Gdynia na Horyzoncie czyli wspólne wydarzenie dwóch festiwali

„Gdynia na Horyzoncie” to autorskie wydarzenie specjalne przygotowane przez Michała Oleszczyka, Dyrektora Artystycznego Festiwalu Filmowego w Gdyni, odbywające się w ramach partnerstwa z MFF T-Mobile Nowe Horyzonty.

Pomysł corocznego cyklu, który zostanie zainaugurowany 26 lipca 2014 roku, polega na ukazaniu kina polskiego jako części kinematografii światowej, stanowiącej element nie tyle oddzielny, co organicznie zrośnięty z całokształtem globalnej sztuki filmowej.

Wydarzenie polegać będzie na podwójnej projekcji filmowej, utrzymanej w tradycji amerykańskiego „double-bill”, w trakcie którego widzowie będą mogli obejrzeć dwa filmy: jeden zagraniczny i jeden polski. Tytuły zostaną dobrane w taki sposób, aby filmy wchodziły ze sobą w dynamiczny dialog (tematyczny, formalny, kulturowy), a po zakończonym pokazie Michał Oleszczyk poprowadzi warsztaty z publicznością, w trakcie których których wspólnie z widzami przeanalizuje podobieństwa i różnice między dwoma filmami. Celem spotkania jest ukazanie fascynującego splotu czynników artystycznych, formalnych i politycznych, które decydują o ostatecznym kształcie dzieła filmowego.

Filmami wybranymi na pokaz inaugurujący coroczne spotkania „Gdynia na Horyzoncie” są dwa dzieła z roku 1971, oba traktujące o samotności i próbach jej przełamania: „Ponure chwile” Mike’a Leigh i „Za ścianą” Krzysztofa Zanussiego.

- Mam nadzieję pokazać, że polskie kino nie jest „ubogim krewnym” światowej kinematografii; że były i są w jego obrębie talenty, które wyznaczają kierunki rozwoju sztuki filmowej, wchodząc w twórczy dialog o zasięgu globalnym. Uważam, że festiwal T-Mobile Nowe Horyzonty jest świetnym miejscem do rozmowy na ten temat, ze względu na wieloletnią już tradycję upowszechniania światowego kina artystycznego i wskazywania na spajającą je sieć kulturowych i estetycznych połączeń i pokrewieństw - mówi dyrektor Michał Oleszczyk.

W ramach partnerstwa dwóch festiwali we wrześniu MFF T-Mobile Nowe Horyzonty zaprezentuje w Gdyni specjalną sekcję poświęconą wybranym filmom z programu tegorocznej edycji. W ten sposób zostanie podkreślona obecność wątków międzynarodowych w Gdyni oraz polskich na festiwalu we Wrocławiu.

Wielka Brytania 1971, 106 min
reżyseria: Mike Leigh
scenariusz: Mike Leigh
zdjęcia: Bahram Manocheri
montaż: Les Blair
muzyka/ew. dźwięk: BRAK
obsada: Anne Raitt, Sarah Stephen, Eric Allan, Joolia Cappleman
producent: Les Blair

Sylvia jest szeregową pracownicą biurową około trzydziestki. Jej życie obraca się wokół codziennej, mało satysfakcjonującej pracy i opieką nad upośledzoną umysłowo siostrą. W pewnym momencie w codzienność Sylvii wkracza dwóch mężczyzn: niepoukładany włóczęga i spięty, nadmiernie kontrolujący swe uczucia nauczyciel. Film stanowi obserwację relacji Sylvii z obydwoma mężczyznami i tego, w jaki sposób próbuje ona odmienić swą szarą egzystencję.

Kinowy debiut pełnometrażowy Mike’a Leigh ujawnia w pełni jego obserwacyjny talent i umiejętność do niekonwencjonalnej pracy z aktorami. Scenariusz filmu był zaledwie szkicem, a sytuacje i dialogi zostały wypracowane przez aktorów i reżysera w ciągu długich, parateatralnych prób. Efekt jest porażająco autentyczny: miłośnicy Mike’a Leigh odnajdą tu zarodki tematów, które przewijać się będą przez całe jego twórczość, takie jak dziwaczność codziennych zachowań, głód miłości, nieumiejętność szczęśliwego życia i klasowa struktura brytyjskiego społeczeństwa.

Polska 1971, 56 min
reżyseria: Krzysztof Zanussi
scenariusz: Edward Żebrowski
zdjęcia: Jan Hesse
montaż: Urszula Śliwińska
muzyka/ew. dźwięk: brak
obsada: Maja Komorowska, Zbigniew Zapasiewicz, Eugenia Herman, Piotr Garlicki
producent: Jerzy Buchwald
produkcja: Zespół Filmowy Tor / TVP

Docent Jan (Zbigniew Zapasiewicz) jest zadowolonym ze swej kariery naukowej biologiem, który mimo towarzyskiej ogłady nie posiada w życiu nikogo bliskiego. Nawiązana przypadkiem znajomość z sąsiadką imieniem Anna (Maja Komorowska) otwiera przed nim możliwość nawiązania intymnej relacji z drugim człowiekiem, ale niezdarny flirt dwójki intelektualistów wydaje się z góry skazany na niepowodzenie…

Telewizyjne arcydzieło Krzysztofa Zanussiego jest czarno-białą miniaturą ludzkich zachowań, lęków i aspiracji, której siła nie słabnie mimo upływu lat. Kontrolowana improwizacja aktorów, obecna w wielu scenach, nadaje całości charakter niebywale autentyczny, jednocześnie uświadamiając widzowi ogrom samotności, z jakim mierzą się bohaterowie. Jeden z najbardziej niezwykłych filmów polskiego kina, wciąż nie dość często oglądany, wydaje się duchowym krewniakiem twórczości Mike’a Leigh, która została zapoczątkowana w tym samym 1971 roku. Opisy filmów: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty