Edward Żentara popełnił samobójstwo

Edward Żentara, dyrektor tarnowskiego Teatru im. Ludwika Solskiego zmarł w wieku 55 lat w swoim mieszkaniu w Tarnowie

Edward Żentara urodził się 18 marca 1956 roku w Sianowie koło Koszalina, w województwie zachodniopomorskim.

Podczas nauki w liceum po raz pierwszy wystąpił na scenie, a ściśle w Teatrze Propozycji Dialog w Koszalinie. Zagrał w benefisowym przedstawieniu „Aktor” (1975).

Gdy w tym samym roku ukończył Liceum Ekonomiczne w Koszalinie, rozpoczął studia na Wydziale Aktorskim w Łódzkiej Filmówce. Na pierwszym roku studiów nie było łatwo.

Wykładowcy chcieli go odrzucić ze względu na matowy głos, argumentując, że głos powinien dźwięczeć, jak dzwon.

Na szczęście po krótkim czasie głos aktora się obniżył i stał się charakterystyczny. Żentara ukończył szczęśliwie studia w 1980 roku.

Aktor występował na deskach bardzo wielu teatrów.

Były to m.in. Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1979-80), Polski w Warszawie (1980-81), Stary im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1981-90), Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie (1993-96), im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1996-97), Polski w Szczecinie (1998-2001) i Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, gdzie w latach 2004-2005 pełnił funkcję dyrektora artystycznego.

Od 4 lipca 2008 roku piastował stanowisko dyrektora Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.

Debiutował w telewizji w serialu „Rodzina Połanieckich” (1978), a następnie „W słońcu i w deszczu” (1979).

W kinie po raz pierwszy pojawił się w dramacie politycznym Feliksa Falka „Był jazz” (1981) u boku Michała Bajora. W tym samym roku zagrał w filmie „Wielki bieg” w reżyserii Jerzego Domaradzkia.

Za postać plastyka-karateki w dramacie Wojciecha Wójcika „Karate po polsku” (1982), rolę księdza Władysława Ryby w serialu „Trzy młyny” (1984) oraz kreację wrażliwego poety Janka Pradery w filmie poetyckim Witolda Leszczyńskiego „Siekierezada” (1985) został uhonorowany nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego i nagrodą Złotego Ekranu, przyznawaną przez tygodnik "Ekran".

To właśnie rola w filmie „Karate po polsku” pozwoliła mu wypłynąć na szerokie wody aktorstwa i zaprezentować szerokiej publiczności.

W trakcie swojej kariery był często obsadzany w rolach "zimnych", np. oficerów hitlerowskich czy ludzi bez serca.

Nie obce mu były również role zupełnie odmienne – np. rola księdza Władysława Ryby w serialu "Trzy młyny" (1984).

W 1987 roku Edward Żentara odebrał nagrodę tygodnika „Film”, "Złotą Kaczkę", w kategorii najlepszy polski aktor 1986 roku.

W 1988 roku prezydent miasta Krakowa przyznał mu specjalną nagrodę za wybitne dokonania w dziedzinie twórczości filmowej i teatralnej.

W 1989 roku został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.

Żantara ostatnimi czasy chętnie występował w popularnych serialach.

Na zdjęciu widzimy go u boku Ryszarda Kotysa w „Świecie według Kiepskich”.

Jednak komedia nie była jego jedyną domeną. Aktor doskonale sprawdzał się w telewizyjnym repertuarze dramatycznym: „Fala zbrodni”, „Pierwsza miłość” lub "Wiedźmin”.

W ostatnich latach Edward Żentara bardzo sporadycznie pojawiał się na dużym ekranie.

Po raz ostatni mogliśmy oglądać go w roli wicepremiera w filmie „Trick” (2010) z Piotrem Adamczykiem w roli głównej.