Łatwo rozpoznawalny aktor filmowy, teatralny i telewizyjny. Jeden z najbardziej znanych, młodych gwiazdorów dużego ekranu lat 80-tych, od jakiegoś czasu znany głównie z występów w serialach (jako jeden z dziennikarzy „Radia Romans”, mąż Reni w „M jak miłość”, Paweł „W labiryncie”, Kawka w „Pensjonacie pod Różą”).

Urodził się 2 czerwca 1961 roku w Zduńskiej Woli. Studiował w PWST we Wrocławiu, którą ukończył w 1984 roku. Za rolę Władzia w dyplomowej inscenizacji „Ślubu” Gombrowicza, otrzymał nagrodę na Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi.

Na scenie zadebiutował jeszcze jako student – w grudniu 1982 roku.

Był związany z bardzo wieloma teatrami: Kalamburem we Wrocławiu, Polskim we Wrocławiu, Bydgoszczy i Bielsku-Białej, Bogusławskiego w Kaliszu, Powszechnym w Łodzi oraz z warszawskimi: Rozmaitości, Sceną Prezentacje, Na Woli, Buffo, Komedia, Wielkim, Dramatycznym i Syrena. Wystąpił również w kilkunastu spektaklach Teatru TV (m.in. „Brat Elvis”, „Muchy” i „Łamigłówka” Łukasza Wylężałka, „Samobójstwo” Jerzego Sztwiertni).

Zadebiutował na ekranie jeszcze jako student, w muzycznej produkcji „To tylko rock” (1983), gdzie wystąpił w roli lidera zespołu rockowego. Szybko zrobił karierę filmową, w latach osiemdziesiątych pojawiając się z reguły w kilku filmach rocznie.* Szczególnie szczęśliwy był rok 1985 i pierwszoplanowa rola w filmie wojennym „Sam pośród swoich” Wojciecha Wójcika, która przyniosła mu prestiżową nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego, laur w Koszalinie i na FPFF w Gdyni.*

W tym samym roku zagrał też w tak głośnych filmach, jak „Rośliny trujące” Roberta Glińskiego, „Pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany” Wojciecha Jerzego Hasa, „Sceny dziecięce z życia prowincji” Tomasza Zygadły, czy „Republika ostrowska” Zbigniewa Kuźmińskiego. W najbliższych latach spotkał się ponownie z Wójcikiem (sensacyjne filmy: „Prywatne śledztwo” 1986 i „Trójkąt bermudzki” 1987) i Kuźmińskim („Republika nadziei” 1986), zagrał u Filipa Bajona (serial „Biała wizytówka” 1986, komediowy „Bal na dworcu w Koluszkach” 1989), Jerzego Sztwiertni („Komediantka” 1986), Krzysztofa Kieślowskiego („Dekalog. Dziewięć” 1988), Macieja Wojtyszki (telewizyjna adaptacja „Mistrza i Małgorzaty” 1988) i Jana Jakuba Kolskiego („Pogrzeb kartofla” 1990).

W latach 1988-90 grał Pawła Hanisza, męża Ewy w telenoweli „W labiryncie”, co poniekąd zapoczątkowało jego przygodę z produkcjami telewizyjnymi, które w kolejnych latach zastąpiły jego liczne, dotychczas, występy w filmach kinowych. Był związany z takimi serialami, jak m.in.: „Radio Romans” (1994-95), „Złotopolscy” (1997-2000), „Czułość i kłamstwa” (1999-2000), „Lot 001”, „Policjanci” (1999), „As” (2002), „Samo życie” (2002-2006), „Pensjonat pod Różą” (2004-2006), „M jak miłość” (2004-2007), „Determinator”, „Fala zbrodni” (2007), czy „Pierwsza miłość” (2008).

W międzyczasie wziął udział w komedii Marka Koterskiego „Nic śmiesznego” (1995) i w „Prostytutkach” Eugeniusza Priwieziencewa (1997), zagrał w kilku produkcjach dla dzieci i młodzieży: „Tajemnica Sagali” (1996), „Pan Kleks w kosmosie” (1988), „Trzy szalone zera” (1999), „To my” (2000), „Mów mi Rockefeller” (1990) i „Awantura o Basię” (1995) oraz dał występy w kilku zagranicznych filmach: duńskim „Kaj’s Fodselsdag” (1990), francuskim „Wietrze ze wschodu” z Malcolmem McDowellem (1992), polsko-brytyjskiej „Wojennej narzeczonej” (1997), rosyjskim „Całym zdaniu nieboszczyka” (1999) i polsko-niemieckich „Dwóch miłościach” (2002).

Komentarze

Trwa ładowanie