''Goonies'': Co stało się z aktorami kultowego filmu naszego dzieciństwa?

Po 29 latach od premiery filmu, który na dobre zapadł milionom widzów w pamięci – i w sercach – reżyser Richard Donner coraz śmielej napomyka o sequelu. Wiele wskazuje na to, że niedługo będziemy mieli okazję zobaczyć „Goonies 2”. Na razie nie wiadomo nic na temat fabuły, ale można żywić nadzieję, że siedmioosobowa ekipa rozrabiaków – już dorosłych – powróci na ekran, choć na chwilę, w pełnym składzie.

Mimo że nie wszyscy związali się z filmem, to mają się świetnie i nieźle sobie radzą. Zobaczcie, co działo się z nimi w ciągu tych lat...

Syn znanej aktorki Patty Duke szybko poszedł w ślady mamy. W 1981 roku zadebiutował u jej boku na małym ekranie; rola chorującego na astmę Mikeya u Richarda Donnera była jego pierwszym większym filmowym występem.

Po „Goonies” Astin grywał często – między innymi w świetnej młodzieżowej „Szkole wyrzutków” - ale jego role przechodziły bez echa. Na początku lat 90. przypomniał o sobie „Rudym”,* a potem został Samem Gamgee w trylogii „Władca pierścieni”.*

Wciąż ma kontakt z dawnymi ekranowymi przyjaciółmi – a na pewno z Coreyem Feldmanem; wystąpił nawet u niego w ekstrawaganckim teledysku.

Nazywany jednym z najzdolniejszych młodych aktorów w latach 80. Na planie znalazł się już jako 6-latek, po „Goonies” wystąpił w „Stań przy mnie” opartym na prozie Stephena Kinga i „Straconych chłopcach”.

Od 2007 roku ze swoim przyjacielem, Coreyem Haimem, prowadził program „The Two Coreys”, ale zrezygnował z udziału, gdy Haim popadł w nałóg narkotykowy (zmarł w 2010 roku, a jego śmierć była dla Feldmana ogromnym ciosem).

Obecnie coraz rzadziej pojawia się na ekranach, przeważnie w filmach B-klasowych.

Dziś Cohen w niczym nie przypomina małego grubaska z bujną czupryną i niepohamowanym apetytem – jest szczupły i... łysy.

Wkrótce po „Goonies” Cohen zakończył przygodę z aktorstwem; przez kilka lat występował w serialach, a po raz ostatni pojawił się na ekranie w 1991 roku, w telewizyjnym „Perfect Harmony”.

Dziś jest szanowanym adwokatem i jednym z założycieli firmy prawniczej Cohen & Gardner LLP.

To było spełnienie jego amerykańskiego snu. Quan, jako mały chłopiec, opuścił Wietnam i wraz z rodzicami przeniósł się do Stanów Zjednoczonych,gdzie szybko został odkryty przez filmowców.

W 1984 roku dostał ważną rolę u Stevena Spielberga w drugiej części serii o słynnym archeologu, „Indiana Jones i Świątynia Zagłady”, a rok później znalazł się w obsadzie „Goonies”.

Od 2002 roku Quan nie pojawia się na ekranie, ale nie narzeka na brak zajęć – pracuje na planach filmowych jako choreograf walk i dźwiękowiec. A w wolnych chwilach chętnie objeżdża konwenty.

Choć pochodził z aktorskiej rodziny, długo udało mu się utrzymać z dala od branży filmowej.

Powrócił w połowie lat 90., ale prawdziwą sławę zdobył dopiero w 2007 roku, otrzymując Oscara za film „To nie jest kraj dla starych ludzi”. Niedawno zaliczył występ w dwóch hitach - „Strażnikach Galaktyki”(jako Thanos) i „Sin City 2: Damulce wartej grzechu”. Bez wątpienia najlepsze jeszcze przed nim.

Jeszcze w tym samym roku Green otrzymała rolę w „Summer Rental”, a rok później wystąpiła u boku Charliego Sheena i Winony Ryder w „Lucasie”. Po filmie „Three for the Road” niemal zupełnie zrezygnowała z aktorstwa i zaczęła naukę w college'u.

Wkrótce potem wyszła za mąż i urodziła dzieci. Na ekranie pojawia się sporadycznie – ostatnio, w 2012 roku, po kilkunastu latach przerwy, zagrała w filmie „Complacent”.

Na ekranie zadebiutowała w 1981 roku, u boku Jane Fondy, ale to rola w „Goonies” przyniosła jej prawdziwą popularność.

Rok później wystąpiła w „Wybrzeżu moskitów”, a filmowy partner, River Phoenix, wkrótce został jej chłopakiem (Phoenix zmarł w 1993 roku na skutek przedawkowania narkotyków).

Od ładnych kilku lat Plimpton występuje niemal wyłącznie w serialach - „Dorastająca Nadzieja” i „Żona idealna” przyniosły jej uznanie widzów i krytyki. (sm/gk)