Martin Sulik

Urodzony w 1962 roku filmowiec studiował na Wydziale Filmu i Telewizji Wyższej Szkoły Sztuk Dramatycznych w Bratysławie. Już w trakcie nauki wyreżyserował kilka krótkich filmów a jego średniometrażowy film Staccato, zdobył prestiżową nagrodę na festiwalu w hiszpańskim Gijon. Po zdobyciu dyplomu Šulíkowi udało się w ciągu dziesięciu lat zrealizować pięć filmów pełnometrażowych, z których Všetko, čo mám rad (Wszystko, co lubię 1992) zdobył nominację do Oscara w kategorii „najlepszy film nieanglojęzyczny”. W tym samym czasie pozostała część słowackiego przemysłu filmowego utknęła w martwym punkcie.

Międzynarodowy sukces Šulíka wydaje się jeszcze bardziej niezwykły biorąc pod uwagę, że filmowiec ten jest wyraźnie reżyserem słowackim. Jego filmy najczęściej dotyczą tematów tożsamości, przynależności do miejsca i społeczności, badają słowacką wieś jako ostatni bastion pozytywnych wartości. W tym kontekście zadziwiająca staje się popularność obrazów Šulíka w sąsiednich Czechach, które, po rozpadzie Czechosłowacji w 1993 roku, nie były szczególnie zainteresowane kulturą i losami Słowacji.

W roku 2000 Słowacki Instytut Filmowy uhonorował Martina Šulíka czyniąc go bohaterem pierwszego tomu Monografii Reżyserów Słowackich.
(źr. i zdj. Gutek Film)