Artur Barciś: To żona namówiła mnie do tańczenia

[

]( http://www.efakt.pl )
Dla jego fanów to wielka niespodzianka. Pląsający na parkiecie *Artur Barciś (54 l.) to nie lada gratka. W rozmowie z Faktem aktor opowiada dlaczego zdecydował się na udział w "Tańcu z gwiazdami" i jak sobie radzi z nowym wyzwaniem.*

Jak długo trzeba było namawiać Artura Barcisia by zatańczył?

– Oj długo. Teraz już mogę przyznać, że organizatorzy od samego początku mnie namawiali. No i w końcu się udało, dałem się przekonać

– Przeważyło to, że w końcu nie musiałem wybierać między moim zawodem a udziałem w programie rozrywkowym. W tej chwili mam taki okres w życiu, że treningi mogę pogodzić z moją pracą zawodową

– To właśnie małżonka razem z synem namówili mnie żebym w końcu zatańczył. Bo ja mimo, że mam teraz więcej czasu to i tak chyba ze strachu bym nie chciał tańczyć, po prostu uważałem, że jestem za stary. Oczywiście wtedy zawsze przypominano mi kolegę z teatru – Krzyśka Tyńca, bo on dał radę i to troszeczkę mnie mobilizowało. Poza tym żona powiedziała mi – Słuchaj jak weźmiesz w tym udział to będziesz młodszy bo poprawisz sobie kondycję, zdrowie no i czegoś się nauczysz

I Masakra, no może nie aż tak tragicznie ale bolało mnie absolutnie wszystko. Na szczęście mam cudowną partnerkę, która jest wyrozumiała. Choć jest bardzo wymagająca to cierpliwa i bardzo mi życzliwa co jest bardzo ważne. Bo ja jestem człowiekiem, któremu jeśli podcina się skrzydła to się załamuje, chowa się w mysią dziurę i nie wyłazi stamtąd.

Nie, nie, po treningach zazwyczaj jadę do teatru gram jedno przedstawienie, potem drugie. Wracam około 23, jeszcze otwieram moją stronę internetową, bo tam wszyscy na mnie czekają. A potem przewracam się na łóżku i zasypiam. Rano wstaję i znowu w ten kierat. Ale jestem przyzwyczajony do ciężkiej pracy. Ja w ogóle lubię pracować.

Bardzo, bardzo życzliwie. W ogóle wszyscy ludzie życzliwie reagują. Na każdym kroku spotykam się z sympatią. Sklepowe w sklepach, panowie na stacjach benzynowych wszyscy mi kibicują i cieszą się, że będą mnie oglądali. To jest bardzo miłe a z drugiej strony potworna odpowiedzialność. Bo co jeśli ich zawiodę...?

– Proszę takich rzeczy w ogóle nie mówić. Bo jeżeli odpadniemy w trzecim czy czwartym odcinku to będzie bardzo przykro. Ale dodam, że nie ma między nami jakiejś dzikiej rywalizacji. Ta grupa jest bardzo fajna a ja chcę się po prostu dobrze bawić, czegoś nauczyć i sprawdzić swoje możliwości

Jest dużo większa. W teatrze ja mam dwie godziny by zagrać daną rolę. Poza tym jestem aktorem i w zawodzie pracuję trzydzieści lat więc wiem jak to smakuje. Tu jest minuta i czterdzieści sekund by pokazać albo, że się coś potrafi albo żeby się skompromitować. Dlatego staramy się z Pauliną dobrze przygotować.

– Rozpocząłem próby do sztuki w Teatrze Ateneum – „Bóg mordu”, gdzie gram jedną z czterech głównych ról. Moją partnerką jest Iza Kuna. No i gram w Teatrze Polonia, Teatrze Capitol... W lipcu natomiast zaczynamy zdjęcia do kolejnego „Rancza”.

Tomasz Kammel - Szalony kapelusznik