Marc Forster

Ceniony reżyser filmowy, twórca „Marzyciela”, dramatu „Czekając na wyrok” z oskarową Halle Berry i ostatniego z cyklu filmów o Jamesie Bondzie – „Quantum of Solace”.

Urodził się 30 listopada 1969 roku w Illertissen w Niemczech, dorastał w szwajcarskim Davos. Jego ojciec, dr Wolf Forster, był uznanym lekarzem pochodzenia niemieckiego, matka zajmowała się projektami architektonicznymi. Był najmłodszym z trójki braci. Jednego z nich, Wolfganga, podobnie jak ojca, stracił w tym samym, 1998 roku. Brat popełnił samobójstwo, ojciec zmarł na raka.

Podobno postanowił, że zostanie reżyserem, gdy z wypiekami na twarzy obejrzał „Czas apokalipsy” F.F. Coppoli (1979). Trzeba dodać, że był to pierwszy film, jaki kiedykolwiek widział w kinie. By realizować swoje marzenia, w wieku 21 lat wyjechał do Nowego Jorku i rozpoczął studia filmowe na New York University, które ukończył w 1993 roku.

Jego pierwsze, niskobudżetowe produkcje odnosiły całkiem spore sukcesy – debiutancki obraz „Lounders” przyniósł Forsterowi Nagrodę Publiczności festiwalu Slamdance (1995), zrealizowany pięć lat później dramat „Everything Put Together” był nominowany do głównej nagrody festiwalu Sundance, zgarnął też specjalną Independent Spirit Award w kategorii ‘Someone to Watch’ (2000). Sukcesy te dały mu możliwość zaistnienia w Hollywood – od tego czasu nie realizował już w pełni autorskich dzieł, opartych o scenariusz własnego autorstwa.

W pełni wykorzystał pierwszą, daną mu szansę, realizując dramat „Czekając na wyrok” z rewelacyjną, oskarową Halle Berry w roli głównej (2001). Film znalazł się w konkursie głównym MFF w Berlinie, był nominowany do Złotego Niedźwiedzia.

Z kolei następny obraz – biograficzny, familijny dramat „Marzyciel” miał swój pokaz na MFF w Wenecji w 2004 roku, zgarniając wówczas Laterna Magica Prize. Film powstał w oparciu o sztukę Allana Knee, sięgał do biografii szkockiego pisarza, Sir Jamesa Matthew Barry’ego (w tej roli Johnny Depp) i ukazywał źródła i inspiracje do powstania jego najsłynniejszego dzieła - „Piotrusia Pana”. „Marzyciel” cieszył się sporym rozgłosem na świecie, w Polsce zasłynął szczególnie dzięki osobie Jana A.P. Kaczmarka – zdobywcy Oskara za muzykę do tego właśnie filmu. Forstera doceniono za reżyserię, wyróżniając go nominacjami do nagrody BAFTA im. Davida Leana, Złotego Globu i Directors Guild of America Award.

W 2005 roku, Forster zadebiutował jako producent komediodramatu „Sueño – marzenia” w reżyserii Renée Chabrii, sam podpisał się z kolei pod gwiazdorsko obsadzonym thrillerem „Stay” z Naomi Watts, Ewanem Mcgregorem i Ryanem Goslingiem.

Rok 2006 to realizacja komedii fantasy „Przypadek Harolda Cricka” z Willem Ferrellem w roli tytułowej, a 2007 – dobrze odebranego dramatu/romansu „Chłopiec z latawcem” (nominacja do BAFTA, zespołowa Christopher Award), którego cechą charakterystyczną była obsada składająca się właściwie wyłącznie z bliskowschodnich aktorów.

W 2004 roku odmówił wyreżyserowania „Harry’ego Pottera i więźnia Azbakanu”, rok później nie zgodził się na realizację „Tajemnicy Brokeback Mountain”, nie zrezygnował jednak z okazji pracy nad ostatnią częścią słynnego cyklu filmów o Jamesie Bondzie – „Quantum of Solace” (2008). Film ten na długie lata pozostanie prawdopodobnie jednym z najsłynniejszych punktów w filmografii twórcy.

Ostatnio wyreżyserował i wyprodukował krótkometrażowy film fantasy wg własnego scenariusza, zatytułowany „LX Forty” (2009). Zawarł w nim refleksje na temat życia i przemijania. Tytuł filmu odnosi się do mijających w tym roku, czterdziestych urodzin Forstera.