Mel Gibson

Australijski i amerykański aktor, reżyser i producent. Urodził się 3 stycznia 1956 roku w Peekskill w stanie Nowy Jork. W 1968 roku jego rodzina wyemigrowała do Australii (powodem była amerykańska wojna w Wietnamie).

Studiował w Państwowej Szkole Sztuk Teatralnych w Sydney. Tam też zaczynał karierę jako aktor teatralny (wcielając się m.in. w rolę Romea, Edypa i Henryka V).

W filmie zadebiutował już w 1976 roku dzięki serialowi „The Sullivans” (do 1983 roku), w którym jedną z ról grała australijska gwiazda Kylie Minouge. W tym samym, 1976 roku zadebiutował na dużym ekranie w filmie „Summer City”, jednak dopiero występ w głównej roli w popularnych filmach science-fiction o Mad Maksie (1979, 1981, 1985) sprawił, że został zauważony.

W latach 1981/82 współpracował z wybitnym i znanym już wówczas w USA, australijskim reżyserem Peterem Weirem, grając u niego kolejno w filmie „Gallipoli” i „Roku niebezpiecznego życia”. To doświadczenie pozwoliło mu rozpocząć karierę w Hollywood.

Zadebiutował tam obok Sissy Spacek w filmie „Rzeka” w 1984 roku, zaraz potem zagrał obok Anthony’ego Hopkinsa w produkcji zatytułowanej „Bunt na Bounty” (1984), jednak międzynarodową sławę zapewnił mu udział w filmie „Zabójcza broń”(1987, w kolejnych latach zagrał w 3 sequelach tego filmu). Później wystąpił m.in. w „Tequila Sunrise” (1988), „Ptaszku na uwięzi” (1990), westernie „Maverick” (1994, obok Jodie Foster), czy kostiumowym „Patriocie” (2000), przeplatając te występy bardziej ambitniejszymi kreacjami – rola tytułowa w „Hamlecie” Franka Zeffirellego (1990), gdzie zapewne* przydało się aktorowi doświadczenie teatralne*, czy film Wima Wendersa „Million Dollar Hotel” (2000).

* W 1993 roku Mel Gibson zadebiutował jako reżyser filmu „Człowiek bez twarzy”* (zagrał tam też główną rolę). W dwa lata później wyprodukował, wyreżyserował i zagrał główną rolę w historycznej superprodukcji „Braveheart: Waleczne Serce” (1995). Film odniósł oszałamiający sukces na całym świecie, był wielokrotnie nominowany i nagradzany, a sam Gibson otrzymał Oskara i Złoty Glob za Najlepszą Reżyserię oraz Oskara za Najlepszy Film.

W 1996 roku wystąpił w głośnym filmie sensacyjnym „Okup” Rona Howarda, w 1997 – w „Teorii spisku” a w 1999 – w „Godzinie zemsty”. W 2000 roku pojawił się obok Helen Hunt w komedii „Czego pragną kobiety?”, w międzyczasie użyczał też głosu postaciom z filmów animowanych(„Pocahontas” 1995, „Uciekające kurczaki” 2000) i grał w kolejnych sequelach „Zabójczej broni”. W 2002 roku zagrał główną rolę w thrillerze science – fiction „Znaki”.

W 2004 roku wyprodukował i wyreżyserował (zadebiutował też jako scenarzysta) biblijne widowisko „Pasja”(Gibson jest ortodoksyjnym katolikiem), które – również ze względu na drastyczność scen przemocy – uznano za kontrowersyjne i odbierano skrajnie odmiennie. W rdzennie katolickich regionach świata film na pewno odniósł sukces frekwencyjny (przykładem może być tu Polska). W latach 2004-2005 reżyserował komediowy serial TV „Świat według Dzikich”. W 2006 zrealizował kolejne widowisko – „Apocalypto” według własnego scenariusza. W 2010 roku zagrał po dłuższej przerwie w filmie "Furia".

Gibson i jego była żona Robyn Moore mają siedmioro dzieci: Hannah, bliźniaki Edward i Christian, William, Louis, Milo, Tommy. Rozwiedli się 13 kwietnia 2009 roku, bezpośrednim powodem był romans Gibsona z rosyjską aktorką Oksaną Grigorievą. W czerwcu 2010 roku Grigoriewa złożyła wniosek sądowy o separację, powodem było fizyczne znęcanie się aktora nad nią.

Zobacz: Najlepsze komedie romantyczne