Znana i lubiana aktorka filmowa, telewizyjna, teatralna i estradowa. Mistrzyni drugiego planu, kojarzona głównie z charakterystycznych ról komediowych. Balcerkowa w serialu „Alternatywy 4”, kandydatka na żonę Ochódzkiego w „Misiu” i Zosia Nowosielska w „40-latku”.

Urodziła się 19 marca 1933 roku w Poznaniu, gdzie spędziła szczęśliwie pierwsze lata życia, aż do wybuchu wojny, kiedy to cała rodzina została brutalnie wysiedlona. Podczas II wojny światowej mieszkała w Warszawie i Sochaczewie, gdzie ojciec pracował jako lekarz powiatowy, a tuż po wyzwoleniu cała rodzina przeprowadziła się do Gdańska, co również związane było z obowiązkami zawodowymi głowy rodziny.

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, którą ukończyła w 1957 roku. Będąc na I roku studiów, zadebiutowała na ekranie w roli barmanki Loli w „Pokoleniu” Andrzeja Wajdy (1954). Cztery lata później ponownie spotkała się z Wajdą na planie „Popiołu i diamentu”, znów wcielając się w epizodyczną rolę barmanki (1958).

W międzyczasie zagrała pijaną telefonistkę ‘Jagódkę’ w słynnej „Eroice” Andrzeja Munka (1957) i, jako świeżo upieczona absolwentka krakowskiej uczelni, zadebiutowała na deskach Teatru Polskiego w Bielsku Białej, jako Maryna w inscenizacji „Wesela” (1957). Z bielskim teatrem związana była tylko przez jeden sezon, następnie była aktorką Teatru Wybrzeże w Gdańsku (1958-60) i Teatru im. Jaracza w Olsztynie (1960-61). Zanim dołączyła na stałe do zespołu Teatru Syrena w Warszawie (w 1979 roku), parała się przede wszystkim występami estradowymi.

W filmie od początku grała charakterystyczne epizody. Wielokrotnie wcielała się w postaci barmanek, bufetowych, kelnerek, kasjerek, pielęgniarek, robotnic, urzędniczek, stereotypowych ‘sąsiadek’, a w późniejszym okresie – również babć i cioć. Angażowano ją przede wszystkim w komediach.

Była jedną z uczestniczek słynnego „Rejsu” Marka Piwowskiego, matką tytułowego bohatera komedii erotycznej „Och, Karol” Romana Załuskiego i żydowską ‘kobietą z zupą’ w „Pianiście” Romana Polańskiego.

W bogatej filmografii aktorki znajdują się też obrazy takich twórców, jak: Janusz Morgenstern, Janusz Majewski, Jan Batory, Jerzy Hoffman, Jerzy Passendorfer, Tadeusz Chmielewski, Stanisław Różewicz, Wojciech Jerzy Has, Jerzy Ziarnik, Piotr Szulkin, Tomasz Zygadło, Kazimierz Kutz czy Barbara Sass.

Największą popularność przyniosły jej występy w słynnych komediach Stanisława Barei. Dzięki świetnie zagranym epizodom w „Poszukiwanym poszukiwanej” (1972), „Brunecie wieczorową porą” (1976) oraz legendarnym dziś „Misiu” (1980) na stałe zapisała się w powszechnej świadomości widzów. To ona wygłosiła słynną, filmową kwestię „Całuję oczko misia Rysia”. W 1983 roku ostatni raz spotkała się z Bareją, grając Balcerkową - jedną z głównych bohaterek serialu „Alternatywy 4”.

Innym serialem, z którym po dziś dzień kojarzy się Czerwińską jest „40-latek” Jerzego Gruzy, w którym kreowała postać swojej imienniczki – Zosi Nowosielskiej (1974-77). Do swojej postaci wróciła dwadzieścia lat później na planie kontynuacji serialu.

Ostatnia dekada to przede wszystkim liczne, gościnne występy w serialach telewizyjnych (m.in. „Niania”, „Kryminalni”, „Badziewiakowie”, „Na dobre i na złe”, „Szpital na perypetiach”, „Miodowe lata”, „Rodzina zastępcza”, „Świat według Kiepskich”, czy „Lokatorzy”). Na dłużej związała się jedynie z telenowelą „Plebania”, gdzie od 2004 roku kreuje postać listonoszki, jak również z komediowym serialem „Codzienna 2 m.3”, gdzie występowała jako babcia Irenka (2004-2007).

Najświeższe produkcje z jej udziałem, to: komedia „Złoty środek” Olafa Lubaszenki, dramat „Mniejsze zło” Janusza Morgensterna oraz seriale „Synowie” i „Ojciec Mateusz”, gdzie pojawiła się w gościnnych epizodach.

Komentarze

Trwa ładowanie