"Niepewne" sezon 1: oryginalna zwyczajność [RECENZJA DVD]

Los Angeles nie składa się jedynie z Hollywood i dzielnic obsypanych willami gwiazd, ale też miejsc, gdzie żyją zwykli ludzie. To tu mieszka główna bohaterka serialu - Issa Dee. Wydaje się, że ta wykształcona Afroamerykanka nie może na nic narzekać. Ma mieszkanie, pracę oraz ukochanego, z którym jest związana od pięciu lat. Mimo to nie czuje się spełniona. Nieśmiałość oraz brak odwagi przed podjęciem ryzyka i walczenia o marzenia oddalają ją od upragnionych zmian.

Dziewczyna zwierza się ze swoich zmartwień przyjaciółce. Molly jest seksowną prawniczką o nieskazitelnej prezencji. Ona wie, gdzie warto bywać i lubi pojawiać się w modnych lokalach Miasta Aniołów. Chociaż pod względem zawodowym radzi sobie dobrze, jej uczuciowe sprawy pozostawiają wiele do życzenia. Bezskutecznie wypatruje drugiej połówki, ale kolejne miłosne porażki nie zniechęciły jej do dalszych poszukiwań.

Ten kobiecy duet odbiega od stereotypów. Do tej pory Afroamerykanki przedstawiano głównie jako głośne i pewne siebie bohaterki, których wyłącznym zadaniem było rozśmieszanie innych. Tym razem dostajemy bardziej złożone psychologicznie i bezpretensjonalne postaci. Obserwujemy, jak muszą zmagać się z niewypowiadanymi wprost uprzedzeniami rasowymi. Wielu Amerykanom tylko wydaje się, że są tolerancyjni, a tzw. poprawność polityczna nie jest w stanie ukryć ich faktycznych skłonności do dyskryminacji ze względu na kolor skóry i czasami bezmyślnego kierowania się krzywdzącymi schematami myślenia.

Wiele z poruszanych wątków ma charakter uniwersalny. Issa i Molly mogłyby być reprezentantkami swojego pokolenia, nieco pogubionego i wciąż szukającego własnej drogi w życiu. Jednak ta "normalność" na ekranie nie oznacza nudy. Od bohaterek bije energia, która udziela się także publiczności.

Dynamiki serialowej opowieści dodaje muzyka. Issa jest raperką amatorką, która niemal w każdym odcinku daje nam próbkę wokalnych umiejętności. Jednak rytm na ekranie wybijają lecące w tle dźwięki utworów R'n'B i hip-hop. I trzeba przyznać, że znakomicie dopełniają całość, od razu wpadając w ucho. Kawałki, które możemy usłyszeć w serialu, zostały wyselekcjonowane przez siostrę Beyonce - Solange Knowles. Natomiast motyw przewodni produkcji skomponował Raphael Saadiq.

Nie ma co się oszukiwać - "Niepewne" nie są produkcją dla wszystkich. Porównania do innego hitu HBO, "Dziewczyn", w tym przypadku są uzasadnione. Issy Rae, podobnie jak Lena Dunham, jest pomysłodawczynią, producentem i scenarzystką serii, w której sama wciela się w główną rolę. Kobiecy punkt widzenia gra tu pierwsze skrzypce i to raczej do płci pięknej skierowana jest ta premierowa seria. Nie jest to jednak historia jak z bajki. W wielu scenach jesteśmy zasypywani przekleństwami i bezpruderyjnymi wyznaniami. Ale nie ma co się zrażać, bo to dodaje całości realizmu.

"Niepewne" to zabawny serial, w którym znajdziemy ważne społecznie wątki. Spokojnie! Seria nie przybiera formy moralitetu, a jedynie w uszczypliwy i celny sposób zwraca uwagę na różnego rodzaju nierówności. Issa i Molly są mistrzyniami ciętych ripost oraz trafnych spostrzeżeń dotyczących życia. Ich wymiany zdań są tak prawdziwe, że aż śmieszne. Chociaż zapewne nie dla wszystkich.

W wydaniu DVD, który ukazało się nakładem Galapagos, znajdziemy osiem odcinków serialu "Niepewne". Możemy oglądać je w wersji oryginalnej z polskimi napisami (brak opcji lektora). Oprócz 1. sezonu losów Issy znajdziemy też trzy materiały bonusowe. W skład trwających w sumie ok. 10 min. klipów wchodzą:

• wizyty małżeńskie: fragment ulubionego reality show bohaterek serialu,
• "Niepewne": przy okrągłym stole: przed kamerami twórcy odkrywają kulisy produkcji,
• na planie "Niepewnych" z Isą Rae: towarzyszymy odtwórczyni głównej roli podczas pracy nad serialem. Obserwujemy, jak wygląda typowy dzień na planie.

Zamieszczone na płycie dodatki specjalne nie posiadają polskiej wersji językowej. Aż prosi się, aby do wydania DVD dołączyć drugi dysk z utworami, które można usłyszeć w serialu. Taki zestaw z płytą CD z soundtrackiem byłby hitem i podniósłby znacząco ocenę końcową całości. Ale i tak jest nieźle.