Akira Kurosawa

Jeden z najwybitniejszych twórców w dziejach kina i na pewno najsłynniejszy reżyser japoński i azjatycki. Uznawany jest za duchowego ojca i patrona całej japońskiej kinematografii.

Urodził się w Tokio jako najmłodszy z ośmiorga rodzeństwa. Już w młodości zaczął interesować się malarstwem i filmem oraz tradycyjną sztuką walki - kendo. W 1927 roku wstąpił do szkoły sztuk pięknych, ale po krótkim czasie zrezygnował z prób zostania malarzem.

W 1936 roku odpowiadając na ogłoszenie w gazecie znalazł pracę w studiu filmowym PCL, jako asystent reżysera Kajiro Yamamoty. Przez następne cztery lata uczył się zawodu, awansując stopniowo do stanowiska reżysera grupy B. Zachęcony przez Yamamoto w 1941 roku napisał swój pierwszy scenariusz. Chociaż został on tak jak kilka następnych wysoko oceniony, jednak nie zrealizowano filmu na jego podstawie.

W grudniu 1942 roku Kurosawa rozpoczął zdjęcia do swojego pierwszego filmu Sugata Sanahiro (Legendy Judo). W 1982 roku Akira Kurosawa otrzymał Specjalną Nagrodę Komitetu Festiwalu Filmowego w Cannes z okazji 35 rocznicy powstania Festiwalu. W roku 1990 został nagrodzony Honorowym Oscarem za całokształt twórczości filmowej. Akira Kurosawa był niewątpliwie najbardziej znanym japońskim reżyserem.

Mimo, że w jego filmach można znaleźć wiele elementów japońskiej tradycji to jednocześnie są one mocno przesiąknięte ideami modernizmu, typowego dla cywilizacji zachodniej.

Nade wszystko, Akira Kurosawa był reżyserem współczesnym i uniwersalnym, pokazującym etyczne i metafizyczne dylematy, które są charakterystyczne dla powojennej kultury świata po wybuchu bomby atomowej. Kultury, która sprowadziła normy i dogmaty naszej cywilizacji do absurdu. W swoich dziełach Kurosawa koncentruje się na koncepcji „bohaterstwa”, na mężczyznach stojących przed etycznymi i moralnymi wyborami.

Pewnie przez to, że Akira Kurosawa przeżył wielkie trzęsienie ziemi w Kendo (1932) i II Wojnę światową, jego filmy poruszają też temat chaosu. Bohaterowie znajdują się w czasach metafizycznej erupcji, zagrożeni zniszczeniem moralnym i fizycznym, w świecie egzystencjalnego odosobnienia, gdzie Boga nie ma i nic nie jest pewne. Kino Akiry Kurosawy może być odbierane jako paradygmat natury zmieniającej się Japonii, paradygmat tego, jak wpływy kulturowe są adaptowane i transformowane geniuszem japońskiego narodowego charakteru.

Akira Kurosawa zmarł 6 września 1998 roku.