Barbra Streisand
Jedna z najbardziej znanych „śpiewających aktorek” hollywoodzkich, znana również jako: reżyserka, producentka, scenarzystka, utalentowana kompozytorka i piosenkarka. Jej kariera przez lata obfitowała w ogromne sukcesy, które udało jej się osiągnąć w ramach każdej z dziedzin, którymi się zajmowała. Jest rekordzistką, jeśli chodzi o spektakularne debiuty – za pierwszy występ filmowy otrzymała Oscara i Złoty Glob, za pierwszą płytę – dwie nagrody Grammy, za pierwszy program TV – nagrodę Emmy, a za debiut na Broadwayu - New York Drama Critics Award. Streisand jest również pierwszą kobietą – kompozytorką, która otrzymała Oscara za Najlepszą Piosenkę oraz pierwszą, która zagrała główną rolę w filmie, który sama wyprodukowała, wyreżyserowała i do którego sama napisała scenariusz. Nikt przed nią nie był jednoczesnym laureatem takich nagród, jak: Oscar, Tony, Grammy i Emmy.
Urodziła się 24 kwietnia 1942 roku w nowojorskim Brooklynie, jako Barbara Joan Streisand.
Pochodziła z tradycyjnej, żydowskiej rodziny i uczęszczała do związanej z tą tradycją Bais Yakov School w Brooklynie.
Karierę zaczynała jako piosenkarka nowojorskich klubów na przełomie lat 50-tych i 60-tych. Główna nagroda w jednym z konkursów wokalnych zapewniła jej rolę w rewii „Another Evening with Harvey Stones” (1961); sukces tego musicalu umożliwił jej podpisanie kontraktu płytowego z Columbia Records, a sława jaką przyniósł jej pierwszy album oraz świetne występy w scenicznych musicalach zaprowadziły ją prosto do Hollywood.
** Zanim pojawiła się w Oscarowej roli w muzycznym (a jakże) filmie Williama Wylera „Zabawna dziewczyna”, z udziałem Omara Sharifa (1968, również Złoty Glob, David i nominacja do BAFTA), była już laureatką Emmy za występ w programie TV „My Name is Barbra” (1965). W 1969 roku wystąpiła u Gene’a Kelly w musicalu „Hello, Dolly” (nominacja do Złotego Globu), dwa lata później zdobyła kolejną nominację do tej statuetki za rolę w komedii „Puchacz i Kotka” (1970) Herberta Rossa, a w 1974 – nominację do Oscara, BAFTA i Złotego Globu oraz nagrodę Davida za rolę u boku Roberta Redforda w dramacie muzycznym Sydneya Pollacka „Tacy byliśmy” (1973).**
W 1975 roku ponownie wróciła do roli Fanny Brice w kontynuacji musicalu „Zabawna dama” (nominacja do Złotego Globu), tym razem w reżyserii Herberta Rossa, a rok później triumfowała jako odtwórczyni głównej roli (Złoty Glob), zaś przede wszystkim jako kompozytorka i wykonawczyni piosenki (Oscar, Złoty Glob, nominacja do BAFTA) do filmu „Narodziny gwiazdy” (1976) z Krisem Kristoffersonem.
W latach 70-tych była jedną z najpopularniejszych i najbardziej lubianych gwiazd Hollywood, o czym świadczą cztery Henrietta Awards (specjalne Złotego Globy dla Najbardziej Lubianych Gwiazd) otrzymane w latach 1970, 1971, 1975 i 1978 oraz trzy People’s Choice Award (1975, 1977, 1978).
Po debiucie w roli producentki komedii „Wielkie starcie” (1979) z własnym udziałem i roli u boku Gene’a Hackmana i Dennisa Quaida w „Niepokornych” (1981, nominacja do Złotej Maliny), zadebiutowała jako reżyserka i scenarzystka filmu „Yentl” (1983), którego była producentką oraz w którym zagrała główną rolę przebranej za chłopca dziewczyny, buntującej się w ten sposób przeciw ortodoksyjnemu prawu, według którego - z racji płci - nie miałaby prawa do nauki w szkole talmudycznej. Film był adaptacją powieści Singera i przyniósł Streisand Złoty Glob i Srebrną Taśmę za reżyserię oraz nominację do Złotego Globu i – co ciekawe – do kolejnej Złotej Maliny za tytułową rolę Yentl/Anshela.
W kolejnych latach Streisand, poświęcając się muzyce, niemal całkowicie odsunęła się od twórczości filmowej, jedynie sporadycznymi (co nie oznacza, że małymi) działaniami potwierdzając swoją klasę i wszechstronność. W 1987 roku zagrała w głównej roli w dramacie „Wariatka”, zdobywając kolejną nominację do Złotego Globu.
** Wyreżyserowany i wyprodukowany przez nią melodramat „Książę przypływów” (1991) z udziałem Nicka Nolte i jej własnym, przyniósł jej nominację do Oscara dla Najlepszego Filmu oraz do Złotego Globu za reżyserię, a komedia romantyczna „Miłość ma dwie twarze” (1996) z udziałem Streisand (również reżyseria, produkcja i muzyka), Jeffa Bridgesa i Pierce’a Brosnana – nominację do Oscara i Złotego Globu za Najlepszą Piosenkę Filmową oraz do Złotego Globu za Najlepszą Rolę w musicalu lub komedii.**
Telewizyjne realizacje jej autorskich koncertów muzycznych przyniosły jej w sumie 3 nagrody Emmy (dwie w 1995 roku, jedna w 2001), a współprodukcja programu TV „Reel Models: The First Women of Film” (2000) - Daytime Emmy Award.
Ostatnim występem Streisand była rola w znanej komedii „Poznaj moich rodziców” (2004) z Benem Stillerem, Robertem De Niro i z Dustinem Hoffmanem.
** W 2000 roku otrzymała Specjalny Złoty Glob im. Cecile’a B. DeMille’a za Całokształt, a w 2001 - Honorową Nagrodę Amerykańskiego Instytutu Filmowego.** Znana jest z szeroko zakrojonej działalności charytatywnej.
