Bartosz Opania

Aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, jedna z najzdolniejszych i najciekawszych postaci w polskim kinie i teatrze. Jest synem znanego aktora Mariana Opani, jednak dzięki co najmniej kilku doskonałym kreacjom, dawno udało mu się odbiec od stereotypu „syna znanego aktora”, samemu wypracowując swoją pozycję na polskiej scenie. Urodził się 6 grudnia 1970 roku w Warszawie. To tu ukończył w 1993 roku PWST.

Po raz pierwszy przed kamerami wystąpił w 1992 roku w filmie politycznym „1968. Szczęśliwego Nowego Roku” Jacka Bromskiego. Później pojawił się kolejno w takich filmach jak „Białe małżeństwo” Magdaleny Łazarkiewicz (1993), „Pora na czarownice” Piotra Łazarkiewicza (1994), w epizodycznej roli w „Pułkowniku Kwiatkowskim” (1995) Kazimierza Kutza, w „Cwale” (1996) Krzysztofa Zanussiego, czy wreszcie w roli Józefa Andryszka I w pamiętnej „Historii kina w Popielawach” (1998) Jana Jakuba Kolskiego, za którą to kreację otrzymał w 1999 roku nominację do nagrody Orła.

Aktor od początku swojej kariery związany jest z teatrem. Od 1994 roku występuje na deskach warszawskiego Teatru Ateneum (m.in. rola Adasia w „Domu wariatów” [1998] Marka Koterskiego, czy Zbyszka w „Moralności pani Dulskiej” 1999). Grywał również w innych teatrach warszawskich - Narodowym, Na Woli – tytułowa rola w „Przygodach Tomka Sawyera” (1995), Sceny Prezentacje.

Wystąpił w kilkudziesięciu spektaklach Teatru TV, wśród których wymienić można takie kreacje jak m.in.: Artur Rimbaud w „Całkowitym zaćmieniu” (1995), czy Don Sancho w „Cydzie”.

W 2000 roku pojawił się w obok Magdaleny Cieleckiej w znanym filmie Piotra Wereśniaka „Zakochani”. Rola przyniosła mu popularność i większą rozpoznawalność, o które to aktor nigdy jednak nie zabiegał – jest bowiem osobą unikającą rozgłosu, niechętnie udzielającą wywiady, czy pozującą do zdjęć. Mówi o sobie: „To grane przeze mnie postacie są na sprzedaż, a nie ja, Bartek Opania. Niczego nie muszę. Chcę otrzymywać propozycje nie z powodu wywiadów.”

W tym samym, 2000 roku po raz kolejny spotkał się na planie z Janem Jakubem Kolskim przy okazji realizacji dramatu „Daleko od okna” z Dominiką Ostałowską w roli głównej. Rok później stworzył doskonałą kreację w „Ciszy” Michała Rosy, gdzie pojawił się obok rewelacyjnej Kingi Preis.

W 2001 roku po raz pierwszy pojawił się w serialu TV „Na dobre i na złe” jako doktor Witold Latoszek, początkowo gościnnie, a od 2004 roku w miarę regularnie. Podczas realizacji serialu miał okazję spotkać się zawodowo z ojcem, Marianem Opanią. W 2006 roku wystąpił na planie polsko – chińskiej komedii „Statyści” w reżyserii Michała Kwiecińskiego.

Trzykrotnie wziął udział w realizacji polskich wersji językowych do filmów dla dzieci („W 80 dni dookoła świata” 2004, „Szeregowiec Dolot” 2005 i „Na psa urok” 2006).