Joanna Żółkowska

Urodziła się 6 marca 1950 roku w Siedlcach. Studiowała w warszawskiej PWST, którą ukończyła w 1972 roku. W tym samym roku zadebiutowała na scenie krakowskiego Starego Teatru (którego aktorką była przez kolejne dwa lata) w zaskakująco śmiałej, nieco skandalizującej roli Zosi w słynnej inscenizacji „Dziadów” w reżyserii Konrada Swinarskiego.

Od 1974 roku związana jest na stałe z Teatrem Powszechnym w Warszawie, nie licząc dwuletniej przerwy (1997-99), podczas której należała do zespołu tamtejszego Teatru Narodowego. Od lat występuje też w spektaklach Teatru TV. Stworzyła sporo wybitnych kreacji scenicznych, za wiele z nich otrzymując znaczące nagrody i wyróżnienia (m.in. nagrodę im. Leona Schillera 1979).

** Jej debiutem filmowym była epizodyczna rola w „Iluminacji” Krzysztofa Zanussiego (1972).**

W tym samym roku pojawiła się też w większej roli zbuntowanej nastolatki w filmie Stanisława Różewicza „Szklana kula”, a trzy lata później zagrała oskarżoną o zabójstwo dziewczynę w kryminale „Strach” Antoniego Krauze (1975).

Zagrała niewielką rolę Marianny w telewizyjnej wersji „Lalki” Ryszarda Bera (1977), a następnie pojawiła się u boku Krystyny Jandy i Marka Walczewskiego w fantastycznym filmie Piotra Szulkina „Golem” oraz wystąpiła u boku Henryka Talara w sensacyjno-kryminalnym filmie „Prom do Szwecji” Włodzimierza Haupe (oba z 1979 roku).

W 1981 roku ponownie spotkała się z Szulkinem na planie utrzymanego w podobnej konwencji filmu „Wojna światów – następne stulecie” z Romanem Wilhelmim, a w 1982 raz jeszcze zagrała u Bera w serialu TV „Popielec”. W międzyczasie dołączyła też do obsady historycznej produkcji Jerzego Sztwiertni „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy” (1981).

Po pięciu latach przerwy zagrała ciężarną kobietę w komedii „Cesarskie cięcie” Stanisława Moszuka (1987), a w latach 1989-90 roku zasłynęła jako mama tytułowej „Janki” w popularnym serialu dla młodych widzów.

Później wystąpiła u boku Jana Nowickiego i Marzeny Trybały w fantastycznym filmie Roberta Glińskiego „Superwizja” (1990), pojawiła się jako Jola, działaczka Solidarności w komedii Sylwestra Chęcińskiego „Rozmowy kontrolowane” (1991) i siostra głównego bohatera w „Balandze” Łukasza Wylężałka (1993).

W latach 1993-94 wcieliła się w postać jednej z pań mecenas w „Zespole adwokackim”, a w latach 1994-95 grała główną rolę w serialu „Spółka rodzinna”. W 1995 roku raz jeszcze spotkała się z Berem na planie filmu „Kamień na kamieniu” i zagrała matkę Cichego w popularnym przeboju Jarosława Żamojdy „Młode wilki”, a rok później zadebiutowała jako współautorka scenariusza filmu Roberta Glińskiego „Matka swojej matki” (1996), w którym zagrała przybraną matkę głównej bohaterki. W pamiętnych rolach prawdziwej matki i córki wystąpiły Krystyna Janda z rzeczywistą córką, Marią Seweryn.

Trzy lata później ponownie miała okazję pracować nad scenariuszem, tym razem do filmu Magdaleny Łazarkiewicz „Na koniec świata” (1999), gdzie także zagrała, razem z Justyną Steczkowską i Aleksandrem Domogarowem.

W 1997 roku związała się na stałe z popularną telenowelą „Klan”, gdzie od lat bawi widzów jako Anna Surmacz - Koziełło.

Ostatnie filmowe występy Żółkowskiej to specyficzne dla aktorki, bardzo żywiołowe kreacje w komediach: „Zróbmy sobie wnuka” Piotra Wereśniaka (2003), „Długi weekend” z cyklu „Święta polskie” Roberta Glińskiego (2004), „Ryś” Stanisława Tyma (2007) i „Rozmowy nocą” Mikołaja Żaka (2008).