Słodki drań

Mimo sześćdziesięciu pięciu lat na karku i czterech Oscarów na koncie Woody Allen, jak co roku, przygotował dla nas kolejną filmową ucztę. Tym razem, głównym bohaterem swojej najnowszej produkcji, uczynił Raya Emmeta - jazzowego gitarzystę żyjącego w amerykańskiej rzeczywistości lat 40 - tych.

I chociaż znawcy jazzu wiedzą, że nikt taki, jak Emmet nigdy nie istniał, to jednak wykreowana w wyobraźni Allena postać ma w sobie wiele cech ówczesnych muzyków.

Nie da się ukryć, że Ray nie jest świętoszkiem. To typowy dziwkarz, który otacza się kobietami lekkich obyczajów i raczej nie "wylewa za kołnierz". Jego ulubione hobby to strzelanie po pijanemu do szczurów i oglądanie przejeżdżających pociągów.

Jednak, kiedy Emmet chwyta za gitarę, przeistacza się z typa spod ciemnej gwiazdy w genialnego muzyka. Kiedy gra - przestaje być ważne to, jakie na co dzień prowadzi życie. Liczy się tylko przepiękna muzyka i nic więcej.