Nasi Wirtualni Pretendenci do Złotych Lwów

„Galerianki” mają w sobie wszystko, o co dzisiaj tak bardzo prosi polskie kino.

Świetny temat na film, dobrze rozpisany scenariusz, kultowe dialogi, dramat z komediowym zarysowaniem oraz fantastyczne aktorstwo.

Film, który zamyka usta wszystkim zniecierpliwionym recenzentom wreszcie nadszedł.

Nie można się niczego złego ani słabego w tej produkcji doszukać.
Film jest odkryciem dla kinematografii polskiej na miarę Humphreya Bogarta w „Sokole Maltańskim” dla świata.

Okazuje się, że bez silenia się na patos i wielkie słowa, ale naturalność, z domieszką tworzącej wiarygodność historii przemocy można było stworzyć film, który nareszcie może wywołać prawdziwe łzy.

A o to w polskim kinie ostatnimi czasy trudno.
Brawa dla aktorów i twórców.

Najnowszy autorski film, cieszącego się wśród publiczności ogromną sympatią i uznaniem, Jana Jakuba Kolskiego.

Twórca "Historii kina w Popielawach" i entuzjastycznie przyjętego przez widzów "Jasminum" przedstawia opowieść o pasji, pożądaniu, zdradzie i
...sztukach walki.

Przepięknie sfotografowany świat opuszczonej stacji kolejowej i niewielkiej pasieki okazuje się pełen tajemnic.
Historia namiętności, która łączy i dzieli trójkę głównych bohaterów, dwóch mężczyzn i kobiety instynktownie łaknącej miłości.

Charakterystyczne dla filmu jest to, że strumieniami leje się wódka, która choć może początkowo wydaje się, że jednoczy, w konsekwencji sprawia, że nikt nie myśli realnie. Gdzieś pomiędzy jednym a drugim „głębszym” słyszymy jedynie pijacki humor, który cóż... czasami nawet śmieszy.

Jedno jest pewne, to kawał dobrego polskiego kina grozy.

Zobacz naszą recenzję filmu "Dom zły"

"Generał Nil" to opowieść o zapomnianym przez lata bohaterze Polski. I choćby dlatego warto obejrzeć ten film, bo mimo, że patosu w nim nie brakuje, trzyma w napięciu do końca.

Film pozytywnie zaskakuje wysokim poziomem realizacji i fantastyczną grą młodziutkich, debiutujących aktorów.

Na zespole naszych głównych bohaterów- dzieciaczków opiera się cały ewentualny sukces lub nie powodzenie tej produkcji.
I trzeba przyznać, że to dzięki nim film ogląda się lekko i z wielką przyjemnością.

"Moja krew" to film, który chwyta za gardło i wciska w fotel. Kawał dobrego, dynamicznego kina, ze świetnymi zdjęciami i sugestywną rolą Eryka Lubosa.

Aktor, znany m.in. z "Boiska bezdomnych" Kasi Adamik, gra tu młodego boksera Igora, który pewnego dnia dowiaduje się, że z powodu licznych urazów podczas walk bokserskich pożyje tylko kilka tygodni.

Nasze czasy, nasze realia, a jednak oglądając film miałam wrażenie, że przeglądam komiks. Ogromny dynamizm, który aż kipi z ekranu i poraża dźwiękiem.

Niewyczerpane pokłady energii i niesamowite, wręcz nierealne efekty specjalne, które dobrze się ogląda.

Zobacz naszą recenzję "Wojny polsko-ruskiej"

Film, który zachwycił dziennikarzy.

Opowieść o grupie przyjaciół, dla których muzyka była furtką do wolności, i którzy wkraczają w dorosłość w przełomowym dla Polski czasie zrywu solidarnościowego i stanu wojennego.