Mięsisty, brutalny, bez filtra. Jeden z najlepszych seriali tego roku miał swój krwawy finał

"Mobland", czyli "Strefa gangsterów", przywrócił wiarę w to, że dobre kino gangsterskie jeszcze istnieje. Już nie na wielkim ekranie, a w streamingu (w Polsce na SkyShowtime), podzielone na odcinki. Serial, za którym stoi Guy Ritchie wywołał entuzjastyczne reakcje zarówno krytyków, jak i widzów.

Polacy także poddali się "moblandmanii", przy najmniejsze wzmiance w social mediach na temat serialu z Ritchiego, sypia się zewsząd komentarze uznania. Nic dziwnego, produkcja odhacza wszystkie boksy: Tom Hardy w roli głównej, a to aktor, którego polscy widzowie kochają na równi z Jasonem Stathamem; szemrane interesy, historia rodzin skłóconych od pokoleń i regularna jatka. Oglądało się to wyśmienicie.

"Mobland" nie jest oczywiście pozbawiony wad. Nie zaszkodziłoby mu odjęcie jednej-dwóch postaci, bo chwilami robi się tu tłoczno. Pracujący dla rodziny Harriganów Harry Da Souza (Hardy) ma rodzinę, nastoletnią córkę - ten motyw wręcz ciąży fabularnie, bo twórcy nie wiedzieli chyba, co zrobić z tą dziewczyną. Odrysowali ją od oklepanego schematu "naburmuszonej nastolatki" i pozwolili się poszwendać. W ogóle kobiety w "Moblandzie" są jedną i tą samą postacią: odważne, silne i niezależne. Dobrze, ale czy naprawdę nie ma innych cech na magazynie? Z tego zbioru wyłączam oczywiście Meave, zagraną tu przez Hellen Mirren.

Wydaje się, że Mirren dostała jedną wskazówkę przed startem zdjęć: "idź na całość". Knująca, przebiegła, bezwzględna, może szalona? Irlandzka "lady Makbet" sączy jad do ucha męża, Conrada Harrigana (Pierce Brosnan i jego mocny akcent), manipuluje wnukiem Eddiem (w tej roli Anson Boon, którego śmiało możemy nazwać współczesnym królem Joffreyem, fani "Gry o tron" mnie zrozumieją) i nawet wsadzana w kajdankach do radiowozu śpiewa o zwycięstwie. Ale czy to jej koniec?

Cofnijmy się jednym kroczkiem do przedostatniego, dziewiątego odcinka. Harriganowie siedzą na kolacji, na którą chyba nikt nie chciałby być zaproszony. Nagle słychać syreny, to najazd policji. Conrad wie, że jadą po niego i jego żonę. Nakazuje wszystkim pozostać przy stole ze sztućcami w dłoni. Taki obrazek zastają funkcjonariusze policji. Pakują Meave i Conrada do osobnych radiowozów.

To scena, która na długo pozostaje w pamięci. Maeve niespodziewanie zaczęła śpiewać "Twenty Men From Dublin Town", irlandzką pieśń ludową. Jej przejmujący głos rozbrzmiewał w ciszy, nadając całej scenie niemal symboliczny wymiar. O czym śpiewa?

Jak podają irlandzkie serwisy, tekst sięga do opowieści o Mylesie Byrne’ie, kluczowej postaci z Wexford, uczestniku irlandzkiego powstania z 1798 roku, oraz Arthurze Devlinie. Obaj odegrali istotną rolę w pomocy Robertowi Emmetowi - cenionemu irlandzkiemu republikaninowi, mówcy i przywódcy rebelii - w ucieczce przed brytyjskimi siłami przez surowe tereny hrabstwa Wicklow. "Dwudziestu braci – wiernych, sprawdzonych. Krew spływa ulicami miasta, a zieleń leży przydeptana. Tu, na wzgórzach, szmaragdowy sztandar wita spojrzenia – i przyjaciół, i wrogów. Uciekajcie z miasta, sprawdzeni bracia, dołączcie do nas pośród gór" - brzmią słowa folkowej pieśni, którą śpiewają razem Conrad i Meave, zakuci w kajdanki.

Ostatni odcinek jest zatytułowany "Bestia we mnie". Czy tą bestia jest może Kevin (Paddy Considine, który ma ostatnio świetna passę)? Mężczyzna siedzi w obryzganej krwią kuchni. Jakby nie zważając na martwe ciało swojej ofiary, dawnego kata z więziennej celi, rozlicza się z losem w swoim monologu. Wyznaje, że Eddie, którego przez całe życie uważał za syna, tak naprawdę jest jego bratem - owocem dawnego związku Conrada i Belli, żony Kevina. To jest przełom: mężczyzna nie tylko zrzuca ciężar milczenia, ale też ogłasza, że przejmuje kontrolę nad rodziną Harriganów i zbuduje nowy porządek, zrywając ze starymi zasadami.

Conrad i Maeve wciąż przebywają w areszcie, ale nawet zza krat próbują wpływać na bieg wydarzeń. Maeve kontaktuje się z Eddiem i nakłania go do zamordowania Harry’ego oraz Seraphiny - zlecenie, które okazuje się początkiem końca jej wpływów. Kiedy manipulacja nie działa, Maeve decyduje się powiedzieć Eddiemu prawdę: Conrad jest jego biologicznym ojcem.

Tymczasem Harry Da Souza robi to, na czym zna się najlepiej: rusza do akcji. Spektakularnie eliminuje największe zagrożenie: Ritchiego Stevensona oraz prawniczkę O’Harę, która potajemnie działała przeciwko Harriganom. To brutalna egzekucja, która wybuchami i strzelaniną kończy wieloletni konflikt między dwiema rodzinami mafijnymi.

Odcinek i cały serial kończy się symboliczną sceną w więzieniu: Conrad wykonuje coś na kształt triumfalnego przemarszu przez więzienny korytarz witany z entuzjazmem przez współwięźniów. Jego imperium się chwieje, ale on sam nadal budzi respekt, wciąż jest mocny. Tymczasem jego syn Kevin patrzy w przyszłość - już nie jako zagubiony syn, lecz jako nowy lider rodu Harriganów. A lider może być tylko jeden.

Tylko co u naszego Harry'ego? Otóż wściekła na wszystkie te wydarzenia żona dźga go kuchennym nożem w klatkę piersiową. Mężczyzna osuwa się na kanapę i ze spokojem mówi: - Teraz masz moją pełną uwagę.

Rana od noża musiała być jednak dość płytka. Bo dziś wiemy już, że drugi sezon "Strefy gangsterów" na pewno powstanie. I na pewno będzie w nim Harry Da Souza, najlepszy pomagier gangsterów w historii.

Basia Żelazko, dziennikarka Wirtualnej Polski

Tragiczna historia "Supermana", Christophera Reeve’a, obrzydliwe sceny w horrorze "Together" i nowe perełki w streamingu. O tym w nowym Clickbaicie. Znajdź nas na Spotify, Apple Podcasts, YouTube, w Audiotece czy Open FM. Możesz też posłuchać poniżej: