Agnieszka Kotulanka

Urodziła się 26 października 1956 roku w Warszawie. W 1980 roku ukończyła tamtejszą Państwową Wyższą Szkołę Teatralną, jednak dyplom zrobiła dopiero rok później.

Na ekranie po raz pierwszy pojawiła się w 1980 roku, w epizodycznych rolach w serialu Jana Łomnickiego „Dom”. W tym samym czasie zadebiutowała w głośnym spektaklu Teatru TV „Śmierć komiwojażera” w reżyserii Kazimierza Karabasza, z Tadeuszem Łomnickim w roli głównej.

W 1981 roku związała się na dłużej z Teatrem Współczesnym w Warszawie, którego aktorką była aż do 1989 roku, kiedy to zadecydowała o wyjeździe do Kanady. Nie wyemigrowała jednak na długo – już dwa lata później dała ważny występ na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, którego sukces pośrednio przyczynił się do decyzji o powrocie do kraju.

W dekadzie lat 80., prócz kreacji na deskach Teatru Współczesnego, wystąpiła w kilku spektaklach Teatru TV (m.in. muzyczny spektakl „Mahagonny” Bertloda Brechta, w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego 1984) oraz pojawiła się w paru niewielkich rolach w filmach: „Punkty za pochodzenie” Franiczka Trzeciaka (1982), „Rośliny trujące” Roberta Glińskiego (1985), wojenny „Wielki wóz” Marka Wortmana (1987), czy serial Jana Łomnickiego „Rzeka kłamstwa” (1987). Po powrocie z Kanady wznowiła występy w Teatrze TV, gdzie pojawiła się m.in. w spektaklach w reżyserii Edwarda Dziewońskiego („Żołnierz i bohater” 1992, „Tessa” 1993, „Niezawodny system” 1994), Ryszarda Bera („Chryzantema złocista” 1994), Anny Minkiewicz („Rewanż” 1994), Rolanda Rowińskiego (teatralna adaptacja „Anielki” Bolesława Prusa 1994, bajka „Książę Chochlik” 1998), Macieja Dutkiewicza („O przemyślności kobiety niewiernej. Sześć opowieści z Boccaccia wziętych” 1994), czy Laco Adamika (jako Markiza Mondecar w „Don Carlosie” według Schillera 1995). W 1992

wzięła udział w serialu Radosława Piwowarskiego i Krzysztofa Grubera „Aby do świtu…”.

** W 1995 roku zagrała u Andrzeja Wajdy w filmie „Wielki tydzień”, a w 1997 roku związała się z telenowelą „Klan”, gdzie po dziś dzień, u boku Tomasza Stockingera, kreuje postać Krystyny Lubicz. Rola przyniosła jej ogromną popularność i sympatię widzów, ale też zaszufladkowała na dobre.**

Poza gościnnymi występami w sitcomie „Niania” (2006), czy serialu „Hela w opałach” (2007), aktorka nie pojawia się właściwie w żadnych produkcjach, prócz „Klanu”.

** Rola Krystyny Lubicz przyniosła jej Telekamerę 2000 – nagrodę przyznawaną rzez czytelników pisma „TeleTydzień” dla Najlepszej Aktorki.**

W 2003 roku wystąpiła w spektaklu Teatru TV „Siła kosmiczna” w reżyserii Janusza Majewskiego.

Współpracowała z Teatrem Syrena i Kwadrat.