gdzie wcielił się w postać Maksa Brzozowskiego, syna Izabeli (Anna Korcz). Rola przyniosła mu ogólnokrajową popularność, co w efekcie zaowocowało propozycją występu w znanych programach rozrywkowych – „Taniec z gwiazdami (VI edycja, 2007) i „Pogromcy rekordów” (2008).*

Inne projekty z udziałem młodego gwiazdora, to m.in. nowoczesna inscenizacja „Romea i Julii”, z udziałem tancerzy break dance.

Prywatnie jest studentem psychologii mediów w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, a udział w telewizyjnych produkcjach traktuje jako praktyczne źródło wiedzy i zarobku.

Od października 2004 roku pisze bloga o nietuzinkowym tytule „mroczne kalesony”.