Artur Dziurman
Charakterystyczny aktor filmowy, telewizyjny i teatralny, który w świadomości widzów zapisał się jako etatowy czarny charakter polskiego ekranu. Jednocześnie, młodsi widzowie pamiętają go z roli taty w polskiej wersji „Ulicy Sezamkowej”.
Urodził się 31 maja 1964 roku w Krakowie. Absolwentem tamtejszej PWST został w 1987 roku, a następnie związał się z rodzinnym miastem zawodowo, najpierw jako aktor krakowskiego Teatru Bagatela (1987-89), a następnie Teatru Starego (od 1989 roku).
Na ekranie zadebiutował już w 1987 roku, w pierwszoplanowej roli w melodramacie „Rajski ptak” Marka Nowickiego. Rok później po raz pierwszy pojawił się również na małym ekranie, jako główny bohater sensacyjnego serialu „Akwen Eldorado”, a następnie spotkał się z Kazimierzem Kutzem podczas realizacji głośnego spektaklu Teatru TV „Do piachu...” wg Tadeusza Różewicza (1989). Debiutujący w telewizyjnym teatrze Dziurman, miał jednocześnie niezwykłą okazję stać się uczestnikiem jednego z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych przedstawień w historii Teatru TV. Do 1999 roku, niemal co roku pojawiał się w przynajmniej jednym telewizyjnym spektaklu.
W 1991 roku wziął udział w filmie produkcji francuskiej „Obca siła” Erika Barbiera, z Jeanem-Markiem Barrem w roli głównej, a po trzech latach przerwy powrócił na ekrany, dzięki roli Gastona w ekranizacji „Damy kameliowej” w reżyserii Jerzego Antczaka (1994). Sympatycy słynnego, czeskiego bohatera mogli oglądać go jako porucznika Lukasza w telewizyjnej adaptacji „Opowieści o Józefie Szwejku i jego drodze na front” z Jerzym Stuhrem w roli tytułowej (1996), jednak w pamięci widzów zapisał się dopiero jako Leszek, brat Krystyny Lubicz w telenoweli „Klan” (od 1997 roku). Postać Leszka otwiera całą galerię czarnych charakterów, stworzonych przez Dziurmana w kolejnych latach.
W 2001 roku po raz pierwszy zagrał zawodowego mordercę – ‘Cygana’ w „Reichu” Władysława Pasikowskiego. Rolę tego typu powtórzył później jako dybiący na życie komisarza Zawady ‘Hiszpan’ w „Kryminalnych” (2006-2007) oraz wenezuelski morderca, Magnus Dębski ‘King’ w „Fali zbrodni” (2007). Status jednego z czołowych odtwórców negatywnych bohaterów potwierdziły jego kolejne serialowe kreacje: nieetycznego dziennikarza w obu częściach „Zostać Miss” (2001, 2003), romansującego z mężatką instruktora jazdy w „Pensjonacie pod Różą” (2004-2005), człowieka Jaroszego w „M jak miłość” (2003), gangstera ubijającego interesy z dyrekcją szpitala w „Na dobre i na złe” (2004-2006) i SS-mana w wojenno-historycznym „Czasie honoru” (2008).
Poza tym można go było oglądać na planie seriali: „Miasteczko”, „Więzy krwi”, „Egzamin z życia”, „Kochaj mnie, kochaj!”, „Pełną parą”, „Prawo miasta”, czy – gościnnie, w „Niani”, „Facetach do wzięcia”, „Ojcu Mateuszu”. Na dużym ekranie pojawiał się stosunkowo rzadziej. W 2006 roku zagrał epizod w „Dublerach”, rok później dał znaczący występ jako pan Roman w głośnym „Rezerwacie” Łukasza Palkowskiego, a następnie wziął udział w niezależnej produkcji „Jak z drzewa” Łukasza Kasprzykowskiego.
Całkiem ostatnio dołączył do obsady komedii: „Ostatnia akcja” Michała Rogalskiego i „Niech żyje pogrzeb!!!” Dariusza Błaszczyka, zaś przede wszystkim pojawił się w roli okrytego niesławą pułkownika Józefa Czaplickiego w historyczno-biograficznej produkcji „Generał Nil” Ryszarda Bugajskiego (2009).
Artur Dziurman ma dość spore doświadczenie jako aktor dubbingowy. Jedną z najsłynniejszych realizacji tego typu jest na pewno ‘mówiona’ rola Lucjusza Malfoya w trzech częściach „Harry’ego Pottera”.
Jest współwłaścicielem znanego krakowskiego lokalu „Moliere”, pełniącego funkcję swoistego centrum artystyczno-kulinarnego (łączy w sobie restaurację, pub i scenę teatralną).
Komentarze