Jeden z najbardziej znanych, młodych gwiazdorów kina francuskiego. Zasłynął na szerszą skalę dzięki częstej współpracy z Tonym Gatlifem („Exils”) i z Cédrikiem Klapischem („Smak życia”, „Paryż”). W ojczystym kraju zasłynął z wielu występów we francuskich filmach komediowych.

Urodził się 28 maja 1974 roku w Paryżu.

Jego zainteresowania zawsze oscylowały wokół działalności artystycznej – był perkusistą zespołu Kingsize oraz studentem sztuki. Nie planował kariery aktorskiej, jednak spotkanie z reżyserem, Cédrikiem Klapischem zmieniło jego nastawienie w tej kwestii. Jako niespełna dwudziestoletni młodzieniec, napotkany przez twórcę na jednej z paryskich ulic, zgodził się wystąpić u niego w filmie „Młodzi groźni” (1994) rozpoczynając wieloletnią współpracę, ale też karierę filmową z prawdziwego zdarzenia.

Z Klapischem spotkał się później wielokrotnie: na planie komedii romantycznej „Wszyscy szukają kota” (1996), filmu sci-fi „Być może” (1999, Lumière Award, nominacja do Césara), zaś przede wszystkim znanej komedii „Smak życia” (2002) i sequelu z 2005 roku „Smak życia 2” z udziałem Audrey Tautou.

Obok kreacji stworzonych u Gatlifa, to właśnie rola Xaviera w cieszącym się powodzeniem również poza granicami Francji „Smaku życia” przyniosła Durisowi międzynarodową sławę i rozpoznawalność.

W 1997 roku po raz pierwszy miał okazję zagrać u Tony’ego Gatlifa w filmie „Gadjo Dilo”.

* Za kreację podróżującego po Rumunii Francuza, spotykającego na swej drodze cygańskich muzyków, otrzymał pierwszą w karierze nominację do Césara.*

W 1999 roku zagrał u Gatlifa w filmie „Z bociana zrodzony”, a w 2004 roku wystąpił w głównej roli w jego głośnym filmie „Exils”.

Ponadto zagrał w znanym francuskim filmie akcji „Doberman” (1997) z Moniką Bellucci i Vincentem Casselem, w czarnej komedii „Porywacze” (1998), dramacie „Martwi za życia” Oliviera Dahana (1998) i komedii „Being Light” w reżyserii Jeana-Marka Barra (2001).

Zagrał filmowca – hippisa w komedii Romana Coppoli „CQ” (2001) oraz strażnika królowej – Catherine Deneuve w adaptacji baśni „Tomcio Paluch” (2001) Oliviera Dahana.

W 2002 roku wystąpił w dramacie „17 razy Cécile Cassard” Christophe’a Honoré, w komedii „Filles perdues, cheveux gras” Claude’a Duty, w kostiumowej adaptacji powieści „Adolphe” Benoita Jacquota z Isabelle Adjani w roli głównej, a w 2003 roku – w czterech komediach: „Osmose” Raphaela Fejtö, „Schimkent Hotel”, „Pas di Grave” oraz – przede wszystkim w „Rozwodzie po francusku” Jamesa Ivory’ego z Naomi Watts i Kate Hudson w rolach głównych, będącym jednym z nielicznych występów w filmach nie francuskojęzycznych.

* W 2004 roku zasłynął jako odtwórca tytułowej roli złodzieja i uwodziciela w filmie „Arsène Lupin” z udziałem Christin Scott Thomas, w 2005 – jako główny bohater dramatu psychologicznego „W rytmie serca”, za który otrzymał nagrody Lumière Award i Étoile d'Or, nominację do Césara oraz Europejskiej Nagrody Filmowej dla Najlepszego Aktora, a w 2007 – jako odtwórca tytułowej roli w słynnej kostiumowej komedii „Zakochany Molier”.*

Często wracał do współpracy z tymi samymi reżyserami. W 2006 roku ponownie spotkał się z Christophem Honoré na planie komedii obyczajowej „Dans Paris”, rok później po raz kolejny współpracował z Raphaelem Fejtö na planie komedii „L’Âge d’homme...maintenant ou jamais!”, a w 2008 – po raz szósty zagrał u Klapischa w komedii „Paryż” z Juliette Binoche.

Również w 2008 roku wystąpił obok Johna Malkovicha w dramacie „Afterwards”.

Komentarze

Trwa ładowanie