Lauryn Hill raz jeszcze w hołdzie Ninie Simone

Dzieło stanowi hołd dla Niny Simone i towarzyszy dokumentowi "What Happened, Miss Simone?". Lauryn Hill nagrała na potrzeby wydawnictwa kilka coverów. Wcześniej opublikowała "Feeling Good", a teraz "I've Got Life".

Na płycie znajdą się ponadto piosenki w wykonaniu Commona czy Ushera. Longplay ukaże się 10 lipca. Film "What Happened, Miss Simone?" zrealizowany przez Netflix doczeka się natomiast premiery 26 czerwca.

Oto tracklista "Nina Revisited":
Lisa Simone - "Nobody's Fault but Mine (Intro)"
Lauryn Hill - "Feeling Good"
Lauryn Hill - "I've Got Life"
Lauryn Hill - "Ne Me Quitte Pas"
Jazmine Sullivan "Baltimore"
Grace - "Love Me or Leave Me"
Usher - "My Baby Just Cares For Me"
Mary J. Blige - "Don't Let Me Be Misunderstood"
Gregory Porter - "Sinnerman"
Common & Lalah Hathaway - "YG&B"
Alice Smith - "I Put A Spell On You"
Lisa Simone - "I Want A Little Sugar In My Bowl"
Lauryn Hill - "Black Is The Color Of My True Love's Hair"
Lauryn Hill - "Wild Is The Wind"
Lauryn Hill - "African Mailman"
Nina Simone - "I Wish I Knew How It Would Feel To Be Free"

Jedyny solowy, studyjny longplay Hill to wydany w 1998 roku "Miseducation of Lauryn Hill".

Nina Simone urodziła się jako Eunice Kathleen Waymon 21 lutego 1993 roku jako szóste z siedmiorga dzieci. Pierwsze wokalne doświadczenia zdobywała w kościelnym chórze. W wieku 17 lat przeprowadziła się do Filadelfii, gdzie uczyła gry na fortepianie i akompaniowała piosenkarzom. Wkrótce rozpoczęła naukę w Juilliard School of Music, ale z powodu braku pieniędzy musiała przerwać naukę i porzucić marzenia o podbiciu Ameryki jako pierwsza czarnoskóra pianistka koncertowa. Wówczas zaczęła swą przygodę z bluesem i jazzem. Zdobyła uznanie dzięki interpretacji "I Loves You Porgy" z opery "Porgy and Bess" George'a Gershwina. Największy rozgłos zyskała za sprawą singla "My Baby Just Cares For Me". Inne jej przeboje to "House of the Rising Sun", "I Put a Spell on You" czy "Sinnerman". Walczyła o prawa obywatelskie, czemu dawała wyraz także w swych utworach ("To Be Young, Gifted and Black", "Blacklash Blues", "Mississippi Goddam"). W 1971 skłócona z ludźmi z branży fonograficznej wyjechała ze Stanów Zjednoczonych, choć
publicznie jako powód wyjazdu podawała rasizm. Wróciła po 7 latach i została aresztowana za niepłacenie podatków (przez kilka lat rzeczywiście nie płaciła ich w ramach protestu przeciw wojnie w Wietnamie). Później mieszkała na Karaibach, w Afryce i Europie, występując aż do sześćdziesiątego roku życia. Zmarła w 2003 roku w wieku 70 lat.