Jacek Braciak
Jeden z bardziej charakterystycznych polskich aktorów teatralnych, telewizyjnych i filmowych. Urodził się 12 maja 1968 roku w Drezdenku (obecnie woj. lubuskie). Jest absolwentem warszawskiej PWST, którą ukończył w 1991 roku.
Za rolę Łatki w dyplomowym przedstawieniu „Fredraszki” wg Aleksandra Fredry w reżyserii Jana Englerta otrzymał Nagrodę na Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi. Od 1991 roku współpracuje z Teatrem Powszechnym w Warszawie, gdzie wystąpił przez lata w szeregu interesujących ról m.in. w przedstawieniach wg Gombrowicza, Czechowa, Bułhakowa, czy Dostojewskiego.
W 1997 roku wystawił w Teatrze Staromiejskim w Warszawie spektakl pod tytułem „Myszy, Koty i Niedźwiedzie”, zrealizowany według własnego scenariusza. W 2001 roku był z kolei asystentem reżyserskim Zbigniewa Zapasiewicza, podczas realizacji przedstawienia „Nad Złotym Stawem” w Teatrze Powszechnym. W swoim dorobku ma też wiele ról w spektaklach Teatru TV, jednak popularność zyskał dzięki filmowi i serialom telewizyjnym.
Na dużym ekranie zadebiutował w 1989 roku epizodem w filmie „Z soboty na poniedziałek”. W 1991 roku pojawił się w jednym z odcinków serialu TV „Panny i wdowy”. Rok 1992 to rola Chaplina w filmie „Enake” Sławomir Idziaka oraz udział we francuskim dramacie wojennym „Wiatr ze wschodu”.
W 1993 roku pojawił się w obsadzie głośnego „Uprowadzenia Agaty” Marka Piwowskiego, w tym samym roku wystąpił też w serialu „Bank nie z tej ziemi” (1993-94). Przez lata był mistrzem epizodu, jednak dzięki charakterystycznej twarzy, był aktorem rozpoznawalnym. Trzykrotnie wystąpił jako taksówkarz („Prostytutki” w reżyserii Eugeniusza Priwieziencewa i „Gorzka miłość” 1997, „Weiser” Wojciecha Marczewskiego z 2000 roku), pojawił się w roli złodzieja w nagrodzonej w Gdyni „Warszawie” (2003), czy też (gościnnie) w wojennym filmie „Wszystkie pieniądze świata” (1999).
Wielokrotnie występował gościnnie w epizodycznych rolach w najbardziej znanych polskich serialach TV ubiegłej dekady, takich jak „Klan”, „Boża podszewka”, „Złotopolscy”, „13 Posterunek”, „Miodowe lata”, „Na dobre i na złe”, „Badziewiakowie”, czy „Kryminalni”.
Regularnie grywał przyjaciela Kasi w słynnym serialu „Kasia i Tomek” (2002-2003), komisarza Jóźwiaka w „Glinie” Władysława Pasikowskiego (2003-2004) oraz Perłę w „Oficerze” Macieja Dejczera (2004-2005) i kontynuacji serialu „Oficerowie” (2006), oraz w serialu „Plebania”.
W 2005 roku dołączył do obsady popularnej „Magdy M.”, w tym samym roku wystąpił też w głośnym serialu TV „PitBull” Patryka Vegi.
Za największe osiągnięcie aktorskie Braciaka uważa się kreację postaci Jureczka w głośnym „Edim” (2002) Piotra Trzaskalskiego. Za tę rolę aktor otrzymał Nagrodę dla Najlepszego Aktora Drugoplanowego na FPFF w Gdyni oraz Nagrodę Orła.
W 2005 roku ponownie spotkał się z reżyserem na planie filmu „Mistrz”. Rok później wcielił się w rolę bezwzględnego gangstera Gazdy w „Z odzysku” Sławomira Fabickiego, wystąpił też u Bogusława Lindy w „Jasnych błękitnych oknach” oraz w filmie Michała Rosy „Co słonko widziało” (wszystkie w 2006 roku). Także w 2006 roku wziął udział w krótkometrażowym filmie telewizyjnym „Podróż” w reżyserii Dariusza Glazera, zrealizowanym w ramach projektu „30 minut”. Aktor brał udział w zdjęciach do osobistego dzieła Andrzeja Wajdy „Post mortem. Opowieść katyńska”.
Popularność przyniosła mu rola ekscentrycznego projektanta Pshemko w serialu z 2008 roku pt. "BrzydUla". W tym samym roku wystąpił również w serialu "Londyńczycy" i "Trzej oficerowie". W 2010 roku zagrał w serialu "Ludzie Chudego" oraz "Prosto w serce", a także w filmie "Różyczka" i "Trzy minuty. 21:37". Rok 2011 przyniósł role w serialu "Rodzinka.pl" oraz w filmie "Róża".
Wielokrotnie brał udział w realizacji dubbingów do filmów dla dzieci („Pinokio” 2002, „Mali agenci 2: Wyspa marzeń” 2002, „Ksiga dżungli 2” 2003, „Charlie i fabryka czekolady” 2005, „Dżungla” 2006, „Artur i Minimki” 2006).
Jego partnerką jest aktorka Maja Hirsch, z którą ma córeczkę Marysię.
Komentarze