Bogusław Linda: Kierowała nim miłość czy wyrachowanie?

Potem los się odmienił: Linda nabrał siły i odwagi, przez lata „trzymał szkołę w garści” - choć wciąż nie radził sobie w sprawach damsko-męskich. Ale w końcu uporał się i z tym problemem. Z nieśmiałka stał się podrywaczem, który nie przepuścił niemal żadnej dziewczynie. Przyznawał, że w młodości liczyły się dla niego „przygody i kobiety”.

Panie miały do niego prawdziwą słabość, co Linda chętnie wykorzystywał. Do dziś nie wiadomo, czy kiedy nawiązywał romans z Polą Raksą, kierowało nim uczucie czy wyrachowanie. Dopiero po wielu latach, po „pokomplikowaniu” życia sobie i innym, ustatkował się u boku „tej jedynej”kobiety.

W książce „Zły chłopiec” Bogusław Linda szczerze opowiedział o swoim dzieciństwie. A to wcale nie należało do najprzyjemniejszych. Jego rodzice ledwo wiązali koniec z końcem.

Kilka lat później jego rodzice się rozstali. Mały Bogusław mieszkał to u ojca, to u matki. Być może to spowodowało, że szybciej postanowił się usamodzielnić.

- Jak miałem 16 lat, to sam odszedłem z domu – wyznawał.

Pierwsze walki toczył już w dzieciństwie – kiedy przyjeżdżał do rodziny na wsi na wakacje, miejscowe dzieciaki nie dawały mu żyć.

Lecz nie było mu łatwo.

- Miałem krzywicę klatki piersiowej, z biedy – dodawał. To właśnie spowodowało, że zainteresował się sportem - zaczął trenować judo i boks.

- Musiałem dużo ćwiczyć. Trenowałem przez całe dzieciństwo i młodość – tłumaczył.

W szkole średniej znacznie zmężniał. Wraz z kolegą dawali się nauczycielom we znaki.

- Wydawało nam się, że trzymamy tę szkołę w garści. To był czas władzy hormonów i młodzieńczej głupoty – opowiadał na łamach książki.

Nie radził sobie tylko w kontaktach z dziewczynami.

- Przy zakochiwaniu się byłem taki nieśmiały, że traciłem wiele szans na zdobycie dziewczyny– wyznawał, dodając, że koledzy bez trudu podrywali te fajniejsze koleżanki, a on stał z boku. Wkrótce jednak miało się to zmienić.

Z czasem Linda nabrał odwagi i stał się prawdziwym kobieciarzem. Zniknęła dawna nieśmiałość.

- Wtedy tylko dwie rzeczy widziałem w tych swoich durnych gałach: w jednym oku kwiaty („w celach handlowych. W zamian za seks i uczucia”), a w drugim kobiety – mówił.

Aktorstwo go pociągało, ale wyznawał, że poszedł do szkoły aktorskiej głównie po to, by podrywać piękne dziewczyny. W tym czasie był nieustannie zakochany.

- Czasem nawet w paru naraz, bo ja byłem bardzo kochliwy. Wierny niestety nie. Ale to był czas hipisów, wolna miłość, dzieci kwiaty – tłumaczył.

W szkole teatralnej po raz pierwszy zapalił marihuanę. Jak wspominał:

- Przywiózł ją mój daleki kuzyn z Nowego Jorku. Paliliśmy ją w akademiku i w kinach. Nikt nas nie karał, bo milicja nie znała tego zapachu.

Po dyplomie dostał etat w Starym Teatrze i pomieszkiwał w małym pokoiku, w bardzo skromnym warunkach.

- Siennik na podłodze, bo wtedy nie było jeszcze materaca – opisywał.

Po dwóch latach odszedł z teatru na własne życzenie, czym wywołał konsternację w środowisku, bo wówczas mało kto rezygnował z własnej woli z etatu. Tym samym aktor stracił pokoik w teatrze i nie miał gdzie mieszkać. Z pomocą przyszła mu Pola Raksa (na zdjęciu).

Propozycja ponętnej i w dodatku starszej koleżanki, która od pewnego czasu borykała się z samotnością, spadła mu z nieba. Aktorzy zamieszkali razem, choć nie wiadomo, czy Lindą kierowało uczucie, czy wyrachowanie. Jak pisze „Na żywo”, 40-letnia aktorka była dla niego w tamtym okresie „matką, żoną i kochanką”, a on dom traktował „jak hotel”. Rozstali się, gdy na jaw wyszły kolejne romanse Lindy.

Kariera filmowa Lindy nabierała w tym czasie rozpędu, a on cieszył się z towarzystwa urodziwych aktorek.

Dopiero spotkanie z Lidią Popiel (na zdjęciu) odmieniło jego życie. Chociaż ona miała męża, a on kilkuletnie bliźnięta, nic nie mogło powstrzymać ich uczucia.

– Pokomplikowaliśmy sobie trochę losy. Sobie i innym... Ale nie było na to rady – przyznawał. - Marzyłem zawsze o wielkiej miłości. I jak spotkałem Lidkę, kobietę mojego życia, to odtąd ona już była najważniejsza. (sm/gk)