McClane w kosmosie

Moda na retro zdaje się nie mieć końca. Agent Snow – w tej roli przechodzący samego siebie Guy Pierce – podczas akcji zostaje wrobiony w morderstwo i skazany na odbycie kary w galaktycznym więzieniu, w którym przetrzymywani złoczyńcy wprowadzani są w rodzaj śpiączki. Pech chce, że na MS One wybucha bunt, a na domiar złego przebywa tam córka prezydenta USA. Snow dostaje propozycje nie do odrzucenia... Brzmi znajomo?

Choć oglądaniu „Lockout” towarzyszy gigantyczne déjà vu, w tym przypadku nie jest to żaden zarzut. To z premedytacją wykalkulowana, nakręcona pod dyktando spuściznyCarpentera czy McTiernana, nostalgiczna wycieczka w przeszłość. W czasy, kiedy wypożyczalniami wideo rządzili niepodzielnie Willis, Russell albo Stallone. Bo taki jest właśnie Snow – wypadkową oldschoolowych bohaterów kina akcji, nonszalanckim twardzielem, potrafiącym znaleźć wyjście z każdej sytuacji, a na odchodne rzucić kiepskim żarcikiem.

Na Zachodzie produkcja Luca Bessona promowana jest nieco buńczucznym tagline’em – „Szklana pułapka w kosmosie”. Jednak ten slogan w stu procentach oddaje istotę filmu. „Lockout” bez krępacji czerpie całymi garściami z konwencji akcyjniaków lat 80. i 90., jak seria z Johnem McClane’em czy „Ucieczka z Nowego Jorku”. Jest niezbyt skomplikowanie, ba, wręcz przewidywalnie, kule latają w ilościach iście hurtowych, a główny bohater sypie ironicznymi onelinerami jak z rękawa.

No dobrze, to gdzie jest haczyk? Po pierwsze francuska produkcja została sklasyfikowana jako PG 13, co z miejsca wykluczyło bardziej dosadne sceny przemocy. Po drugie – twórcy najwyraźniej sądzili, że są drugim Johnem Carpenterem i przy szczuplutkim budżecie zdołają nakręcić przekonywującą wizję przyszłości. Niestety, na pobożnych życzenia się skończyło. CGI przywodzą na myśl tekstury gier na starą generację konsol, zwłaszcza w scenach rozgrywających się poza statkiem kosmicznym. Prezentuje się to naprawdę żenująco, nawet jak na standardy kina straight to DVD.